Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter
H νεαρή Toυρκάλα σκηνοθέτρια Azra Deniz Okyay

Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν

0



ΤO ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΝΗΣ, ελεύθερης από covid, χρονιάς, είχα πιάσει κάποια στιγμή κουβέντα στην παραλία με έναν δικό μας millennial (στα μισά περίπου μεταξύ τριάντα και σαράντα, πρώην Βου-Που, νυν Παγκράτι, ωραίος, εναλλακτικός, μάλλον πιο φλώρος απ' όσο θα ήθελε να πιστεύει ότι είναι), γνωστό γνωστού, περί Κωνσταντινούπολης, την οποία είχε επισκεφτεί πρόσφατα. Έχω χρόνια να πάω – μια δεκαετία τουλάχιστον – και ήθελα ν' ακούσω μια φρέσκια εμπειρία από ένα αγαπημένο μου μέρος. Όλα καλά στην κουβέντα, εκτός από το ότι επέμενε να την λέει επιδεικτικά σχεδόν «Ινσταμπούλ» σε όλη την συζήτηση, σα να το έκανε επίτηδες επιθυμώντας να με εκθέσει εμμέσως ως εθνικιστή (ή "boomer") επειδή εγώ την αποκαλούσα με το όνομα που έχουμε μάθει να την λέμε σ' αυτήν εδώ την χώρα.

Ούτε με το «Πόλη» (που αποδίδει και την τουρκική ονομασία) φαινόταν να συμβιβάζεται, οπότε συνεχίσαμε αυτό το πολιτισμικό μπρα-ντε-φερ, τονίζοντας και οι δύο ξαφνικά μέσα στις προτάσεις το όνομα της πόλης, ο καθένας με διαφορετική ονομασία. Παρά τον στατικό θόρυβο που προκαλούσε στην κουβέντα αυτή η υπόγεια κόντρα πάντως, πληροφορήθηκα κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που έμοιαζαν να επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες για τον ολισθηρό δρόμο που έχει πάρει η ζωή εκεί για τους ανθρώπους «σαν κι εμάς» στα χρόνια του καθεστώτος Ερντογάν. Εδώ και μερικά χρόνια συζητάμε κατά καιρούς με φίλους πότε θα ξαναπάμε και πότε θα ξαναπάμε αλλά διστάζουμε να το αποφασίσουμε, όχι επειδή πιστεύουμε ότι θα τύχουμε εχθρικής αντιμετώπισης ως Έλληνες (δεν πιστεύω ότι θα έχει αλλάξει η παραδοσιακά φιλική προδιάθεση προς τους «Γιουνάν») αλλά για να μην φρικάρουμε από την άγρια συντηρητικοποίηση των ηθών και τις ποικίλες απαγορεύσεις που έχει επιβάλλει ο «Σουλτάνος» στην (πρώην) κοιτίδα ενός κοσμοπολιτισμού που στην Αθήνα μας ήταν άγνωστος.

Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter
Σκηνή από τα Φαντάσματα (2020)

Μια ταινία για τις χαμένες γενιές που κάνουν αποχαιρετιστήρια πάρτι, για την αγρίως κερδοσκοπική και αισθητικά κακότεχνη διαδικασία ανάπλασης της αχανούς πόλης, για την ισχυρότατη πλέον συμβολική επικράτηση της μαντήλας, για την αποδοκιμασία κάθε «ελευθεριακής» συμπεριφοράς, για τον χαφιεδισμό και την αστυνομοκρατία στην Κωνσταντινούπολη του Ερντογάν


Αυτή η εντύπωση επιβεβαιώθηκε πριν από δυο μέρες, καθώς παρακολουθούσα από τον καναπέ μου μια εξαιρετική φετινή τουρκική ταινία, στο πλαίσιο των καθημερινών online προβολών του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (μεγάλο κρίμα που οι περιστάσεις δεν επέτρεψαν την «φυσική» διεξαγωγή του φετινού φεστιβάλ, τουλάχιστον όμως αποτελεί ιδανική προσομοίωση της εμπειρίας, ειδικά σε συνθήκες lockdown, η δυνατότητα να «νοικιάζεις» αντί μικρού αντιτίμου τις ταινίες και να τις βλέπεις τα βράδια σπίτι σου).


Πρόκειται για την ταινία «Φαντάσματα στην Πόλη» ή "Ghosts" ("Hayaletler" στα τουρκικά) της νεαρής σκηνοθέτριας Azra Deniz Okyay που είχε κερδίσει το βραβείο της Εβδομάδας Κριτικών στο πρόσφατο Φεστιβάλ της Βενετίας και αυτές τις μέρες συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Μια ταινία για τις χαμένες γενιές που κάνουν αποχαιρετιστήρια πάρτι (όσοι ανήκουν στη μεσαία τάξη και έχουν καβάτζες για να την κοπανήσουν στο εξωτερικό), για την αγρίως κερδοσκοπική και αισθητικά κακότεχνη διαδικασία ανάπλασης της αχανούς πόλης, για την ισχυρότατη πλέον συμβολική επικράτηση της μαντήλας, για την αποδοκιμασία κάθε «ελευθεριακής» συμπεριφοράς (ζευγάρια που αγκαλιάζονται στον δρόμο, κορίτσια που χορεύουν μόνα τους), για τον χαφιεδισμό, την αστυνομοκρατία και για όλα αυτά τα δραματικά και τραυματικά που τραβάνε στην καθημερινότητά τους, οι προλετάριοι, οι φλώροι, οι εναλλακτικοί, οι μετανάστες, οι ακτιβιστές, οι καλλιτέχνες, η γκέι/queer μειονότητα και η γυναικεία πλειονότητα. Κι όλα αυτά χωρίς κραυγαλέες καταγγελίες και διδακτισμούς, αλλά ως υποδειγματική εκδοχή ενός φρέσκου, εμπνευσμένου αισθητικά και σεναριακά, σύγχρονου αφηγηματικού σινεμά. Και στα δικά μας.

Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter
Σκηνές από τα Φαντάσματα (2020)
Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter


Μετά την ταινία, διάβασα και μια συνέντευξη της σκηνοθέτριας, που μου θύμισε μια από τις τελευταίες φορές που είχα πάει και είχε συμπέσει με την (σούπερ γκλάμορους) Μπιενάλε καλλιτεχνών. «Οι μεγάλες αλλαγές ξεκίνησαν εκεί κάπου μετά το 2010», λέει η δημιουργός της ταινίας, «επειδή το 2010 είχες ακόμα την αίσθηση ότι η πόλη ήταν γεμάτη τέχνη. Κάθε τόσο νέοι άνθρωποι άνοιγαν κι από μια γκαλερί ή κάποιον χώρο συναυλιών και πρωτοποριακών εκδηλώσεων. Ερχόντουσαν άτομα από παντού ως φιλόδοξοι νέοι δημιουργοί. Ήταν σαν το 'νέο Βερολίνο' [αχ αυτή η στάμπα, για πόσες αμαρτίες ευθύνεται]. Ξαφνικά όμως, αυτά τα μικρά μέρη άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Και μετά ακολούθησε το χάος και η καταστολή...».

 

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ένας οδηγός για την πρώτη ψηφιακή εκδοχή του

Οθόνες / 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ένας οδηγός για την πρώτη ψηφιακή εκδοχή του

Για πρώτη φορά στην ιστορία του, ο σημαντικότερος κινηματογραφικός θεσμός της Ελλάδας πραγματοποιείται εξ ολοκλήρου ψηφιακά, με 177 ταινίες απ’ όλο τον κόσμο να είναι διαθέσιμες από τις 5 έως τις 15/11 στις οθόνες του σπιτιού μας.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ, ΤΑΣΟ ΜΕΛΕΜΕΝΙΔΗ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οι 20 ταινίες του αφιερώματος στην επιστημονική φαντασία

Οθόνες / Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οι 20 ταινίες του αφιερώματος στην επιστημονική φαντασία

Το κεντρικό αφιέρωμα του 61ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει τίτλο «Προφητείες από έναν άλλο κόσμο: Sci-fi και Cli-fi (1950-1990)». Περιλαμβάνει 20 cult ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM