Ο μυστικός πράκτορας Ιθαν Ρένερ (Κέβιν Κόστνερ) ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και ότι έχει λιγότερο από έναν χρόνο ζωής. Λίγο πριν αποσυρθεί, αποφασίζει να αποκαταστήσει τη σχέση του με την εδώ και χρόνια αποξενωμένη κόρη του (Χέιλι Στάινφελντ), ενώ παράλληλα αναλαμβάνει μια εξαιρετικά επικίνδυνη αποστολή στο Παρίσι, με αντάλλαγμα μια πειραματική θεραπεία που ίσως τον θεραπεύσει.


Κινηματογραφικά, ο Μακτζί και ο Λικ Μπεσόν διακρίνονται για μια κάποια αναίδεια που, εμπορικά τουλάχιστον, δεν τους έχει βγει σε κακό: ανακατεύουν τη δράση με λίγη κωμωδία, μπερδεύουν τα είδη (κατασκοπικό, αστυνομικό και θρίλερ, αλλά και οικογενειακό δράμα) ποντάροντας σε τεχνολογικά προηγμένα κυνηγητά και θορυβώδεις εκρήξεις μαζί με πολύ ξύλο σώμα με σώμα, διαλέγουν φωτογενείς τοποθεσίες και ηθοποιούς υψηλής αναγνωρισιμότητας και μαζεύουν τον κόσμο στις αίθουσες με αυτή την υβριδική, σύγχρονη στην εικόνα και sτον ήχο και ταυτόχρονα παλιομοδίτικη στο ύφος της συνταγή. Στις 3 Μέρες Διορία ο Κέβιν Κόστνερ είναι πράκτορας της CIA με ημερομηνία λήξης λόγω της ανίατης ασθένειάς του, ξεκαθαρίζει μια δύσκολη αποστολή στη Σερβία, παίρνει πρόωρη σύνταξη, επιστρέφει στο Παρίσι για να επανασυνδεθεί με την αποξενωμένη κόρη του και την αγαπημένη του γυναίκα, η οποία δεν θέλει ούτε να ακούει για το ριψοκίνδυνο επάγγελμά του, βρίσκει το διαμέρισμά του κατειλημμένο από μετανάστες και αντιμετωπίζει άλλη μια ακατόρθωτα δύσκολη «δουλίτσα» που τον υποχρεώνει να διεκπεραιώσει μία σέξι πράκτορας, η σχεδόν εξωγήινη και πλημμελώς ενδεδυμένη Άμπερ Χερντ, με αντάλλαγμα μια δόση φαρμάκου που υποτίθεται θα παρατείνει το προσδόκιμο ζωής, αλλά του προκαλεί παραισθήσεις, που, φυσικά, τον χτυπάνε στις πιο κρίσιμες στιγμές, εκεί που ετοιμάζονται να τον σκοτώσουν χαιρέκακα γκάνγκστερ με ονόματα όπως Αμπίνο και Λύκος!


Ο Μακτζί, γνωστός από τους Αγγέλους του Τσάρλι, σκηνοθετεί και ο Λυκ Μπεσόν, χωρίς άλλες συστάσεις, κάνει την παραγωγή σε μια ταινία που ανακόπτει τη δράση με αμήχανες συναισθηματικές γέφυρες μεταξύ κόρης και πατέρα και επωδό ένα ποδήλατο, που θα φανεί ωστόσο χρήσιμο στη συνέχεια. Ουσιαστικά, στις 3 Μέρες Διορία, όπως και στο πρόσφατο Family του Μπεσόν, η ζυγαριά κλίνει σαφώς προς το μέρος της οικογένειας παρά στην αληθοφάνεια της περιπέτειας, η οποία αξιοποιεί απροκάλυπτα τις τουριστικές γωνιές της Πόλης του Φωτός. Αμφότεροι Μακτζί και Μπεσόν έχουν αποδείξει πως παίζουν με το σινεμά και δεν παίρνουν τα θέματά τους και πολύ στα σοβαρά, κλείνοντας συνεχώς το μάτι στον θεατή με χαρακτήρες που αγγίζουν την αυτοπαρωδία. Κάτω από αυτή την οπτική γωνία, χωρίς απαιτήσεις και ψάξιμο, το 3 Μέρες Διορία ισχύει διασκεδαστικά, στο δικό του σύμπαν.