Εις τον «Θεατή» του 1928 διαβάζουμε τις εξής εμπνευσμένες οδηγίες προς τους λουόμενους:
«Δια να παίρνη κανείς ένα θαλάσσιον λουτρόν ωφέλιμον και υγιεινόν, δια να επωφελήται δηλαδή όλων των ευεργετημάτων, τα οποία ημπορεί να προσφέρει εις τον οργανισμόν η θάλασσα, πρέπει να ξεύρη πώς να το παίρνη. Δεν αρκεί να πέφτη κανείς εις την θάλασσαν όταν του έρχεται η όρεξις και να βγαίνη όταν βαρυνθή. Ιδού μερικαί μικραί συμβουλαί, χρησιμώταται δι’εκείνους που παίρνουν θαλάσσια λουτρά:
»Περιμένετε δια να κάμετε μπάνιο, να είναι ο στόμαχός σας κενός. Θεωρητικώς, πρέπει να υπολογίζωνται πέντε ή εξ ώραι μετά το φαγητόν. Πρακτικώς, όμως τρεις ώραι αρκούν.
»Το πρωινό μπάνιο είναι προτιμώτερο από το βραδυνό! Ο οργανισμός διατελεί εν αναπαύσει, δεν υπέστη ακόμη τον αντίκτυπον των κοπώσεων της ημέρας, επομένως επωφελείται όλων των ευεργετημάτων του θαλασσίου λουτρού.
»Μπήτε στο νερό σιγά-σιγά. Ο απότομος τιναγμός που φέρει το ψυχρό νερό, δεν ωφελεί διόλου. Αν σας αρέση να κάμετε βουτιές, κάμετέ τας μετά την πρώτην επαφήν με τη θάλασσαν και ποτέ πριν.
»Μη στέκεσθε ποτέ απέναντι εις το κύμα. Τοποθετείσθε πάντοτε κατά τρόπον, ώστε να το δέχεσθε εις την ράχιν.
»Δια να παλαίσητε εναντίον της απωλείας της θερμότητος, η οποία οφείλεται εις την επίδρασιν εκ του ψυχρού νερού, μη μένετε ακίνητοι. Κινείσθε όσον ημπορείτε περισσότερον. Βλέπομεν τακτικούς λουόμενους που κάμνουν ανάσκελα επί ώραν πολλήν. Αυτό είναι μεγάλο λάθος, διότι το σώμα παθαίνει ψύξιν.
»Η διάρκεια του μπάνιου είναι κεφαλαιώδους σπουδαιότητος. Μη μένετε ποτέ πολλήν ώραν εις την θάλασσαν, αλλά ούτε πολύ ολίγην. Είκοσι λεπτά αντιπροσωπεύουν τον ωφέλιμον μέσον όρον. Μη λησμονείτε ποτέ ότι με ένα μπάνιο σχετικώς βραχύ, εξασφαλίζει κανείς την μεγαλειτέραν τόνωσιν.
»Όταν βγήτε από το νερό, μην πάτε αμέσως στην καμπίνα σας. Περιπατήσατε, τρέξατε, κινηθήτε επάνω εις την αμμουδιά. Ολίγη γυμναστική άσκησις είναι πολύ ωφέλιμος».
Αν τώρα πιστεύετε αγαπητοί φίλοι ότι όλα αυτά τα «απαγορευτικά» λειτουργούσαν αποτρεπτικά, μάλλον πλανάστε. Οι καλοί μας πρόγονοι γέμιζαν τις παραλίες και χαιρόντουσαν, όπως και μείς σήμερα, το νερό σε συνδυασμό πάντα με το ανυπέρβλητο θέαμα των λουομένων Ατθίδων …
Αντέχετε περισσότερα γέλια; Επισκεφθείτε και την Παλιά Αθήνα
σχόλια