Νοσταλγικές αναμνήσεις προσφέρει ο λόφος Τρουμπάρι, που μέχρι πρότινος ήταν μάλλον μια άγνωστη γωνιά του Αλίμου. Εκεί πρωτογνωρίσαμε τον Πράσινο Λόφο, ένα εστιατόριο στην κορυφή του λόφου, μέσα στην αγκαλιά του.
Ο απροσποίητος χώρος παραμένει λιτός, εξοχικός, με τα λευκά τραπεζοκαθίσματα αλλά και τις φερ-φορζέ πολυθρόνες, ενώ την επιμέλεια της κουζίνας έχει αναλάβει η Μυρσίνη Λαμπράκη. Αίσθηση εξοχής που σιγοντάρει τη διάθεση για παράταση του καλοκαιριού. Ακόμη κι αν έχεις επιστρέψει απ’ τις διακοπές, εδώ, στον Πράσινο Λόφο, χαλαρώνεις σαν να βρίσκεσαι μακριά απ’ την πόλη. Μοιράζεσαι τις αναμνήσεις των διακοπών με τους φίλους τσιμπολογώντας τους μεζέδες κι ενισχύοντας το πνεύμα της συντροφικότητας. Οι συνδαιτυμόνες έρχονται κοντά, η οικειότητα στην παρέα βαθαίνει, οι φιλίες δυναμώνουν κι η ευδαιμονία απ’ το φαγητό και το κρασί προσφέρει παρηγοριά και χαρά.
«Κάτι για να τσιμπάμε», γράφει ο κατάλογος, κι έτσι γίνεται η αρχή μ’ ένα καλωσόρισμα από τρία διαφορετικά ντιπ που έρχονται μαζί στο πιάτο. Καταπράσινη μαϊντανοσαλάτα με ξύσμα και χυμό από μοσχολέμονο, ένα καρυδένιο ντιπ με δροσιστικό γιαούρτι και μια πικάντικη κόκκινη σάλτσα από ντομάτα και πιπεριά.
Το μενού προσφέρει πολλές επιλογές με γευστικές προτάσεις από την κουζίνα της Κρήτης, της Πόλης, της Περσίας αλλά και της Μεσογείου. Μοιράζεται ανάμεσα σε ορεκτικά με 4,90 ευρώ, σαλάτες με 7,50 ευρώ, κυρίως πιάτα με 9,80 και με 13,50 ευρώ, και δίνει ωραίες ιδέες για να συνοδεύσεις το τσίπουρο ή το ούζο σου.
Από τα ορεκτικά δοκιμάσαμε μυζηθροκαλίτσουνα με ωραίο χρυσαφένιο τραγανό φύλλο, όπως θα τα φας στην πατρίδα τους, την Κρήτη. Η μελιτζανοσαλάτα ενισχύεται με ταχίνι, γιαούρτι και καβουρντισμένο κουκουναρόσπορο, ενώ το τυρί ταλαγάνι έρχεται πληθωρικό, ψημένο στη σχάρα και στεφανωμένο με μαρμελάδα μοσχολέμονο και ροζ κόκκους πιπεριού που του χαρίζουν μια μοντέρνα γευστική νότα.
Και οι πέντε σαλάτες του καταλόγου είναι ελκυστικές, πράγμα που κάνει δύσκολη την επιλογή. Η αραβική σαλάτα φατούς είναι πληθωρική, με την ντομάτα κομμένη σε κυβάκια, αγγούρι, πράσινη πιπεριά, ευωδιαστό ψιλοκομμένο δυόσμο και μαϊντανό, μια ιδέα σουμάκ και τραγανά τσιπς από πίτα.
Η χανιώτικη τούρτα ήρθε με ωραία ζύμη, αφράτη, και κάθε κομμάτι σού αποκάλυπτε τον συνδυασμό από τρυφερό κατσικάκι, ξινομυζήθρα, γραβιέρα και τυρί μαλάκα.
Το πικάντικο κεμπάπ ήταν ζουμερό και γευστικό και συνοδευόταν από ψημένη ντομάτα και πιπεριά, πίτες, αρωματική σος γιαουρτιού και ρύζι αδιάφορο στη γεύση, που αφαιρούσε πόντους απ’ το ανατολίτικο στυλ του. Για το τέλος, αν και στον κατάλογο φιγουράρουν οκτώ ελκυστικά επιδόρπια, τελικά μόνο τρία υπήρχαν. Εξαιρετικό το κιουνεφέ, σιροπιασμένο ιδανικά με σιρόπι τριαντάφυλλου.