Ο Μπεν Άφλεκ έστειλε την κάπα του Batman για σιδέρωμα, αλλά φοράει και πάλι τη στολή του διττού χαρακτήρα, αφού ο Λογιστής, σε σκηνοθεσία Γκάβιν Ο'Κόνορ, είναι και δολοφόνος. Κυρίως πρόκειται για τον βασανισμένο Κρίστιαν Γουλφ, όνομα και πράμα, σαν μοναχικός λύκος, που μεγαλώνει με τον αδελφό του κι έναν αυστηρό, στρατιωτικό πατέρα – ένα αγόρι αυτιστικό και πανέξυπνο, που εξελίσσεται σε διάνοια στα μαθηματικά, αν και σοβαρά αντικοινωνικό, με αγρίως διχασμένη συμπεριφορά. Όταν η συνάδελφός του, Ντάνα Κάμινγκς, ανακαλύπτει, άναυδη, τις φονικές δεξιότητες του σιγανού ποταμιού, σοκάρεται ακόμη περισσότερο από τις λογιστικές αποκαλύψεις που απειλούν τη ζωή της. Το σενάριο αναπτύσσει ακόμη περισσότερο την αστυνομική πλευρά της ταινίας, με την εμπλοκή της CIA και μιας απλής αναλύτριας δεδομένων με προβληματικό παρελθόν – ταραγμένη εφηβεία, μελανό ποινικό μητρώο.

 

Ο Άφλεκ δεν υποδύεται μια διχασμένη προσωπικότητα αλλά δύο ανθρώπους σε έναν

 

Παρά τις σεναριακές παρεμβολές, το κεντρικό πρόσωπο παραμένει ο Γουλφ του Μπεν Άφλεκ, ο οποίος διατηρεί μια αδιαπέραστη σε ελέγχους βιτρίνα και παράλληλα δρα σαν επικίνδυνος σταυροφόρος, διορθώνοντας διαφθορές που εντοπίζει με το λογιστικό ταλέντο του. Το χάσμα ανάμεσα στην εικόνα του ντροπαλού ερημίτη και τη φονική μηχανή γεφυρώνεται με πολλά φλασμπάκ που εξηγούν την εκπαίδευση από τον στυγνό πατέρα, προσθέτοντας το απαραίτητο ψυχολογικό υπόβαθρο της κρίσιμης απουσίας της μητέρας και της ύπαρξης ενός αδελφού που είχε παρόμοια ανατροφή, αλλά χάθηκε στην πορεία. Όπως και στον Batman, αλλά χωρίς τη λογική του κόμικ και του φανταστικού, ο Άφλεκ δεν υποδύεται μια διχασμένη προσωπικότητα αλλά δύο ανθρώπους σε έναν. Μέχρι το μέσον, ο Λογιστής καλπάζει σαν ψυχαγωγικό υβρίδιο περιπέτειας δράσης με ψυχολογικό δράμα. Προς το τέλος, αφήνεται σε μια αγέλαστη παράθεση τυπικής βίας που ο Αμερικανός σκηνοθέτης συνηθίζει σε όλες του τις ταινίες του μετά το Pride and Glory.