Οι Λευκοί Ιππότες βασίζονται σε πραγματικό σκάνδαλο και πραγματεύονται τον θολό ρόλο των μη κυβερνητικών οργανώσεων, μέσα από την ιστορία του Ζαν Αρνό και της ομάδας που επιχειρεί να μεταφέρει παιδιά από την Αφρική σε γαλλικές οικογένειες. Ο Λαφός στέκει επιμελώς σε απόσταση από τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις, φαινομενικά καταγράφοντας αντί να κρίνει ή να ωραιοποιεί, σε ένα έμπειρο μείγμα ντοκιμαντερίστικου σχολίου, αλλά λειτουργεί καλύτερα όταν οι διάλογοί του είναι αποκαλυπτικοί (όπως σε μια σημαντική σεκάνς όπου τα μέλη της ομάδας μιλούν στην κάμερα, διαπιστώνουν πως οι μαρτυρίες τους δεν είναι και τόσο «φωτογενείς» και δεν μπορούν εύκολα να καταλήξουν στο αν χρειάζεται φίλτρο, λογοκρισία ή ειλικρίνεια), παρά όταν ο φακός ξεφεύγει στην αποτύπωση των γεγονότων. Ο μεγάλος Βενσάν Λεντόν παραμένει ένα μεγάλο συν σε ό,τι ρόλο αποδέχεται και στηρίζει με δεινότητα και ψυχή.