Burgermania

Η χορταστικότερη αλυσίδα burger στην πόλη

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ, 23.6.2010 | 00:43

Θυμάμαι ότι ένα από τα καλύτερα burgers το έφαγα στη φημισμένη για τα burger της Νέα Υόρκη. Πολλοί είναι αυτοί που διεκδικούν την ιδέα που γέννησε το burger. Στην πραγματικότητα πήρε «σάρκα και οστά» στην Αμερική περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα. Δεν ξεχνώ το τεράστιο burgers που πάρκαρε μπροστά μου και το κοίταζα εντυπωσιασμένη. Δεν ήξερα πώς να το πιάσω και πώς να το δαγκώσω.  Παρακολούθησα δίπλα μου τα Αμερικανάκια να το αρπάζουν με τα δύο χέρια και να ορμούν πάνω του βουλιμικά, δαγκώνοντας το με άφατη λαχτάρα. Τελικά, αυτή είναι η αυθεντική απόλαυσή του. Να χωθείς με τη μούρη στην πληθωρικότητά του, να λερωθείς με την κόκκινη σος που θα σου χαρίσει χαμόγελο κλόουν και να πασαλείψεις τα δάχτυλά σου, που θα γλείψεις όλο ευχαρίστηση.

Ανάλογη ήταν και η απόλαυση που ένιωσα δοκιμάζοντας τα burgers της αλυσίδας Simply Burgers. Η σπιτική γεύση και οι καλές φρέσκιες ύλες ήταν το εισιτήριο για να υποκλιθούν οι φανατικοί σε ένα burger Godfather ή σε ένα δυναμίτη El Diablo. Τα Simply Burgers λάνσαραν δύο Ελληνοαμερικάνοι. Η ιστορία τους μοιάζει με παραμύθι: τα δύο αδέλφια Μπράιαν και Αρης Κάρεϊ γεννήθηκαν στην Καλιφόρνια από Έλληνες γονείς και, παρότι σπούδασαν Μηχανολογία και Οικονομικά αντίστοιχα, η αγάπη τους για το φαγητό και τη μαγειρική τούς έδωσε την ιδέα να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα. Ξεκίνησαν το 2003 με το πρώτο κατάστημα στην Ερυθραία με αυθεντικά ζουμερά burgers και σήμερα μετρούν 18 μαγαζιά. Not bad. Στα όμορφα διακοσμημένα με τους παρεΐστικους πάγκους και πορτοκαλί λεπτομέρειες Simply Burgers υπάρχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Φρέσκια, καλής ποιότητας πρώτη ύλη, καλό σέρβις και μενού που σου ανοίγει την πόρτα της όρεξης.

Το διάσημο burger της αλυσίδας, Godfather, το λατρεύεις με την πρώτη μπουκιά. Σπιτικό ζουμερό μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κιμά, μανιτάρια σοτέ, διπλό τυρί και λαχταριστό μπέικον. Σκέτη αμαρτία. Όπως και το υπέροχο The Cowboy, με σάλτσα μπάρμπεκιου, μπέικον, τυρί τσένταρ, μαρούλι, ντομάτα και δαχτυλίδια κρεμμυδιών. Για τους εραστές της πικάντικης γεύσης το El Diablo, με διπλό τυρί έμενταλ, και καυτερό hot pepper relish, μπορεί να ενισχυθεί με πιπεριές jalapenos, δικαιώνοντας την ονομασία του. Εξαιρετικά είναι και τα κυρίως πιάτα του όπως The Steak, κόντρα φιλέτο μοσχαριού, μαριναρισμένο για τουλάχιστον 24 ώρες σε κρασί ποικιλίας Merlot, κονιάκ, σάλτσα σόγιας και μέλι, ψημένο στη σχάρα. Από δίπλα είναι ωραιότατες δροσερές πλούσιες φρεσκοκομμένες σαλάτες και οι χοντροκομμένες πατάτες με τη φλοίδα τους. Από τα ορεκτικά, είναι τρέλα το haro maki saganaki, σε στυλ spring roll με τραγανό γιαπωνέζικο φύλλο, γεμιστό με διάφορα τυριά και jalapenos, που συνοδεύεται με γλυκόξινη σάλτσα Αpricot. Ωραία ιδέα.

 
 
 
 
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βασίλης Οικονομίδης |
Scroll to top icon