Κουζίνα υψηλών αξιώσεων.

Τα φρέσκα προϊόντα της εποχής απαιτούν τον σεβασμό στην κουζίνα. Και αυτή την αλήθεια της μαγειρικής τη γνωρίζει καλά η κουζίνα του μαγειρείου Το Αρχοντικό. Όνομα και πράγμα. Μόλις διαβείς το κατώφλι του, αμέσως σε αγκαλιάζει η αρχοντιά κι η νοσταλγική αύρα μιας άλλης εποχής. Παλιές, ασπρόμαυρες φωτογραφίες στους τοίχους , γήινα χρώματα και παλιακοί καθρέφτες συνθέτουν μια αστική σάλα σπιτιού. Όλα νοικοκυρεμένα και όμορφα. Φιλόξενα και οικεία. Η ανοιχτή κουζίνα και η προθήκη με τις πήλινες γάστρες να φιγουράρουν σε παράταξη με τα λαχταριστά μαγειρευτά φαγητά της ελληνικής κουζίνας σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι εδώ θα φας καλά και νόστιμα.

Ο κατάλογος, σαν παλιά, ασπρόμαυρη εφημερίδα εποχής με διαφημίσεις από τις περίφημες ρέγγες μέχρι τη σοκολάτα ΙΟΝ και έτος ιδρύσεως 13 Σεπτεμβρίου 1967, σε βάζει στην ιστορία του μαγαζιού. Ηταν εκείνη την εποχή που η κυρία Μαρία μαγείρευε στη μικρή κουζινίτσα της στο χωριό Αρχοντικό της Μεσσηνίας για την οικογένειά της και τους ντόπιους πελάτες. Τα χρόνια κύλησαν και το 1989 βρήκε την άοκνη μαγείρισσα στην Αθήνα, όπου μαγειρεύει μέχρι και σήμερα. Στο τιμόνι της επιχείρησης βρίσκεται το νέο αίμα, ο Σταύρος και ο Στέλιος.

«Κάποιος πελάτης μας ανακάλυψε τον παππού του σε αυτήν τη φωτογραφία», μου λέει ο Στέλιος, συνιδιοκτήτης, τη στιγμή που χαζεύω τις παλιές φωτογραφίες στον τοίχο. Ανυπομονώ να γευτώ δείγμα γραφής της μαγειρικής της κυρίας Μαρίας. Οι λαχανοντολμάδες, με αέρινο αυγολέμονο, είναι όλο νοστιμιά και το λεμονάκι τους όσο ακριβώς πρέπει, γι' αυτό και τρώγονται απνευστί. Με μια μπουκιά ψωμί σφουγγίζω τη λεμονάτη σάλτσα από το πιάτο πριν το παραδώσω στον ευγενικό περιποιητή. Η στριφτή τυρόπιτα, όπως τη φτιάχνουν στη Σκόπελο, είναι ευχάριστη και γευστική, με τραγανό το χειροποίητο φύλλο. Ακολουθεί η γαρδούμπα -που ψήνεται στον φούρνο- με τα εντεράκια ξεροψημένα, ένα πιάτο λιμπιστικό. Η σαλάτα με πράσινη και κόκκινη λόλα είναι δροσερή και ενισχύεται πετυχημένα από κομματάκια σύκο, καρύδια, ελαφρά ψημένο κατσικίσιο τυρί και μια διακριτική σος σύκου.

Από τη βιτρίνα με τα φρεσκομαγειρεμένα φαγητά δεν ήξερα τι να διαλέξω. Όλα ελκυστικά. Τελικά, λιμπίστηκα το ρολό κιμά με γέμιση τυριού που ήταν αφράτο και μαμαδίστικο καθώς και το εξαιρετικό ρολό χοιρινό γεμισμένο με δαμάσκηνα, καπνιστό τυρί και φιστίκια Αιγίνης. Για επιδόρπιο τιμήθηκαν δεόντως η καρυδόπιτα και το γιαούρτι με το κυδώνι, φτιαγμένο από τα χεράκια της κυρίας Μαρίας. Λατρεμένη μαγείρισσα που μέσα από το σπιτικό φαγητό της απολαμβάνεις πιάτα που ξεχειλίζουν νοστιμιά και σαν βάλσαμο αγκαλιάζουν σε κάθε μπουκιά το είναι σου.

Τα μεσημέρια το Αρχοντικό τιμούν πολλοί εργαζόμενοι από τη γύρω περιοχή, απολαμβάνοντας από το μενού ημέρας αγκινάρες αλά πολίτα, σουτζουκάκια σμυρναίικα, σπανάκι με μαυρομάτικα και σύγκλινο ή γιουβαρελάκια. Στο Αρχοντικό θέλεις πάντα να επιστρέφεις.