Στο κέντρο της πόλης

Το Polisείναι ένας χώρος με ιστορία στο κέντρο.Βρίσκεται πάνω από τη Στοά του Βιβλίουκαι το ιστορικό Θέατρο Τέχνης-ΚάρολοςΚουν. Στέκι γνωστό. Μόλις ανέβεις ταλευκά μαρμάρινα σκαλοπάτια ανακαλύπτειςτη «μυστική αυλή» του κέντρου της Αθήνας.Ολόγυρα τα κτίρια των δικαστηρίων καιμπροστά σου τραπεζάκια και άφθονα φυτά.Μια ηρεμία εξωπραγματική για τα δεδομένατου κέντρου. Η πρόσφατη ανακαίνιση τουPolis, τόσο στο χώρο του όσοκαι στην κουζίνα του, ανανέωσε τη σχέσητου με το κοινό του κέντρου. Φαντάζειως ιδανική επιλογή για όσους ψάχνουνμια εύκολη απόδραση από τους γρήγορουςρυθμούς. Αφού διαλέξεις το βιβλίο σουαπό τη Στοά, παίρνεις θέση στα τραπεζάκιατου για ένα καφέ. Σίγουρα θα θελήσειςνα δοκιμάσεις και μια μπαγκέτα με σαλάμι,μοτσαρέλα, σαλάτα και πέστο βασιλικούή μια πίτα ημέρας, φτιαγμένη με φύλλοχειροποίητο. Τα μεσημέρια σφύζει απόζωή και το βράδυ αποκτά έντονη διάθεσημπαρ και πάλι με πολλούς και φανατικούςθαμώνες.

Η στενόμακρη αίθουσάτου μου άρεσε. Ο αρχιτέκτονας ΑλέξηςΜαγκανιώτης, που ανέλαβε τη διακόσμησητης αίθουσας, της χάρισε ένα αρτίστικούφος τόσο με τα έργα του που κοσμούντους τοίχους όσο και με τη μοντέρνααισθητική. Μαύροι καναπέδες, κρυφοίφωτισμοί που παίζουν χαριτωμένα στηνοροφή και εντυπωσιακές ντιζάιν λάμπες,κόκκινες και άσπρες. Στο βάθος μιατοιχογραφία του street artistΓρυπάρη συμπληρώνει όμορφα το σύνολο.Άνετη είναι και η μπάρα σε μαύρη απόχρωση.Μπαίνοντας, μια ροτόντα που πλαισιώνεταιαπό μαύρες πολυθρόνες σου επιτρέπειαπό τα παράθυρα να χαζεύεις κάτω τηνκίνηση στη Στοά. Υπάρχει καλή αύρα πουσε αγκαλιάζει. Αισθάνεσαι όμορφα καισίγουρα σε αυτό συμβάλλει και το ευγενικόσέρβις από τα νέα παιδιά. Δίπλα μουκάθονται δύο κυρίες των «-ήντα» καιπίνουν τα ποτά τους, απολαμβάνονταςαπόλυτα την κουβέντα τους. Στη διπλανήαίθουσα μια παρέα τρώει χωρίς τη βαβούρατου κόσμου που μπαινοβγαίνει. Πρόσωπαφρέσκα και χαρούμενα κατακλύζουν τοχώρο και την μπάρα.

Στο τραπέζι φτάνουν ταπιάτα. Πλούσια και φρέσκια η κλασικήσαλάτα του Καίσαρα με κοτόπουλο, μαρούλι,iceberg, κομματάκια μπέικον,κρουτόν, φλοίδες παρμεζάνας και ελαφράσκορδάτη σος αντζούγιας. Το μπέργκερJack Daniell'sμε το αφράτο μπιφτέκι από φρέσκο κιμάκαι σος από bourbon whiskeyμε τυρί, κρεμμύδι σε ροδέλες, πίκλες,ντομάτα και άφθονες φρέσκιες τηγανητέςπατάτες ήταν πετυχημένο. Νόστιμες καιοι τρυφερές μπουκιές κοτόπουλου μεκολοκυθάκι σε εξωτική σάλτσα απόαρωματικό πράσινο κάρι που συνοδευόταναπό ρύζι μπασμάτι. Στο ίδιο γευστικόεπίπεδο ήταν και οι ψητές πανσέτες,μαριναρισμένες σε πικάντικη barbequeσος, που δίπλα τους είχαν ένα βουνό απόφρέσκιες τηγανητές πατάτες. Το σπαγγέτιπου ήρθε στη λαδόκολα με λιαστή ντομάτα,ελιές, κάπαρη και φέτα υστερούσε σεσύγκριση με τα προηγούμενα πιάτα. Ονεαρός σεφ Χρήστος Καρακατσάνηςμαγειρεύει με κέφι πιάτα καθημερινά,γευστικά, με μεσογειακό στυλ. Δεν έκρυψατον ενθουσιασμό μου για το χειροποίητοζεστό ψωμί. Μια σημαντική λεπτομέρεια,που δείχνει το μεράκι και την αγάπη στηνκαλή ποιότητα: οι μερίδες είναι όλεςτεράστιες, χορταστικές. Αν καταφέρειςνα κρατήσεις χώρο, τότε αξίζει ναδοκιμάσεις από τα γλυκά την εξαιρετικήκαρυδόπιτα με κρέμα βανίλιας αλλά καιτη μους σοκολάτα και καφέ με λικέρ GrandMarnier.