Το τελευταίο διάστημα οι Imam πέρα από την επιτυχία και τις εμφανίσεις που κάνουν στην Ελλάδα είναι ίσως και μια από τις λίγες ελληνικές μπάντες που κάνουν πράγματα στο εξωτερικό. Έχουν δώσει αρκετές συναυλίες, συμμετέχουν σε φεστιβάλ και σε αρκετές περιπτώσεις ο ξένος τύπος έχει γράψει για αυτούς.
Σας είχα δεί πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίνης το 2007 και είχα εντυπωσιαστεί απο τον ήχο σας και απο την ενέργεια του Live.
Αυτό ήταν το πρώτο μας live, ήταν στην αρχή ,και τότε ουσιαστικά παίζαμε DJ set με κάποια live όργανα. Δέν είχαμε ακόμη μπάντα.
Τώρα, είστε στο τέλος της καλοκαιρινής περιοδείας , τι ακολουθεί;
Ουσιαστικά έχουμε τελειώσει με τα καλοκαιρινά live, το καλοκαιρινό τουρ. Η επόμενη μεγάλη σειρά εμφανίσεων θα αρχίσει από το Δεκέμβρη.
Φτάνοντας στο soundcheck στη Λήμνο
Πώς κυκλοφορείτε στις περιοδείες σας?
Στην Γερμανία πετάξαμε στο Dusseldorf και πήραμε ενα βαν στο οποίο είμασταν μέσα 3 βδομάδες.
Και πού μένετε όταν γυρνάτε στις πόλεις που παίζετε?
Συνήθως μένουμε σε ξενοδοχεία ή σε hostels. Συχνά, ειδικά στη Γερμανία, τα venues έχουν από πάνω κάποια δωμάτια. Έχει τύχει, λοιπόν, να μείνουμε σε ένα τέτοιο δωμάτιο όλοι μαζί, 9 άτομα, για δυο μέρες, το οποίο είχε πολύ πλάκα.
Πόσα άτομα είστε συνήθως στην περιοδεία, π.χ. στη Γερμανία οπου αναφερόμαστε?
Εκεί είχαμε πάει 8 άτομα, 7 άτομα η μπάντα και ο ηχολήπτης. Επίσης υπήρχε και ένας επιπλέον που ουσιαστικά οδηγούσε το βαν, ήταν σαν tour manager, ο οποίος ήταν γερμανός φίλος του διοργανωτή.
Όταν είστε στο δρόμο, τι μουσική ακούτε? Τί ακουγεται δηλαδή στο βανάκι?
Γίνεται κάθε φορά καυγάς! Ο Ορέστης βάζει hip hop, o Αλέξης βάζει κλαρίνα, ο Περικλής βάζει Νταλάρα... ο καθένας έχει τα δικά του αλλά γενικώς καταλήγουμε να ακούμε κάτι που να μην ενοχλεί κανένα στο τέλος.
Ελληνικές μπάντες ακούτε?
Όχι παρα πολυ... κυρίως ξένη μουσική..
Απο ξένη μουσική τι ακούτε δηλαδή?
Αυτό είναι δύσκολη ερώτηση...
Άν π.χ. κοιτάξω στο ipod σας, τί θα βρώ στην top λίστα αυτού του μήνα?
Ακούμε πολύ μια μπάντα που είδαμε στην Ολλανδια, στο lowlands festival, λέγεται The Whitest Boy Alive. Ο Λύσανδρος τον τελευταίο καιρό ακούει κυρίως minimal techno. Ο Gui Boratto μας αρέσει πολύ. Ο Ορεστης ακουει περισσότερο hip hop τα τελευταία χρόνια, αλλα και μπάντες όπως οι Black Keys.
Στα φεστιβάλ που πάιξατε είχατε χρόνο να καθήσετε και να δείτε άλλες μπάντες ή τρέχατε για να προλάβετε το επόμενο;
Ευτυχώς έτυχε να έχουμε από δύο μέρες στα μεγάλα φεστιβάλ, όπως στο Lowland, οπότε είδαμε αρκετά..
Είναι κάτι που δέν σας αρέσει στην ολη διαδικασία της περιοδείας?
Οι πολλές ώρες στα αεροδρόμια, κυρίως αν παίζουμε στο εξωτερικό, μιας και πλεον οι περισσότερες πτήσεις είναι με ανταπόκριση (έχουνε σταματήσει οι απευθείας γενικώς),οπότε περάσαμε πολλές ώρες περιμένωντας. Πολλές φορες στην Ελλάδα μας ταλαιπωρούν οι πολλές ώρες sound check, επίσης όταν φτάνεις και η ομάδα των τεχνικών δέν έχει ολοκληρλωσει το στήσιμο.Oπότε περιμένεις, και δέν είναι οτι μπορείς να πάς στο ξενοδοχείο γιατι δέν προλαβαίνεις, οπότε απλά χάσκεις. Αλλα τα αρνητικά είναι ενα-δύο πράγματα μόνο..
Τα θετικά?
Τα θετικά δεν είναι ένα-δύο, είναι πολλά. Έχει πολύ γέλιο και κυρίως το καλοκαίρι οι συναυλίες & ο κόσμος είναι πιο χαλαροί. Είναι γενικά σας διακοπές.
Από συναυλία στη Χίο - οι τρεις caballeros
Υπάρχουν μπάντες με τους οποίους έχετε γνωριστεί στις περιοδείες και έχετε κρατήσει επαφή?
Ναι, κρατάμε επαφές με μπάντες που βλέπουμε στο εξωτερικό αλλά και με DJs, τους οποίους πολύ συχνά πετυχαίνουμε όταν πηγαίνουμε σε διάφορα φεστιβάλ έξω.
Έχετε κάνει κάτι στην Αγγλία?
Όχι ακόμα. Γενικά η Αγγλική αγορά είναι λίγο δύσκολη όσον αφορά το world music, εμείς όταν παίζουμε εκτός Ελλάδας κινούμαστε κυρίως στα φεστιβάλ και τα venues που ασχολούνται με world music . Έτσι αντιλαμβάνονται τη μουσική μας στο εξωτερικό. Εμείς δε θεωρούμε πως είναι ακριβώς αυτό το στυλ της μουσικής μας, αλλά προφανώς για τον ευρωπάιο η μουσική αυτή έχει πολύ ισχυρή εθνική ταυτότητα.
Παρατηρείτε διαφορές του κοινού απο χώρα σε χώρα?
Γενικότερα όσο πιο βόρεια πας στην Ευρώπη τόσο περισσότερο βλέπεις ότι ο κόσμος είναι πιο ‘αποφασισμένος’ όταν πηγαίνει σε μια συναυλία, δηλαδή είναι πιο έτοιμος να χορέψει και εκδηλώνεται πιο ελεύθερα. Ενώ στην Ελλάδα ο κόσμος είναι πιο ντροπαλός, βλέπεις ότι ενώ μπορεί να θέλει να χορέψει είναι κάπως μαζεμένος , υπάρχει λίγο ο φόβος του τι θα πει ο άλλος. Μέχρι να τα πιούνε λίγο. Είναι self conscious πριν να μεθύσουνε.
Δηλαδή αντίστροφο με αυτό που γενικά πιστεύεται, οτι δηλαδή οι νότιοι Ευρωπάιοι είμαστε πιο εκφραστικοί απο τους βόρειους..
Είμαστε πιο εκφραστικοι, αλλα είμαστε ταυτόχρονα και πολύ προσεκτικοί. Γενικότερα, στην βόρεια Ευρώπη, οι κοινωνίες είναι πιο απελευθερωμένες, ως προς το ο,τι δέν ασχολείται ο ένας με τον άλλο: τι κάνει, τί φοράει, πως συμπεριφέρεται, πως χορεύει κτλ. Κτλ.
Το είδαμε και στην Ιταλία αυτό...Ενώ ήτανε πολύ φιλικοί όταν μας υποδέχτηκαν και νιώσαμε πάρα πολύ άνετα, σαν να παίζουμε στην Ελλάδα, όσον αφορά την επαφή μας με τον κόσμο και τους διοργανωτές. Ο κόσμος δηλαδή ήταν λιγότερο εκδηλωτικός, δεν έβλεπες την ίδια αντίδραση που έβλεπες βορειότερα, όπου με το που ξεκινάει το κομμάτι αρχίζουν όλοι να φωνάζουν, να χορεύουνε..
Το κοινό στο φεστιβάλ στην Κέρκυρα
Πέιτε μου και δυο λόγια για την συναυλία με την Μαίρη Λίντα και όλο αυτό που έγινε στο μεγάλο gig στο γκάζι
Αυτό που θέλαμε να κάνουμε στο γκάζι ήταν μια συναυλία με καλεσμένους, με τους οποίους είτε έχουμε ήδη κάνει κάτι είτε βλέπαμε ότι μπορεί να βγει κάτι καλό για αυτή τη συναυλία. Δεν επιλέξαμε καλεσμένους όπως γίνεται συνήθως στα live στην Ελλάδα που απλά είναι ένας καλλιτέχνης και φέρνουνε άλλους 3-4 τραγουδιστές που ο καθένας θα πει απλά το κομμάτι του. Θέλαμε να είναι περισσότερο σαν παρέα, ‘εμείς και οι φίλοι μας’ δηλαδή, η μουσική μας παρέα.
Η Μαίρη Λίντα στο Γκάζι
Θα κάνατε άλλου είδους μουσικής πέρα από αυτό που ακούμε?
Προς το παρόν συνεχίζουμε με το ίδιο concept που ήδη υπάρχει στους Imam Baildi. Γενικότερα όσο προχωράμε τείνουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερο δική μας μουσική και λιγότερο samples, και ακόμα και όταν χρησιμοποιούμε samples δίνουμε περισσότερη σημασία στον τρόπο που τα διαχειριζόμαστε.
Αναφέρομαι σε αυτό γιατί ξεκινήσατε κυρίως με Djing και βαλκανική μουσική , έπειτα έγινε πιο Ελληνική και προστέθηκε και το rap στοιχείο, και όλο αυτό δείχνει κάποια συγκεκριμένη εξέλιξη. Έχετε κάποια δισκογραφικά σχέδια?
Έχουμε κάνει δύο δίσκους, ο τελευταίος βγήκε πριν απο δύο χρόνια περίπου και τώρα έχουμε αρχίσει σιγά σιγά να έχουμε κάποιες καινούριες ιδέες για τον επόμενο, αλλα θα μας πάρει ένα χρόνο τουλάχιστον.
H αυτοσχέδια σκηνή στο φεστιβάλ στο Πήλιο
"Παίξαμε στο Πήλιο, για ένα φεστιβάλ που είχε στήσει μία ομάδα 30 περίπου παιδιών που είχαν ξανανοίξει ένα παλιό δημοτικό camping στην άκρη της παραλίας του Χορευτού. Μαγείρευαν από κοινού για όλους, καθάριζαν, έστηναν κάθε βράδυ ένα μπαράκι πίσω από την παραλία και είχαν και από μία μουσική εκδήλωση περίπου κάθε βράδυ. Η διάθεση που υπήρχε ήταν πολύ ωραία, είχες την αίσθηση ότι είσαι σε κοινόβιο."
H σκηνή στο Sziget Festival λίγο πριν το live
"Μια μέρα που δεν είχαμε live θα πετούσαμε το βράδυ από Θεσσαλονίκη για Χανιά, οπότε αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί για μπάνιο. Μέσα σε τρεις μέρες δεν είχαμε κοιμηθεί πάνω από 15 ώρες συνολικά, και η κούραση εξελίχθηκε σε υπερένταση. Στην παραλία κάναμε σαν παιδιά: πατητές, κοκορομαχίες και τα συναφή... Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε ότι ο Μάγος είχε πέσει στο νερό με τα κλειδιά του βαν που είχαμε πάρει στην παραλία με όλα τα πράγματα μέσα... Μετά από μερικά λεπτά πανικού, τηλεφωνήματα στην εταιρία ενοικίασης για να στείλει τα κλειδιά από την Αθήνα αρχίσαμε να ψάχνουμε, κάποιοι με μάσκες, κάποιοι χωρίς, ώσπου για καλή μας τύχη κάποιος λουόμενος τα βρήκε και μας τα έδωσε. Στο μεταξύ ο Στέλιος (Προβής, ο κιθαρίστας μας) που έψαχνε στα βαθιά με τη μάσκα βρήκε και το πορτοφόλι του Μάγου, το οποίο του είχε επίσης πέσει, με την ταυτότητά του μέσα, χωρίς την οποία δε θα ταξίδευε."
Οι Imam Baildi λίγο πριν το live (Πάτρα, Sept2012)
Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία του καλοκαιριού γραμμένη απο τους ίδιους εδώ και δείτε τους live το Σάββατο 20 Οκτωβρίου στο Passport του Πειραιά.
σχόλια