Tavern classic

Τις τελευταίες εβδομάδες έχω μια επιθυμία για φαγητό ελληνικό, αυτό που αποτελούσε όλη την εβδομάδα το μενού της οικογένειάς μας. Στη διεθνή γαστρονομία οι ελληνικές συνταγές αποτελούν σημείο αναφοράς για όλους, όσο εκπαιδευμένο ουρανίσκο και αν έχουν. Η επιλογή της εβδομάδας ήταν η ταβέρνα του Βυρίνη, πίσω από το Καλλιμάρμαρο. Είναι ένα από τα παλιότερα εστιατόρια στην Αθήνα, άνοιξε από το 1940 στο Μεταξουργείο και λίγο μετά στο Μετς, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Ο χώρος είναι διακοσμημένος με βαρέλια στον τοίχο σαν κλασική ταβέρνα εποχής, αλλά στα χρώματα κυριαρχούν το πράσινο και το λευκό. Εμείς επιλέξαμε να καθίσουμε στον μέσα χώρο. Με το που στρώθηκε η λαδόκολλα, ξεκίνησε και η παρέλαση από λιχουδιές: μελιτζανοσαλάτα πραγματική αλοιφή, κεφτεδάκια, μελιτζάνα ιμάμ, και δυο σαλάτες, η ομώνυμη με ντομάτα, φέτα, κάππαρη, ελιές, και η άλλη με κινέζικο λάχανο και μαρούλι. Με συνοδεία μια αυθεντική ρακή, τα πράγματα γίνονται πιο χαλαρά. Οι νεαροί σερβιτόροι είναι χαμογελαστοί και εξυπηρετούν τον κόσμο με μεγάλη προθυμία. Ένα τσιγαριστό χοιρινό με πατάτες και ένα αρνάκι με λαδορίγανη και ρύζι είναι οι επιλογές για το κυρίως. Βέβαια, επειδή το μενού αλλάζει καθημερινά, αύριο μπορεί να επιλέξετε από διαφορετική ποικιλία και αυτό είναι το πολύ ενδιαφέρον. Επίσης, για όσους νηστεύουν, υπάρχει ειδική μέριμνα από τον μάγειρα. Το εστιατόριο του Βυρίνη, αν και βρίσκεται στα χέρια της τρίτης γενιάς πια, έχει καταφέρει να γίνεται πάντα σημείο συνάντησης και αναφοράς ανθρώπων όλων των ηλικιών και των διαθέσεων. Μια καρυδόπιτα με καρύδα και όχι καρύδι και επικάλυψη σοκολάτας και ένας ξανθός, σιμιγδαλένιος χαλβάς παρέα με μοσχάτο σήμαναν τη γλυκιά λήξη της βραδιάς μας.