Αυτό είναι το αρχείο του ατελιέ. Ο Στάθης το φυλάει ως κόρη οφθαλμού - αν μας δει να πλησιάζουμε, παθαίνει αμόκ πως θα του χάσουμε τα τεύχη/τη σειρά και έτσι πλησιάζουμε όπως θα πλησίαζε κανείς, άγριο τέρας στη σπηλιά με μικρά γλυκά βηματάκια και χαμόγελο.

Α chip for the King.

Ο Αρης Δημοκίδης γραφει σήμερα για το βασσιλικό κιτς. Λέει πως εχει μια τρελή ιστορία για το πώς εφτασε αυτή η κουπα στα χέρια του. Eγω πάλι εχω άλλη τρελή ιστορία που αφορά αυτον τον γάμο.Με τον Πριγκιπα Γουίλιαμ και την Κέιτ Μιντλετον ήμασταν συμφοιτητές στο Πανεπιστημιο του Αγίου Ανδρεα (όπως το διαβασα σε μερικές εφημερίδες) στη Σκωτία. Είναι ένα πολύ μικρό πανεπιστήμιο σε μια πολύ μικρή πόλη οπότε βλέπαμε τον Πρίγκιψ αρκετά συχνά. Θα πρέπει να διευκρινίσω ότι η μόνη λέξη που είπα ποτε στη Μεγαλειότητα Του ήταν η λέξη «yes» (σιγά μην του έλεγε και κανενας ποτε τίποτα άλλο). Hταν ένα βράδυ που έτρωγα fish and chips με τις φίλες μου εξω από την εστία (αλήτισσα) και εφανισθηκε ως πριγκιψ και είπε «Ladies can I have a chip;». Εμείς γνεύσαμε καταφατικά (στο μυαλό μας ήδη σκεφτομασταν «αύριο θα πάρω τη μανα μου/ τις φίλες μου, και θα της τα πω όλα») όταν εμφανίστηκαν κυριολεκτικά από το πουθενά 4 μπάτσοι- φύλακες να δουν τι του δινουμε και τελικά ναι του επέτρεψαν να φάει μια πατάτα τηγανητή (μοιαζαμε αθώες και δεν τον είχαμε ταϊσει στριχνίνη). Xρόνια αργότερα συμφωνούμε ότι το πραγματικα θλιβερό είναι ότι μια μέρα θα λέμε στα εγγόνια μας «Όταν ημον φοιτήτρια έδωσα μια πατάτα τηγανητη στο Βασιλιά της Αγγλίας».

Twinkle twinkle

O φίκος είναι ωραίος και χριστουγεννιάτικος. Θα ήταν ακόμα πιο ωραίος αν δεν είχε ξεμείνει έτσι χριστουγεννιάτικος εδώ και ενάμιση χρόνο.

Love-athon

Αυτή την επολογή κομματιού έκανε ο Θοδωρής Κανελλόπουλος. Ήταν λέει το πρώτο τραγούδι που του ήρθε στο μυαλό επειδή άκουγε τους Black Keys σήμερα εν όψει της blogovision που διοργανώνει για τέταρτη συνεχή χρονιά το blog του Μάρκου Φράγκου, gone4sure.

Σημείωση ; για κάποιο άγνωστο λόγο (ο θεος του mac ίσως) το σημερινό ποστ δεν έπαιρνε λινκς σε sites, γραμματοσειρές κλπ. Μέχρι και βιντεάκι είχα ετοιμάσει και δεν το έπαιρνε.