Μετά τα 200 Μέτρα που είδαμε πριν από λίγες εβδομάδες στις αίθουσες, έρχεται ακόμα μια ταινία από την Παλαιστίνη, η οποία επιχειρεί να αφηγηθεί μια ιστορία με φόντο την ιδιάζουσα κατάσταση που επικρατεί εκεί. Αν στα 200 Μέτρα, όμως, ο σκηνοθέτης στόχευε σε ένα δραματικό θρίλερ, εδώ οι αδερφοί Νάσερ καταθέτουν τη δική τους προσθήκη στο είδος της ρομαντικής κομεντί, υπενθυμίζοντάς μας τρυφερά ότι ποτέ δεν είναι αργά ο έρωτας να χτυπήσει και τη δική σου πόρτα. Δεν βλέπουμε συχνά ρομάντζο με πρωταγωνιστές μεγαλύτερης ηλικίας, αυτό είναι το ένα προτέρημα του Gaza mon Amour.

 

Το άλλο είναι οι ενέσεις παράλογου χιούμορ. Ένα χιούμορ που θα κινηθεί ακόμα και στα όρια της χοντράδας με ένα… φαλλικό γκαγκ – να κάτι που δεν βλέπουμε συχνά σε σινεμά ανάλογων καταβολών και προσανατολισμού. Κατά τα λοιπά, πρόκειται για ένα φιλμ μικρό σε μέγεθος και σε διάρκεια, μα και ελαφρώς ανοικονόμητο, όλως παραδόξως.