Πάνω από την πόλη

Οι εικόνες της πόληςαπό ψηλά ήταν και οι πρώτες που μεεντυπωσίασαν φτάνοντας στο Apolis.Στη συνέχεια ανακάλυψα ότι πρόκειταιγια έναν πολυχώρο που μοιράζεται σεδιάφορα ανεξάρτητα επίπεδα. Μόλιςδιαβείς το κατώφλι του με τη βεράνταπνιγμένη στις ελιές, στους φοίνικες καιστα πεύκα, στα δεξιά σου βρίσκεται ησάλα για καφέ και ποτό. Σφύζει από κόσμο,ενώ πολλές παρέες προτιμούν τη βεράντααδιαφορώντας για το κρύο της βραδιάς.Ένα επίπεδο παρακάτω, το μπαρ με ελληνικήμουσική ποντάρει φουλ στα νιάτα. Τοεστιατόριο είναι ανεξάρτητο, διακοσμημένομοντέρνα σε γκρι αποχρώσεις. Φωτεινέςπινελιές χαρίζουν οι πολυθρόνες σεκίτρινο, φούξια και γαλάζιο χρώμα. Μεγάλαπαράθυρα που αφήνουν το μάτι να ταξιδεύειστην πόλη, σαν πίνακες. Χαλαρώνειςαμέσως. Μου άρεσε η ανοιχτή κουζίνα μετα δύο ανοίγματα που επιτρέπουν ναχαζεύεις τους σεφ στη δημιουργική φάσητους. Σαν οθόνες τηλεόρασης που προβάλλουν μαγειρικόσόου. Παίρνουμε θέση στο τραπέζι μαςκαι ο ευγενικός μετρ μας προσφέρει τομενού. Μικρό μέγεθος, ευέλικτο, ευανάγνωστοκαι με λίγες, αλλά ελκυστικές μεσογειακέςπροτάσεις. Τα θέλεις όλα. Στο τραπέζιφτάνουν φέτες ψωμιού από χαρούπιραντισμένες με χοντρό αλάτι και σταγόνεςελαιόλαδο που συνοδεύονται από ντιπμελιτζάνας για την όρεξη.

Αμέσως αντιλαμβάνεσαιότι υπάρχει άποψη στην κουζίνα. Αρχή δυνατή με χταποδάκιπου παντρεύεται υπέροχα με κύβους απόγλυκόξινο κολοκυθάκι και βινεγκρέτθυμάρι. Δοκίμασα τη λευκή ταραμοσαλάταπου συνοδεύεται με τραγανή αραβικήπίτα, καλοδουλεμένη και γευστική. Ωραίαπαρουσίαση αλλά και γεύση είχαν και ταντολμαδάκια, γεμιστά με γαρίδα καιλαδολέμονο με σουμάκι. Εξαιρετικότηγάνισμα είχαν και τα τραγανά ρολάκιαγεμισμένα με τυρί μετσοβόνε, πουσυνδυάζονται όμορφα με φέτες πορτοκαλιούαρωματισμένες με καλό ελαιόλαδο. Έναςπραγματικά πετυχημένος γευστικόςσυνδυασμός. Οι τρεις σαλάτες του μενούείναι μια έκπληξη. Η μια καλύτερη απότην άλλη. Χόρτα με παντζάρια, ελιές,κυβάκια αγγουριού και ψητό μανούρι.Δροσερή και απολαυστική. Στο ίδιογευστικό μήκος και η κρητική σαλάτα μετις μαριναρισμένες ντομάτες με οξύμελικαι την ξυνομηζύθρα να δίνουν τον τόνο.Το ριζότο με ρόκα και ξύσμα λεμονιούήταν απόλυτα πετυχημένο και συνδυαζόταντέλεια με σοτέ baby καλαμάριιδανικά ψημένο. Απλά θεϊκό. Υπάρχει καλόχέρι στην κουζίνα, πράγμα που στοεπιβεβαιώνει και το επόμενο πιάτο, μετο κοκοράκι σχάρας να αναπαύεται πάνωσε πεντανόστιμο al denteκριθαράκι με καυκαλήθρα. Δεν μπορώ παράνα συγχαρώ τόσο το σεφ Γιώργο Μαργαρώνηπου εκτελεί άψογα το μενού όσο και τονΔημήτρη Δημητριάδη που έχει την επιμέλεια.Μια εξαιρετική παρέλαση μοντέρνων,δημιουργικών αλλά και πραγματικάνόστιμων πιάτων που κλείνει με μήλοκαραμελωμένο με κρέμα κανέλας και παγωτόβανίλια.