Αντιμέτωπη με δύσκαμπτα διλήμματα και εκτεταμένη διαφθορά, η Κλεμάνς της Ιζαμπέλ Ιπέρ είναι μια δήμαρχος σε απαιτητικό προάστιο του Παρισιού, η οποία γνωρίζει να ελίσσεται στις κακοτοπιές και να έχει εμπιστοσύνη στην ακεραιότητά της ‒ το όνομά της σημαίνει «ορθότητα», αν και όσοι έχουν την ίδια ιδιότητα συχνά την αποφεύγουν για να γίνεται δουλειά και να βγαίνει αποτέλεσμα.

Η μεγάλη Γαλλίδα ηθοποιός αντιλαμβάνεται αμέσως τη δισυπόστατη φύση μιας λειτουργού που κινείται με άνεση στα σαλόνια και στα παρασκήνια της πολιτικής και πολύ γρήγορα θυμάται ποιοι είναι εκείνοι που την έχουν εμπιστευτεί με την ψήφο τους, όποτε καλείται να συναισθανθεί μια καθημερινότητα που δεν την αγγίζει πρακτικά. Το άλμα της σε μια υπουργική καρέκλα που την προβιβάζει κοινωνικά, και την ανακουφίζει από την γκρίνια και τη μιζέρια της αυτοδιοίκησης, απαιτεί θυσίες και μια σειρά από επαφές που γρήγορα μετατρέπουν την κολακευτική πρόταση σε ταπεινωτική διαδικασία.

Η ερινύα της ανορθόδοξης προσέγγισης του πολύπλοκου χειρισμού ενός εκβιασμού με αφορμή ένα οικιστικό σύμπλεγμα είναι η νεότερη συμπαραστάτρια στην καμπάνια της (Ναϊντρά Αγιαντί) και ο φιλότιμος αμνός που προορίζεται για σφαγή είναι ο πιο έμπιστος συνεργάτης και υπεύθυνος του πολιτικού γραφείου της (Ρεντά Κατέμπ), ενώ η διαδρομή μέχρι την αμφιλεγόμενη λύση παίρνει διαστάσεις αμερικανικού τηλεοπτικού θρίλερ που ο σκηνοθέτης Τομά Κρουιτόφ δεν μπορεί να υποστηρίξει.

Οι «Υποσχέσεις», που έκαναν πρεμιέρα στο τμήμα «Ορίζοντες» του περσινού Φεστιβάλ Βενετίας, αντιδρούν πιο εύστροφα στο ψυχολογικό τραμπάλισμα των παραβατικών ορίων της φιλοδοξίας με τις τύψεις της προσωπικής προδοσίας. Πάντα, με την αγέρωχη αμφιβολία της Ιπέρ.