Made in Thailand

ΟΚωνσταντίνος και η Βανέσσα Ζουγανέληόταν αποφάσιζαν να επενδύσουν πάνω απόμια δεκαετία πριν στου -τότε εντελώςoff-Broadway(στη νέα ελληνική)- Ψυρρή, πρέπει ναείχαν, όπως και οι ελάχιστοι πρώτοιτολμηροί, την ελπίδα για τη δημιουργίαενός, τηρουμένων των αναλογιών, αθηναϊκούΣόχο∙ να το πω, όσο κλισέ κι αν κοντεύεινα γίνει. Πάντως, και το υποστηρίζωεπειδή έχω γνωρίσει αρκετούς από αυτούς,όταν ανοίγεις το μαγαζί σου λίγο κάτωαπό τη Βαρβάκειο, πέρα από το αυτονόητοεπιχειρηματικό κέρδος, έχεις και μια«ρομαντική» εικόνα ενός ελαφρώςcultμεν αλλά σίγουρα πολλά υποσχόμενουσύγχρονου μητροπολιτικού downtown.Ακόμα και τώρα, στα πέριξ του BarGuruBarυπάρχουν αρχιτεκτονικά γραφεία, γκαλερί,τα οποία βέβαια, ειδικά τα βράδια,γειτνιάζουν με φαντάσματα και πεταλούδες- μην το αναπτύξω, είναι στενάχωρο.

Τέλοςπάντων, το θέμα μου είναι το Guru.Για όσους από εμάς το έχουμε στέκι, είναικάτι απροσδιόριστο. Παράδειγμα: Δευτέρεςκαι Τρίτες είναι ένα από τα 3 μαγαζιάστα οποία μπορεί να πάω, ακόμη και μόνος,αν στις 11 με πιάσει η όρεξη για περιπλάνηση,και να βρω (ακόμη και αν δεν θέλω) γνωστούς.Ή να κάνω εκεί. Είναι ίσως ο μόνος χώροςστον οποίο γουστάρω να χορεύω. Και πολλοίάλλοι μαζί μου. Τα «openings»κάθε χειμώνα μένουν στην ιστορία. Είναικαι το jazzκλαμπάκι του δευτέρου ορόφου για τουςπιο «ψαγμένους» από εμένα, το οποίοανακάλυψα επειδή εκεί «μετακόμισαν»τον Μιχάλη Μένεγο (γιατί, ρε παιδιά;),έναν από τους 3 καλύτερους bartendersτης Αθήνας και μαζί και τα κοκτέιλ του.Το φαγητό το δοκίμασα την προηγούμενηεβδομάδα. Και ντρέπομαι, όχι που τοπαραδέχομαι, αλλά που ήμουν τόσο...αμελής. Η κουζίνα του Guruσυμβαδίζει απόλυτα με το ντεκόρ. Έναπολύχρωμο, stylishταξίδι στην Ταϊλάνδη. Κόκκινο, αισθησιακοίφωτισμοί, αγαλματάκια του Βούδα, με τομεγάλο ταμπλό με τα αναθήματα να δεσπόζειπίσω από την μπάρα στο βάθος, και μιαγενικότερη υποβόσκουσα kinkyδιάθεση στην ατμόσφαιρα. Ερωτεύσιμομαγαζί. Και το φαγητό του επίσης.

Μεικανοποίησε βαθιά το γεγονός πως συνολικάδεν δοκίμασα ούτε ένα πιάτο που να μεκάνει να το βάλω στην άκρη με την πρώτημπουκιά. Και στη δουλειά που κάνω,συμβαίνει πολύ συχνά - πιστέψτε με. Ηπρόσφατη αλλαγή στην κουζίνα δεν δείχνεινα επέφερε κάποια ουσιαστική, τουλάχιστονπρος το χειρότερο, ανακατάταξη. Και γι'αυτό με διαβεβαίωσε και η φίλη με τηνοποία συνέφαγα, που τυχαίνει και θαμώναςτου εστιατορίου.

ΟΜιχάλης και ο Ανδρέας, που μας εξυπηρέτησαν,ήταν ενημερωμένοι για το κάθε πιάτο,μιας και τα ταϊλανδέζικά μου είναιφτωχά. Στα πρώτα κορυφαία τα dumplingsμε χοιρινό, η μυρωδάτη ξινούτσικη σούπαTomkhaakaiμε κοτόπουλο, μανιτάρια και γάλα καρύδας.Το Lemongrassbeefcurryήταν ισορροπημένα πικάντικο και νόστιμο,όπως και το προσωπικό μου highlight,το PatKiMao,τα πλατιά, άψογα βρασμένα, ταϊλανδέζικαζυμαρικά με μαριναρισμένο χοιρινό κιμά,παραπούλια και δυόσμο. Φύγαμε πολύ αργά.Ακόμα προσπαθώ να σκεφτώ πώς να κλέψωτο πορτρέτο του BruceLeeαπό το πατάρι.