Safka, όπως (καλό) φαγητό

Η Marika Koskinen είναι φωτογράφος. Πριν από 20 χρόνια είχε έρθει από την χώρα της, τη Νορβηγία, στην Ελλάδα και τελικά έμεινε. Το φιλόδοξο όνειρό της ήταν να στήσει ένα εστιατόριο με την κουζίνα της πατρίδας της. Εν τέλει, μέσα στη δίνη της κρίσης κατάφερε να το υλοποιήσει. Άλλωστε, σκανδιναβικό εστιατόριο δεν είχαμε. Το Safka (που σημαίνει φαγητό) άνοιξε τις πύλες του στον Κεραμεικό, μια περιοχή που είχε προσελκύσει την καλλιτεχνική ματιά της Marika, με τα παλιά εγκαταλελειμμένα σπίτια που έχει απεικονίσει ο φακός της. Δίπλα της βρέθηκε ο αδελφός της Samu Koskinen, που είναι σεφ και ανέλαβε να μας συστήσει τα πιάτα της σκανδιναβικής κουζίνας. Ο Samu είχε εργαστεί στην πατρίδα του, το Ελσίνκι, πριν ταξιδέψει σε κουζίνες του Χονγκ-Κονγκ αλλά και στο γνωστό εστιατόριο Aquavit της Νέας Υόρκης. Με δυο λόγια, κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία του Safka. Στο διά ταύτα: ο χώρος μού άρεσε. Η σκηνογραφία του λιτή.  Έπιπλα από ανοιχτόχρωμο ξύλο, όπως και η μπάρα στο έμπα του μαγαζιού. Καναπέδες μαύροι ολόγυρα που δένουν απολαυστικά με το σκούρο πράσινο χρώμα που κυριαρχεί στους τοίχους. Χαρακτηριστικές και με άποψη οι μεγάλες ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Marika, που μαζί με τον ιδιαίτερο φωτισμό συνθέτουν μια ατμόσφαιρα χαλαρή και ξεχωριστή, πιο σοφιστικέ απ' ό,τι έχουμε συνηθίσει.  

Αν και βράδυ καθημερινής, το μαγαζί έχει κόσμο. Στην μπάρα μια παρέα Σκανδιναβών, όλοι με ξανθιά κόμη, πίνουν Akvavit, το κλασικό απόσταγμα της πατρίδας τους. Το μενού δεν σε κουράζει ούτε σε μπερδεύει. Επιλέγεις 2 πιάτα με 25 ευρώ ή 3 πιάτα με 30ευρώ. Τόσο απλά. Λίγες προτάσεις, χωρίς άγνωστες λέξεις, ό,τι πρέπει για να πάρεις μια γεύση από την κουζίνα του ευρωπαϊκού Βορρά. Αν και η πατρίδα του σεφ έχει να επιδείξει μια ποικιλία ψαριών στη μαγειρική, εδώ, στο μενού, παίζει μόνο ο σολομός και φαντάζομαι ότι το κάνει γιατί είναι μια οικεία γευστική προσέγγιση για ξεκίνημα.

Δοκίμασα έναν διακριτικά καπνισμένο νορβηγικό σολομό, ψημένο ιδανικά, που συνοδευόταν από καλοφτιαγμένο πουρέ παντζαριού με υφή μεταξένια, σάλτσα beure rouge και σοταρισμένα όμορφα λαχανικά εποχής. Ο σολομός παίζει και σε μια ευχάριστη κρεμώδη μους που παντρεύεται με μαριναρισμένες πατάτες, μπρικ, διακριτικά ξυδάτα λαχανικά εποχής και φρεσκοψημένο ψωμί, φτιαγμένο από βύνη.

Δοκίμασα καλοψημένα κομμάτια ελαφιού και μόσχου, ενοποιημένα και σερβιρισμένα σε τετράγωνο σχήμα που έδωσε το τσέρκι - γεύση συμπαθητική. Το κρέας συνόδευαν λαχανικά ψημένα με μέλι, φαγόπυρο -είναι το μαυροσίταρο που καλλιεργείται στα ψυχρά κλίματα- και ζεστή βινεγκρέτ από καπνιστά κρεμμυδάκια, που ενισχύθηκαν γευστικά από μούρα cranberry. Γλυκός επίλογος με διακριτική γλυκιά crème brulee από λευκαγκαθιά και ωραίο σορμπέ βατόμουρο καθώς και μ' ένα φοντάν σοκολάτας που συνοδευόταν από παγωτό βανίλια και σιρόπι κασίς. Ο σεφ με ενημέρωσε ότι το μενού θ' αλλάζει συχνά, ανάλογα με τα προϊόντα της εποχής και με προοπτική να ενισχυθεί με περισσότερα πιάτα. Αξίζει να επισκεφτείς το μαγαζί και να δοκιμάσεις το μενού που θα σου συστήσει με κυνήγι, φρούτα του δάσους ή τουρσιά που λατρεύουν οι Βόρειοι - εάν, βεβαίως, είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις κατιτίς παραπάνω σε περίοδο κρίσης.