A new era

Ελλάς από το 1928, γράφει η πινακίδα και με το που θα διαβείς την είσοδο η αύρα του καφενείου Ελλάς στο Παγκράτι αμέσως σε αγκαλιάζει νοσταλγικά. Από το μινιόν μπαλκονάκι με τα μαύρα κάγκελα, τις γλαστρούλες με τα ευωδιαστά βασιλικά και τη γιρλάντα με τις ελληνικές σημαιούλες περιμένεις κάποιον από τους πολιτικούς της εποχής να βγει και να χαιρετίσει. Ένας χώρος που στην εποχή του συγκέντρωνε τους πιστούς του, όπου χαλκεύονταν ιδέες και γίνονταν συζητήσεις για πολιτική, ποδόσφαιρο και νταλκάδες που συνόδευε ο καφές ή ένα τσιπουράκι. Η σάλα του, με το υπέροχο δάπεδο με τα παλαιά πλακάκια σαν κέντημα, διατηρεί τα αυθεντικά στοιχεία του νεοκλασικού του ’30, που πλαισιώνεται όμορφα από διακριτικές, μοντέρνες διακοσμητικές πινελιές. Για παράδειγμα, ο παλιακός υπέροχος πολυέλαιος στο κέντρο της σάλας αποκαλύπτεται μέσα από ένα πολύχρωμο πλαίσιο φτιαγμένο από καφάσια μπίρας.

Σήμερα, όπως καθετί παλιό, χάνεται στο βασίλειο της λήθης, όμως αξίζει να στηρίζουμε τις προσπάθειες όσων θέλουν να συντηρήσουν την παράδοση. Η αυλή του με την τεράστια μουριά, που έχει αρχίσει δειλά δειλά να μπουμπουκιάζει, είναι ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι, για υπαίθριο λακριντί, με δροσερές μπίρες και μεζέ.

Εκεί θα βρεις πάνω από 45 ετικέτες σε μπίρες, με λίγα λόγια ό,τι τραβάει η όρεξή σου, για να τις συνδυάσεις με τις ενδιαφέρουσες προτάσεις από κρέας. Στο διά ταύτα, τώρα, που είναι το μενού.

Στον κατακόκκινο κατάλογο φιγουράρουν πολλές ορεκτικές προτάσεις, με λιμπιστικούς μεζέδες από τους οποίους δεν ξέρεις ποιον να πρωτοδιαλέξεις. Εδώ υπάρχει μπόλικο μεράκι που μεταφράζεται σε καλή πρώτη ύλη και καλό χέρι στην κουζίνα. Ξεκινάς με τριλογία ορεκτικών, με καλοφτιαγμένη καπνιστή μελιτζανοσαλάτα, παντζαροσαλάτα και χούμους, ό,τι πρέπει για να μπεις στον «αγωνιστικό» χώρο της όρεξης. Ωραιότατη η φάβα, ελαφρά χλιαρή, μόλις έχει βγει από την κατσαρόλα, με συνοδεία κάππαρης και κρεμμυδιού. Η πιπεράτη φέτα από την Αρκαδία πανάρεται με σουσάμι και ραντίζεται με μέλι. Τα γαρδουμπάκια πεντανόστιμα, αφού είναι γεμισμένα με γλυκάδια. Εξαιρετική η σαλάτα, με ντομάτα ζαχαρωμένη και αρω- ματισμένη με φρέσκια ρίγανη που ξυπνάει παιδικές αναμνήσεις καλοκαιρινών διακοπών. Στο ίδιο απολαυστικό γευστικό μήκος είναι και τα μικροσκοπικά μοσχοβολιστά κεφτεδάκια της Ρηνούλας, συνταγή της μητέρας του ιδιοκτήτη, που τρώγονται απνευστί.

Για τους λάτρεις της μπίρας υπάρχουν προτάσεις όπως η ποικιλία κρεατικών αλλά και η ποικιλία λουκάνικων. Προσωπικά, προτίμησα να δοκιμάσω κάποια από τα πιάτα ημέρας που τιμούν τη μαγειρική στη γάστρα και σε αποζημιώνουν με την περισσή νοστιμιά τους.

Μόνο καλά λόγια έχω να πω για το ψητό χοιρινό κότσι που σιγομαγειρεύεται για 4 ώρες και συνοδεύεται από λουκουμαδένιες πατάτες όλο νοστιμιά. Σίγουρα, όμως, την παράσταση κλέβει το μελωμένο αρνάκι που μαγειρεύεται με τσίπουρο, αρωματίζεται με δεντρολίβανο και μαγειρεύεται στη γάστρα με υπομονή για αρκετές ώρες.

Παρατηρώ τις παρέες στα διπλανά τραπέζια, που μοιράζονται τους μεζέδες μαζί με τα κέφι τους. Στο Ελλάς θα περάσεις όμορφα, θα σε κανακέψουν και δεν θα πληρώσεις έναν σκασμό λεφτά.