Οινέας

«Σύμφωνα με έναν από τους μύθους που μνημονεύει ο Απολλόδωρος, ο Οινέας διδάχτηκε την καλλιέργεια του αμπελιού από τον ίδιο τον θεό Διόνυσο», διαβάζω, μεταξύ άλλων, στην πρώτη σελίδα του μενού του εστιατορίου Οινέας. Πρόκειται για ένα εστιατόριο που οι ιδιοκτήτες του έστησαν το 1999, εκφράζοντας την αγάπη τους για τη μικρή γειτονιά του Ψυρρή. Ο χώρος είναι ονειρεμένος. Έκρηξη χρωμάτων από τις παλιές φιάλες και τα τσίγκινα κουτιά που φυλάκιζαν τα μπισκότα Παπαδοπούλου, και σε μια γωνιά ένα κόκκινο ποδηλατάκι. Οι ιδιοκτήτες του Οινέα, όπως δηλώνει και η ονομασία του, αγαπούν το κρασί. «Δεν είναι απλό συνοδευτικό, αλλά μια μεγάλη αγάπη» τονίζει η Μίνα. Στο τραπέζι προσγειώνεται η σαλάτα με τις καταπράσινες καλοκαιρινές αλμύρες (€4). Ακολουθεί ορεκτικό γαυράκι, ξεκοκαλισμένο και περασμένο ιδανικά από το τηγάνι (€5), που τρώγεται απνευστί. Βελούδινο και το τυρί μαστέλο Χίου, που ψήνεται ελαφρά στη σχάρα και μαζί με ντομάτα αναπαύεται πάνω σε τραγανές αραβικές πίτες (€6). Τα τυροπιτάκια με φύλλο κανταΐφι (€6) κρύβουν πληθωρική γεύση. Οι χρυσαφένιες φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες έρχονται καυτές σχεδόν, αφού βγαίνουν εκείνη τη στιγμή από το τηγάνι (€3,5). Είναι τέλειες, αληθινές. Το ριζότο με λεμόνι και φρέσκα σπαράγγια (€11) δεν είναι από τα πιάτα που θα θυμάμαι - χρειάζεται τεχνική για να βγει σωστό. Στον Οινέα θα περάσεις όμορφα και μέσα από τη γοητευτική ατμόσφαιρά του θα ταξιδέψεις στον χρόνο.