Σήμερα ήταν πάλι μία από αυτές τις μέρες. Η Μαρκέλλα άνοιξε το κομπιούτερ της και η οθόνη είχε γυρίσει- τα έβλεπε όλα με μια ελαφρά κλίση. Κανείς μας δεν έχει ιδέα πως συνέβη αυτό.

Paper Cut #1

Γραφίστας προς συντάκτρια : Μπορεις να βάλεις μια μπάλα μεσα στο στόμα σου και να σκάσεις επιτέλους;

Christmas blues

Ως γνωστόν δυο είναι οι περίοδοι που βασανίζεται  κανείς (πιο πολύ απ' οτι συνήθως τουλάχιστον) όταν γράφει σε περιοδικό. Η περίοδος πριν τα Χριστούγεννα και τέλος Ιουλίου λίγο πριν γίνει η έξοδος του Αυγούστου. Αυτες ειναι οι περίοδοι που κυκλοφορούν επετειακά μεγάλα τεύχη τιγκα στη διαφήμιση (αν και εν μέσω κρίσης τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά) οπότε καλείσαι να γραψεις πολλές λίστες, πολλές λεζάντες για δώρα και οταν πια φτάνει η στιγμή να παραδώσεις το Magnum opus σου δεν αντεχεις άλλη λάμψη κι ευτυχία και καταλήγεις να γράφεις διάφορα θλιβερά  κομμάτια για τα  Χριστούγεννα της μοναξιάς στην ζουγκλα του τσιμέντου και της κεραίας και τα φωτάκια του γείτονα που αναβοσβήνουν στην άδεια πολυκατοικία. Οταν κλείνει το περιοδικό για διακοπές πας σπίτι σου και καταρρέεις από την κούραση κλαίγοντας σαν την μελοδραματική κατσίκα.

Liposuction#

To μόνο που μας σώζει κάτι μέρες σαν τη σημερινή ειναι κάτι τέτοιες στιγμές.

Paper Cut #2

Γραφίστας προς άλλο γραφίστα : Μην μου μιλάς εμενα σαν να μαστε στα Goody's.

Αthens forever

Κόλλησα στη Βασιλίσσης Σοφίας την Παρασκευή το βράδυ και ο λόγος ήταν αυτοί οι ποδηλάτες.

Loveathon -last day

Μία με το ένα μια με το άλλο ξεχάσαμε και το love-athon. Oπότε μιας και είναι επίκαιρο(χάρις στο ΚΚ που κάποιους τους ενθουσίασε και κάποιους όχι και τόσο) να ξαναθυμίσουμε ένα αριστουργημα της Λένας Πλάτωνος. Τι ωραίο τραγούδι!