Ένας Ρινόκερως στην πόλη

Με δημιουργικά μεσογειακή κουζίνα και ένα δυνατό μπαρ όπου ετοιμάζονται απίστευτα κοκτέιλ, ο Ρινόκερως μπήκε με φόρα στη γαστρονομική πιάτσα της Αθήνας.

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ, 22.1.2009 | 00:00

«Έχωνα σε δω πολλά χρόνια από τότε που πήγαμεστον Ρινόκερο» είπε η φίλη του ΑλέξανδρουΚαλουτά στην τυχαία συνάντησή τους.«Έκανε λάθος στο όνομα, Iπποπόταμοςλεγόταν το μπαράκι που είχαμε βρεθεί.Μου έδωσε όμως την ιδέα για το όνομα τουκαινούργιου μαγαζιού» μου εξηγείγελώντας ο Αλέξανδρος, ο ιδιοκτήτης τουΡινόκερου. Ένας καινούργιος χώρος μεμόλις δύο μήνες λειτουργίας στην οδόΙπποκράτους, ο Ρινόκερως, με την αρχαίαορθογραφία του, που κάνει λογοπαίγνιομε το έρως. Η αισθητική του με τις κόκκινεςπινελιές, τους καναπέδες με τις μαξιλάρεςστις αποχρώσεις του φλογερού κόκκινουκαι ο χαμηλός φωτισμός συμβάλλουν στοπαιχνίδι του αισθησιασμού. Ένα χαλαρόμπαρ-εστιατόριο που δίνει τη δική του,τίμια πρόταση για ένα στέκι μεσημεριανούφαγητού όσων κινούνται στην περιοχήαλλά και για τη βραδινή έξοδο με τοκαλοφτιαγμένο φαγητό του και την υπέροχηλίστα των κοκτέιλ που προσφέρει.

Στηνάνετη μπάρα που προσφέρεται και γιατσιμπολόγημα απολαμβάνω τον αλχημιστήτων ποτών. Ο Χρήστος Χουσέας είναι έναςεμπνευσμένος μπάρμαν που πρώτα από όλααγαπά την δουλειά του. Σίγουρα όμως τοταλέντο του περισσεύει. Με τρόπο μαγικόαφουγκράζεται τις νεανικές παρέες καιμε ταχυδακτυλουργικές κινήσεις ετοιμάζειξεχωριστά κοκτέιλ. Σαν να παρακολουθείςσόου. «Θα ετοιμάσω ένα δικής μου έμπνευσηςκοκτέιλ να δοκιμάσεις» μου λέει κεφάτακαι αρχίζει να αναμειγνύει τα ποτά.Δοκιμάζω χυμό αγγουριού με βότκαΖουμπρόβκα και χυμό μήλου. Ευχάριστηκαι δροσερή γεύση που σου φτιάχνειαμέσως τη διάθεση. Οι μεγάλες ασπρόμαυρεςφωτογραφίες στους τοίχους με αστέριατης jazzδηλώνουν και τη μουσική υπόκρουση τηςβραδιάς. Μέσα από τους καθρέφτες πουχαρίζουν μια ευχάριστη σύνθεση βλέπωτον κόσμο που παίρνει θέση στα ψηλάτραπέζια και σκαμπό.

Τηδιπλανή αίθουσα επιλέγουν όσοι θέλουννα δοκιμάσουν το μενού του νεαρού σεφΑποστόλη Τσορτανίδη, που εμπνέεται απότη Μεσόγειο αλλά προσφέρει και πιοεξωτικές ιδέες για fingerfood.Το λευκό βαθύ πιάτο με τις φακές σαλάταμε ανθότυρο, ντομάτα, ψιλοκομμένο φρέσκοκρεμμυδάκι και πέστο βασιλικού ευωδιάζει.Γεύση νόστιμη και απολαυστική. Απολαμβάνειςτην κάθε μπουκιά μέχρι να έρθουν ηστριφτόπιτα με λιαστή ντομάτα, πράσοκαι ελληνικά τυριά και οι τορτίγιες μεκοτόπουλο που συνοδεύονται από μυρωδάτεςσος. Τσιμπολογάς ευχάριστα. Έχω ήδητελειώσει με το πρώτο κοκτέιλ καιπροτείνω στον Χρήστο να ετοιμάσει έναάλλο που να συνδυάζεται με το φαγητόμου. Εδώ τα πράγματα δεν είναι εύκολα,όπως τουλάχιστον γίνεται με το κρασί.Είναι μια πρόκληση για τον μπάρμαν. ΟΧρήστος δεν φοβάται τις προκλήσεις,μάλλον τις επιδιώκει. Ετοιμάζει έναBloodyMaryμε καρυκεύματα που δένει τέλεια με τοεπόμενο πιάτο που έβγαλε η κουζίνα τουΑποστόλη. Μοσχαρίσιο κεμπάπ, αρτυμένομε μείγμα μπαχαρικών από την Κομοτηνή,που το κάνει πεντανόστιμο πάνω σε αραβικήόμορφα ψημένη πίτα. Για να παίρνεις τηφλόγα του το συνδυάζει με δροσερόγιαούρτι με δυόσμο και πατάτες country,που είναι λαχταριστές σαν λουκουμάδες.

 
 
 
 
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βασίλης Οικονομίδης |
Scroll to top icon