Οι περιπέτειες των πολυδάπανων Τριών Σωματοφυλάκων συνεχίζονται, με την κυριολεκτική, σοβαρή σκηνοθετική γραμμή του Ντανιέλ Μπουρμπουλόν να παρακολουθεί τις ξιφομαχίες από κοντά και τα πρόσωπα από την ακίνδυνη κόψη ενός διαλόγου διαδικαστικού και μάλλον εξυπηρετικού της πυκνής, ατελείωτης πλοκής του Αλέξανδρου Δουμά. Στο δεύτερο κεφάλαιο πρωταγωνιστεί η Μιλαίδη Γουίντερ και η Εύα Γκριν που την ενσαρκώνει έχει την ευκαιρία να παίξει ανάμεσα στις σκιές της αμφιβολίας και τις πλουμιστές εντυπώσεις των εκρηκτικών εμφανίσεών της. Κρατά τα χαρτιά της επιδέξιας τιμωρού κλειστά και, εν πολλοίς, στα χέρια της τη δραματική ταινία δράσης, που θα είχε περισσότερο διακοσμητικό χαρακτήρα αν δεν της έδινε χρώμα και ένα αλά Γκάι Ρίτσι παυσίπονο εναντίον της ακαδημαϊκής σοβαροφάνειας.