Σομελιέ και στο φαγητό

«Le petit sommelier» σημαίνει «ο μικρός οινοχόος», που μόνο μικρό δεν τον λες. Πρόκειται για έναν όμορφο, άνετο και χαλαρό χώρο, φτιαγμένο με γούστο, που είναι ο παράδεισος κάθε οινόφιλου. Αλλά και οινόφιλος να μην είσαι, σίγουρα θα έχεις την περιέργεια να κατέβεις μερικά σκαλοπάτια και να επισκεφτείς τη μοντέρνα υπόγεια κάβα του, με τις φιάλες να αναπαύονται ηδονικά στα ράφια. Εδώ το κρασί είναι πρωταγωνιστής με 800 ετικέτες, μια αξιόλογη οινική λίστα -σαν τηλεφωνικός κατάλογος- με προτάσεις από τον ελληνικό και παγκόσμιο αμπελώνα σε ιδιαίτερα λογικές τιμές που σου φτιάχνει αμέσως τη διάθεση.

Την κουζίνα του Petit Sommelier, στα περίπου 3 χρόνια λειτουργίας του, την έχω δοκιμάσει στο παρελθόν, τώρα όμως τα ηνία έχει αναλάβει η σεφ Μαριάννα Λιτσίου, που έχει στήσει ένα μενού με μεσογειακές αναφορές. Στο τραπέζι προσγειώνεται το καλαθάκι με τα ζεστά χειροποίητα ψωμάκια και ένα λευκό μπολάκι με το ξεχωριστό ελαιόλαδο που παράγει το Κτήμα Μερκούρη, γνωστό από τα κρασιά του. Δύσκολο να αντισταθείς και να μη βουτήξεις την μπουκιά σου μέσα στο μυρωδάτο ελαιόλαδο με την πλούσια γεύση. Εκτιμώ βαθύτατα αυτό το γνήσια ελληνικό ξεκίνημα στο τραπέζι, αφού η κουζίνα μας βασίζεται αποκλειστικά σχεδόν στο ελαιόλαδο και, τέλος πάντων, είμαστε ο περιούσιος λαός του λαδιού. Σε λευκό μοντέρνο βαθύ πιάτο σερβιρίστηκε η ζεστή σούπα ντομάτας με τριμμένο μοσχοκάρυδο, που από την πρώτη κουταλιά αποκάλυψε τις απολαυστικές χάρες της. Εύγευστη και με ωραία υφή. Μπορώ να πω ότι ταίριαζε με το ψυχρό βράδυ και ζέστανε όμορφα το είναι μας. Ακολούθησε μια συμπαθητική σαλάτα με ντομάτα, σπασμένο παξιμάδι, κρίταμο και κάππαρη, όχι από αυτές που θα ξαναθυμηθώ. Αντιθέτως, τα ψητά μανιτάρια πορτομπέλο που συνοδεύονταν με χαλούμι σε μια σάλτσα σόγιας με μπαλσάμικο και μέλι ήταν καλοφτιαγμένα, ωραιότατα. Το ενδιαφέρον μου τράβηξαν και οι γαριδούλες στο τηγάνι με σκόρδο ντομάτα και μαϊντανό, αλλά προτίμησα να επικεντρωθώ στο κυρίως πιάτο, που δεν άργησε να κάνει την εντυπωσιακή είσοδό του.

Μια φρέσκια τσιπούρα ψημένη στο αλάτι, με μυρωδικά. Από δίπλα συνόδευαν το ψάρι ωραιότατα παντζάρια «ζωντανά», ελάχιστα βρασμένα, καθώς και λεπτοκομμένα σε κορδέλες καρότα και κολοκύθια. Την έκπληξη έκανε η συνοδευτική βινεγκρέτ παντζαριού για το ψάρι, που έδεσε τέλεια και δεν άφησε περιθώρια για το κλασικό λαδολέμονο. Πέρασα ένα ευχάριστο βράδυ στο Le petit sommelier, που είναι ό,τι πρέπει για τις καθημερινές εξόδους.