Το γκάζι δεν είναι μόνο μπαρ!

Αυτόπου αγαπώ στο Γκάζι είναι ότι είναιανοιχτό. Από διάφορες απόψεις. Αρχικά,σε σχέση με το απεχθές προς εμέ Ψυρρή,έχει άπλα, άνεση και μια θετική -όσοεμπορικό κι αν έχει γίνει- διάθεση. Δεναισθάνεσαι πως σε πλακώνουν τα κτίρια,ενώ οι άνθρωποι δεν κοιτούν μεεπιφυλακτικότητα. Και βλέπεις ουρανό.Σημαντικό. Επόμενο είναι η άνοιξη σταήθη - τηρουμένων των αναλογιών. Επίσηςείναι τα εστιατόρια και τα μπαρ του.Χωρίς να διεκδικούν βραβεία μοναδικότηταςή πρωτοτυπίας, πολλά από αυτά εκπέμπουνένα σαφώς νεανικότερο vibe,περισσότερο ψάξιμο στη διακόσμηση, στογενικότερο στυλ, ακόμα και στις κουζίνεςτους. Λίγο καιρό ειδικά πριν ανοίξει σεόλη του τη... φωτεινή μεγαλοπρέπεια καιο σταθμός του μετρό, ένας στενός δρόμος,η Βουτάδων, ήρθε σαν debutanteνα βάλει τρικλοποδιά στην τσατσάΠερσεφόνης, γεμίζοντας μπαράκια καιμικρά club. Από φαγητόέπασχε.

Πριν κανένα τρίμηνο το Urbanήρθε να συμπληρώσει, όπως διαπίστωσαπρόσφατα, αυτό το κενό. Μάλλον, για ναμην προτρέχω και σας δημιουργήσωυπερβολικές προσδοκίες, δείχνει ναείναι σε πολύ καλό δρόμο. Περπατώνταςκάτω από το ντους των προβολέων τουμετρό (από την πρώτη στιγμή η περιοχήμου θύμιζε εξέδρα προσγείωσης UFO),μόλις έφτασα μπροστά στη μεγάλη γυάλινηπόρτα του bar-restaurantη περιέργεια ήρθε να μου χαϊδέψει τονεγκέφαλο. Μια ψηλοτάβανη αίθουσα, μεμεγάλο βάθος, σε γκρι αποχρώσεις. Μπαίνω,η μπάρα στα αριστερά καλύπτει τομεγαλύτερο μήκος, αποτελώντας το νοητόχώρισμα μεταξύ όσων πίνουν χαλαράκοκτέιλ και ποτάκια στους καναπέδεςκαι του εστιατορίου. Ο φωτισμός μεεντυπωσίασε - το ίδιο και η μουσική.Electronica, soulσε λογική ένταση που δεν με ενόχλησεούτε στιγμή όσο έτρωγα.

Η καλή διάθεσηεντάθηκε μετά τον ερχομό της εξυπηρετικήςμαιτρ Νάνσυς Ρωσικοπούλου, που αφού μαςκάθισε, μας ανέλυσε τον μικρό αλλά αρκετάιντριγκαδόρικο κατάλογο της σεφΚωνσταντίνας Φάκλαρη. Συνεχίζω με τοφαγητό. Η σεφ είναι μαθήτρια τουΧριστόφορου Πέσκια, στον οποίο πολλοίεπιχειρηματίες πρέπει να ανάψουνλαμπάδες μιας και τα τελευταία χρόνιατους έχει εφοδιάσει με πολύ ταλαντούχαφυντάνια. Η Κωνσταντίνα παίζει δημιουργικάμε ελληνικά προϊόντα και συνταγές καιη προσπάθειά της είναι επιτυχημένη σεμεγάλο βαθμό - για 3 μήνες λειτουργίας.Οι γίγαντες Πρεσπών με κομματάκιασολομού και άνηθο, η σαλάτα με γλυστρίδα,κουλουράκια Θεσσαλονίκης και κατίκι,η μελιτζανοσαλάτα (που καπνίζουν εκεί,παρακαλώ!) και το κατσικάκι γάλακτος μεσάλτσα ντομάτας και υπέροχο πουρέ ήταντα καλύτερα από τα πιάτα που δοκίμασα.Κοκτέιλ, κρασί, πάλι κοκτέιλ. Κάποιαστιγμή πρέπει να έφυγα. Θα ξαναπάω όμως.Ξέχασα να δοκιμάσω γλυκό.