Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, διαλέξαμε και σας παρουσιάζουμε, επιστολή αγανακτισμένου τραπεζοϋπαλλήλου που εστάλη στο περιοδικό «ΕΥΑ».
Είναι μια περίοδος που οι γυναίκες προσπαθούν να εδραιώσουν την θέση τους στην αγορά εργασίας, και οι άνδρες αντιλαμβανόμενοι τον επερχόμενο κίνδυνο του να χαθούν γι’ αυτούς θέσεις εργασίας, αντιστέκονται με κτυπήματα, πολλές φορές, «κάτω από τη ζώνη».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση μια εγκύκλιος της Τράπεζας της Αγγλίας για ανάγκη κόσμιας συμπεριφοράς και αμφίεσης των γυναικών υπαλλήλων της, υιοθετήθηκε άκριτα και από τις δικές μας Τράπεζες, με αποτέλεσμα να αρχίσει μια ατέλειωτη ενασχόληση των εφημερίδων με θέμα τη συμπεριφορά των δικών μας γυναικών στον τραπεζικό χώρο.
Στα πλαίσια αυτού του σκηνικού εντάσσεται και η αγανακτισμένη επιστολή που ακολουθεί:
Αθήναι τη 25/4/23
Κύριοι,
Από της εκδόσεως του περιοδικού σας υπήρξα ένθερμος αναγνώστης του, πράγμα το οποίον δυστυχώς δεν δύναμαι πλέον να πιστοποιήσω λόγω της τελευταίας του τροχιάς.
Εξηγούμενος αναφέρομαι εις την διατριβήν σας περί των εργαζομένων κοριτσιών και δη περί των παρά τη Τραπέζη Αθηνών υπηρετούντων.
Η εν λόγω διατριβή σας εκφεύγει των ορίων της αξιοπρεπείας, της σοβαρότητος περιοδικού οίον η «Εύα» διά την ανυπαρξίαν των εν αυτώ αναφερομένων και το ασύστολον των καταγγελλουσών δεσποινίδων.
Ας μη νομισθή παρακαλώ, ότι διευθύνων τμήμα ή υπηρεσίαν παρά τη Τραπέζη έχω άμεσον συμφέρον να υπεραμύνωμαι των δικαίων της διευθύνσεως, τουναντίον είμαι απλούς υπάλληλος έχων ταυτά δικαιώματα με τας δεσποινίδας συναδέλφους μου και υφιστάμενος τας αυτάς εκ της επιβαλλομένης αυστηρότητος συνεπείας.
Τονίζω όμως τα ανωτέρω διότι νομίζω ότι είναι άδικον να κατηγορείται ούτω η διεύθυνσις Τραπέζης διά την αυστηρότητα του Διοικητού της προελθούσαν εξ υπαιτιότητος αυτών τούτων των παραπονουμένων δεσποινίδων υπαλλήλων της, αίτινες δεν παρέρχεται στιγμή απουσίας τμηματάρχου ή προϊσταμένου ή αβλεψίας των, ής να μη επωφεληθώσιν όπως συζητήσουν με τον παρακαθήμενον Αδάμ ή να κουτσομπολεύσουν κατά την λαϊκήν έκφρασιν μεταξύ των.
Εις το ανωτέρω διάλειμμα, φερ’ ειπείν της εργασίας των, έχουν τόσο συνηθίση, ώστε εις περίπτωσιν καθ’ ήν δεν ηδύναντο να ικανοποιήσουν την ακατάσχετόν των φλυαρίαν, απέρχονται του γραφείου δικαιολογούμεναι ευνοήτως εν περιπτώσει παρατηρήσεως και κατερχόμεναι εις το βεστιάριόν των τρώγουν τα σχετικά των κουλουράκια, φλυαρούσαι υπέρ το τέταρτον της ώρας.
Τούτο εννοείτε συμβαίνει τρίς και τετράκις την ημέραν, αριθμός όστις αποδίδει πιστώς και το πλήθος των καθ’ ήμέραν καλλωπισμών των, εκ του οποίου προκύπτει ότι ημερίς αύτη των υπαλλήλων διά την οποία συνηγορείτε εκλαμβάνει την Τράπεζαν ως ΝΥΦΟΠΑΖΑΡΟ και ουχί ως ίδρυμα είς το οποίον πρέπει να εργασθή διά να ζήση.
Λάθος συμπεριφορά
Σωστή συμπεριφορά
Εάν λάβητε υπ’ όψιν τα ανωτέρω, τα οποία ερευνώντες θα διαπιστώσετε, είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα παύσητε από του λοιπού υπεραμυνόμενοι των δικαίων των εργαζομένων δεσποινίδων, αίτινες διά πάσαν άλλην εργασίαν είναι κατάλληλοι ουχί όμως δι’ υπηρεσίαν παρ’ ιδρύματι το οποίον μάλλον φροντίζει διά την σοβαρότητα και αξιοπρέπειάν του.
Μετά πάσης Τιμής
Αναγνώστης σας
Σας υπενθυμίζουμε ότι η Παλιά Αθήνα ανανεώθηκε για τον Μάρτιο και περιμένει την επίσκεψί σας.
σχόλια