Jamón, jamón!

Θαμπορούσα να αρχίσω το κείμενο για τοSalero με πιασάρικες ατάκες,όπως «αλατίστε τη μέρα σας», «ένακελάρι αλατιού στα Εξάρχεια» καιάλλα... χαριτωμένα (;) λογοπαίγνια με τιςαποδόσεις της λέξης στα ελληνικά. Βέβαια,τώρα που τις βλέπω τυπωμένες, αισθάνομαιακόμα πιο έντονα το μέγεθος της γελοιότηταςτων κλισέ στα οποία συχνά καταφεύγουμεόσοι γράφουμε μερικές αράδες και τιςεκθέτουμε στα μάτια σας. Απλά εκτιθέμεθα.Κυριολεκτικά.

Ωςσυνήθως, ξεφεύγω από το θέμα μου. Salero,λοιπόν. Αλατιέρα, κελάρι αλατιού ήγευστικό. Αυτές είναι οι ελληνικέςλέξεις που θα περιέγραφαν τη γοητευτικήηχητικά αντίστοιχη ισπανική. Τοσυγκεκριμένο bar restaurantειλικρινά μου άρεσε. Και πρόκειται γιαbar restaurant,μην ξεγελιέστε. Σαφώς η Ισπανία αναβλύζειαπό κάθε πόρο της ύπαρξής του. Από τιςreproductions έργων του Miróστο ισόγειο, τα πορτρέτα, σε μοντέρνεςαποδόσεις, Ισπανών βασιλέων τηςΑναγέννησης στον επάνω όροφο και τημαξιμαλιστική χρήση χρωμάτων allover (το «παντού τριγύρω»στα νέα, των περιοδικών, ελληνικά), μέχριτις μουσικές επιλογές, που ομολογώ πωςκάποια στιγμή μου θύμισαν ΠατρινόΚαρναβάλι. Με την καλή έννοια το λέω,πιστέψτε με, Πατρινός είμαι άλλωστε.

Οιιδιοκτήτες του Γιάντες πήραν τημονοκατοικία του '30 απέναντι από τοεστιατόριό τους, την ανακαίνισαν μιαχαρά (μέχρι και μάρμαρο έβαλαν στοεξωτερικό - το οποίο βέβαια μου έκανελίγο μακάβριο σημειολογικά, σε σχέσημε το κέντρο απεξάρτησης παραδίπλα) καιθέλησαν να δημιουργήσουν ένα χαρούμενομαγαζί όπου όχι μόνο θα τρως, αλλά κυρίωςθα πίνεις και θα διασκεδάζεις. Εγώ τοεπισκέφτηκα μεσημέρι, άρα τα περίδιασκέδασης μπορώ μόνο να τα υποθέσωαπό την αύρα του μαγαζιού και τιςδιηγήσεις του γοητευτικού ζευγαριούτων συνιδιοκτητών. Όμως για το φαγητόμπορώ να μιλήσω, και με το παραπάνω.Γιατί για να δοκιμάσω μερικές μπουκιέςπήγα, μιας και η μέρα μου συνεχιζόταναρκετά φορτωμένη μετά, και έφυγα έχονταςφάει το μισό κατάλογο. Και είναι μεγάλος,πανάθεμά τον.

Ξεκινήσαμεμε tapas, πολυάριθμα, νόστιμακαι οικονομικότατα. Λίγο jamón(που το έφαγα με το χέρι όσο περίμενα ταυπόλοιπα, μιας και στο αριστερό κρατούσατο ποτήρι με το Rioja τουCaceres - καταραμένο αλκοολίκι),μερικά λουκανικάκια μέσα σε λαδερήκόκκινη σάλτσα, ζουμερά και εθιστικά,υπέροχα al denteρεβίθια με σπανάκι, ψημένο κατσικίσιοτυρί με ντομάτα και βασιλικό και μιαευχάριστη, όσο κι αν χρειάζεται λίγηπροσοχή ακόμη, σαλάτα Νισουάζ γεμίζουντο τραπέζι σε πρώτη φάση. Τη δεύτερη τοστομάχι δεν τη χωρά, αλλά το πίεσα λίγογια μερικές πιρουνιές από το ριζότο μεντοματίνια με κατσικίσιο τυρί, σύγκλινοΜάνης και ρόκα. Την tartetatin του επιδορπίου τηνκατάπινα ενώ ανηφόριζα τη Βαλτετσίουγια το Κολωνάκι. Είδατε κάτω από ποιεςσυνθήκες δουλεύω;