ezak /
Μέσα...
...στο Ρεύμα των καιρών, στην άναρχη κοινωνία, βρέθηκες ολομόναχος παλεύοντας με θηρία/Έμαθα πώς σε δίδαξαν σ’ έκαναν να πιστέψεις, πώς στο μυαλό σου φύτεψαν εσένα να βολέψεις/Σού ’δειξαν πώς να φέρεσαι και πώς ν’ αναρωτιέσαι, ποιον πρέπει εσύ να σέβεσαι και ποιον να καταριέσαι/Σύμμαχο στις ιδέες τους, προσπάθησαν να σε κάνουν και μέσα από συνθήματα τα πάντα να αλλάζουν/Όλα τα καταπάτησαν, σημαία τους το χρήμα, δολοπλοκία, απανθρωπιά παντού σε κάθε βήμα/Μπροστά σου φίλοι φάνηκαν, περίσσια ευαισθησία τ’ αληθινό τους πρόσωπο , βαμμένο αχαριστία/Γι’ αυτούς η λέξη άνθρωπος δεν είχε σημασία, για το συμφέρον νοιάστηκαν και τη φιλοδοξία/Κι εσένα σε πλησίασαν και σου’ καναν προτάσεις, αυτά που έταξαν πολλά, στην κορυφή να φτάσεις/Έκλεψαν απ’ το χρόνο σου, κομμάτια της ψυχής σου, ξεδιάντροπα απαίτησαν την πλήρη υποταγή σου/Εσύ όμως αρνήθηκες, θέλησες να ξεφύγεις, καθόλου δε φοβήθηκες στο δρόμο που ανοίγεις/Τους είπες για τις ιδέες σου και τα ιδανικά σου, αυτοί όμως κατάλαβαν λάθος τα γράμματά σου/Τους μίλησες για οράματα, για στόχους και αξίες κι αυτοί τα χαρακτήρισαν φθηνές ανοησίες/Τους έδειξες με ρεαλισμό, πως όλα γύρω σβήνουν, την πτώση όλων των αρχών, τα τρωκτικά θα μείνουν/Σε είπανε οραματιστή, χωρίς όμως ουσία, τα λόγια σου απόμακρα, παλιά η ιστορία/Εσύ όμως επέμεινες, πήρες μια κιμωλία, τον κόσμο σου σχεδίασες μέσα σε μελωδία/Ζωγράφισες τα όνειρα, με νότες ηλιαχτίδας, με χρώματα της θάλασσας, της γης και της ελπίδας/Έβαλες μέσα μουσική και κώδικες αγάπης, ρυθμούς που σε ξεσήκωναν ως το Θεό να φτάσεις/Και άφησες τον Έρωτα στο κέντρο αυτής της σφαίρας, να παίζει απ’ το ξεκίνημα κάθε καινούριας μέρας/Το νέο μέλλον χάραξες ,πέρα απ’ τη φαντασία, πέρα απ’ το νου, τη λογική, πέρα απ’ το γαλαξία/Με το πινέλο της ζωής, έσβησες τη νοθεία, διέγραψες την παράνοια και την υποκρισία/Κι αυτόν τον κόσμο που’ φτιαξες τον γέμισες με ήχους, ήχους ψυχής και πνεύματος, με λίγους μόνο στίχους/Μα οι σκιές του Φεγγαριού και οι σκιές του Άδη, δε σ’ άφησαν, σε τύλιξαν και άπλωσαν σκοτάδι/Στον κόσμο αυτόν που έφτιαξες προτίμησες να μείνεις και άρχισες σιγά-σιγά τα βλέφαρα να κλείνεις/Μέσα στο Ρεύμα των καιρών, μες στο ρυθμό, στο Σύμπαν, ήσουνα κάποτε παρών κι όμως πολλοί δε σ’ είδαν…
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Τέμπη: «Μία ιστορική συγκέντρωση χωρίς προηγούμενο». Πόσες χιλιάδες διαδήλωσαν τελικά;
Τέμπη: Πού την είχαμε όλη αυτή την ευγένεια;
Ο Τζιν Χάκμαν πέθανε εννέα ημέρες πριν εντοπιστεί νεκρός με τη σύζυγό του
H Κριστιάν Αμανπούρ παρακολουθεί άναυδη την επίθεση Τραμπ-Βανς στον Ζελένσκι
Πώς ένα ιστορικό κτίριο της Αθήνας γλίτωσε από την μπουλντόζα
σχόλια