H εικονογράφηση είναι από πίνακες του Max Ernst
ΑΠΟ Κ.Μ.:
Δούλευα σε μια καφετέρια, μια μέρα ενώ όλο το μαγαζί ήταν γεμάτο άρχισε να βρέχει και όλοι οι πελάτες μπήκαν μέσα να πληρώσουν και να φύγουν...
Εκείνη την ώρα που όλοι με ήθελαν για να πληρώσουν μου είπε το αφεντικό μου να βγω έξω στη βροχή και να σκουπίσω τα τραπέζια και τις κερέκλες - ενώ έβρεχε ασταμάτητα..
ΑΠΟ Ε.Π.:
Θα μπορούσα, να γεμίσω 50φυλλο τετράδιο, περιγράφοντας, όλα τα κουλά και παράλογα που έζησα πριν από 8 περίπου χρόνια, εργαζόμενη σε μια εταιρεια, αλλα αυτό που θα θυμάμαι σίγουρα χαρακτηριστικά, είναι ένα περιστατικό που συνέβη λίγο πρίν την παραίτησή μου...
Ήμουν τεσσάρων μηνών έγκυος, όταν ο κατά γενική ομολογία παράφρων -φυσικά- πρώην εργοδότης μου, μέσα στα πλαίσια των γενικών ξαθηκόντων μου (που περιελάμβαναν και την καθημερινή βόλτα του σκύλου του, όσο απολάμβανε τις διακοπές του στη Μύκονο) μου ζήτησε να περάσω απο το διαμέρισμα του να σιγουρευτώ οτι ο πρόσφατα πρώην τοξικομανής συνεργάτης και φίλος του, που φιλοξενούσε εκεί κατά τη δοκιμαστική περίοδο της αποτοξίνωσης, είναι καλά γιατι δεν απαντούσε στο κινητό του... Τόλμησα να αρνηθώ και επικαλέστηκα φυσικά την επικινδυνότητα της κατάστασης, οταν μου έκλεισε το τηλέφωνο και συνέχισε ατάραχος τις διακοπές του...
ΑΠΟ Σ.Ν.:
Παρουσίαζα μια χαζο-εκπομπή στο ΡΙΚ1 της Κύπρου και είχε αρρωστήσει η Μακιγιέζ. Το αφεντικό απαίτησε να βαφτώ μόνος μου με ένα ληγμένο μεικ απ που είχε ξεμείνει στο στούντιο.
Την επόμενη μέρα ήμουν γεμάτος σπυράκια και έστειλα την παραίτηση μου.
ΑΠΟ Α.Λ.:
Να πάω μέχρι τα δικαστήρια με τα πόδια (& να γυρίσω σαφώς) με 35 βαθμούς στο κεφαλι, προκειμένου να διαπιστώσω αν ειναι ανοιχτα την Πρωτομαγιά.... Το χειρότερο βέβαια ήταν η ακόλουθη ατάκα: μικρό κορίτσι εισαι... δεν παθαινεις τίποτα!!!
ΑΠΟ Μ.ΓΚ.:
Ερώτηση
Ποιό είναι το χειρότερο πράγμα που σας ζήτησε αφεντικό στη δουλειά σας?
Απάντηση
Ας είχα αφεντικό και όλα τα άλλα παίζονται
ΑΠΟ Μ.Γ.
Το 2005 νομίζω, το χειμώνα, δούλευα σε μια μεταφορική εταιρία και είχε ρίξει τότε πολύ χιόνι στην Αθήνα και ο εργοδότης μου τότε μας ζήτησε να πάμε στο Super Market να πάρουμε αλάτι και να ρίξουμε στο προαύλιο για να μην πιάσει χιόνι (μιλάμε για αλάτι του εμπορίου που ρίχνουμε στο φαγητό).
Τον κοιτάζαμε ολοι γιατί νομίζαμε οτι έκανε πλάκα... Πήραμε λοιπόν αλάτι και αλατίζαμε το προαύλιο...
ΑΠΟ Γ.Γ.:
Δουλεύω σε μία μεγάλη εταιρεία, ελληνική ξέρεις από αυτές που πρέπει να στηρίζουμε γιατί δίνει δουλειά στους Έλληνες στηρίζει το ΑΕΠ κτλ κτλ, με τζίρο πολύ μεγάλο, ακόμα και εν μέσω κρίσης.
Το αφεντικούλι μας παθαίνει πολλές κρίσεις καθημερινά με αποτέλεσμα όλοι εργαζόμενοι να πηγαίνουμε για δουλειά με έναν κόμπο στο στήθος κάθε μέρα εξαιτίας του φόβου για το τι θα γίνει εκείνες τις 13 με 14 ώρες που θα δουλεύουμε σαν σκλάβοι. Σαν ήρθε λοιπόν πριν κανα μήνα η γιορτή του είχε απαίτηση να τον πάρουμε τηλέφωνο ένας ένας όλοι οι υπάλληλοι να του πούμε χρόνια πολλά και όλες τις ευχές που ξέραμε διαφορετικά θα ήμασταν όλοι με δύο μέρες άδεια μείον. Και υπήρξαν άτομα που δεν τον πήραν και ναι τους έκοψε δύο μέρες άδεια.
Σίγουρα θα σας φαίνεται τρελό, μα είναι αλήθεια. Έχω πολλές ιστορίες με δαύτον αλλά προτιμώ να γράφω για "όμορφους" ανθρώπους...
ΑΠΟ Κ.Ζ.:
Το χειροτερο που μου ζητησε να κανω η διευθύντριά μου ηταν να ανακοινώσω σημαντικές μειωσεις μισθων σε συνεργάτες της εταιρίας τους οποίους δεν ειχα συναντησει ποτέ αλλα μεχρι τοτε ειχα καλη -τηλεφωνική- συνεργασία... Και δεν δουλευα καν στο λογιστήριο ουτε ειχα καμια επαφη με μισθοδοσιες.
[Προσθέστε ελεύθερα...]
σχόλια