Ξεκινώντας από τον τίτλο, το παραμύθι των αδερφών Γκριμ μεταμορφώνεται σε μια εκδοχή που προτάσσει τη γυναικεία ενδυνάμωση χάρη στην πρώιμη ενηλικίωση που βιώνει η Γκρέτελ, η ηρωίδα που οδηγεί κατά βάση την αφήγηση.

 

Με τη Σοφία Λίλις να εκμεταλλεύεται την εμπειρία που κέρδισε από το It και να παίζει χωρίς υπερβολές, η νέα αυτή προσαρμογή από τον Οζ Πέρκινς είναι μάλλον απλοϊκή στα νοήματα που εξάγονται από το περιεχόμενο, καταφέρνει όμως να παρουσιάζεται ως ένα μικρό δωράκι για τους φίλους του είδους που δεν αρέσκονται μόνο στις απότομες σκηνές.

 

Με πολύ προσεγμένη δουλειά στη φωτογραφία και στην καλλιτεχνική διεύθυνση, ο Πέρκινς φροντίζει το κομμάτι της ατμόσφαιρας, διατηρώντας ένα υποβλητικό στυλ από την αρχή ως το τέλος και πιθανότατα θα έφτιαχνε ένα ακόμα καλύτερο φιλμ αν δεν είχε να διαχειριστεί το άγχος της κληρονομιάς που κουβαλά ένα κλασικό έργο.