*Ως συνέχεια του High Line Park - Αειφορική Εκμετάλλευση κενών αστικών χώρων', το παρακάτω άρθρο γράφτηκε επίσης περίπου 2 χρόνια πριν, την περίοδο που ετοίμαζα μια εργασία για το πανεπιστήμιο. Το δημοσιεύω και αυτό πιστεύοντας πως το θέμα μπορεί να φανεί ενδιαφέρον σε κάποιους.*
Η Docklands μια υπο «ανακάινιση» εμπορικο-πολιτιστική γειτονιά του Δουβλίνου, απαιτούσε έναν αντάξιο εξωτερικό χώρο να πλαισιώνει τo Grand Canal Theater, και τα άλλα νεοεγερθέντα κτήρια. Η συνολική ανάπτυξη στην περιοχή έφερε εμπορική κίνηση και δραστηριότητα, μιας και εκεί εγκαταστάθηκαν τα γραφεία πολλών πολυεθνικών εταιριών όπως της Facebook, της Google και της O2. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν πολλά blocks οικοδομών που προορίζονται κυρίως για στέγη σε νέαρούς επαγγελματίες. Κατα συνέπεια, ο περιβάλλον χώρος θα έπρεπε να είναι αντάξιος της δύναμης αυτής. Το σχέδιο της πλατείας που δημιουργείται έπρεπε να αντικατροπτίζει τον νέο χαρακτήρα της περιοχής, να είναι μία σύγχρονη μορφή δημόσιου αστικού τοπίου. Η εταιρία που ανέλαβε να σχεδιάσει την πλατεία είναι η MSP: Martha Schwartz Partners.
Η ιδέα του σχεδιασμού είναι να ενοποιήσει τα κτήρια με τον χώρο, να δώσει έμφαση στις χρήσεις τους και να χρησιμοποιήσει το πλεονέκτημα της ύπαρξης του νερού. Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο χαρακτηρίζεται απο την αντίθεση του κόκκινου και πράσινου, δημιουργώντας δύο διαδρόμους. Ο κόκκινος διάδρομος, που δίνει και την ταυτότητα στο χώρο, λειτουργεί ως ενα άλλου τύπου κόκκινο χαλί και επεκτείνεται απο την είσοδο του θεάτρου προς τη θάλασσα. Ο πράσινος διάδρομος είναι η αναφορά στην οικολογία. Πάνω σε αυτόν βρίσκεται η φύτευση, τοποθετημένη με αυστηρό τρόπο, αλλα και οι θέσεις καθίσματος. Επιπλέον, στην πλατεία διασταυρώνονται και πολλά μικρά μονοπάτια τα οποία επιτρέπουν την κίνηση προς κάθε δυνατή κατεύθυνση, και ενισχύουν την πολυπλοκότητα του χώρου. Η χρήση των υλικών και τα χρώματά τους, συνδέουν την πλατεία με τα κτήρια όπως και τα κτήρια μεταξύ τους, δημιουργώντας μία ενότητα. Η φύτευση αποτελέιται απο «βαλτώδη» είδη, τα οποία επιλέχθηκαν ως αναφορά στην αρχική κατάσταση του χώρου ώς υγρότοπος. Αξίζει να επισημανθεί οτι αυτό που λέιπει απο την πλατεία είναι η ύπαρξη δέντρων.
Το σχέδιο της πλατείας μπορει να χαρακτηριστεί ως ένα εξαιρετικό δείγμα σύγχρονου αστικού landscape design. Παρ’όλα αυτά, η υπερβολική έμφαση στον τέλειο σχεδιασμό λειτουργεί εις βάρος της χρηστικότητας, με αποτελεσμα το έργο να μήν έχει ανθρωποκεντρικο προφίλ. Η αίσθηση που αφήνει η πλατεία στον επισκέπτη έιναι λίγο διαφορετική απο αυτήν που είναι σχεδιασμένη να δώσει, μιας και το concept των γεωμετρικών γραμμών δέν γίνεται αντιληπτό. Οι δύο διάδρομοι δέν είναι πολύ ορατοί σε πραγματική κλιμακα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί μία μπερδεμένη απο σχήματα και χρώματα εικόνα. Το γεγονος πως η θέα του χώρου απο τα τριγύρω κτήρια είναι καλύτερη απο αυτήν μέσα στην πλατεία, δίνει την αίσθηση οτι σχεδιάστηκε καθαρά για να να τα πλαισιώνει.
Η Martha Schwartz, που άρχισε με εξαιρετικές προοπτικές ώς αρχιτέκτονας τοπίου – καλλιτέχνης, στα τελευταία της έργα φαίνεται απλά να εξαργυρώνει το όνομά και την επιτυχία της. Η Grand Canal Square θα μπορούσε να χαρακτηριστει ώς έργο που προσφέρει περισσότερα στον αρχιτέκτονα παρά στην πόλη. Το σίγουρο έιναι πως αποτελεί μία απόδειξη πως η αρχιτεκτονική τοπίου δέν βασίζεται στο πράσινο, άποψη που κυριαρχεί στον τομέα.
Τοποθεσία: Δουβλίνο, Ιρλανδία
Αρχιτέκτονας τοπίου: Martha Schwartz
Μέγεθος: 1 εκτάριο
σχόλια