Taste the Jazz

Η ζωντανή τζαζ μουσική σε αγκαλιάζει αμέσως μόλις περάσεις στο γοητευτικό αίθριο του Bacaro. Ναι, κάτι άλλαξε. Νέος ιδιοκτήτης ο μουσικός Θωμάς Αλιβέρτης, που επιχειρεί να παντρέψει τη σύγχρονη μουσική σκηνή της τζαζ με ένα mainstream μπαρ-ρεστοράν. Και όλα αυτά «παίζονται» στη στοά του Γρυπάρειου Μεγάρου, απέναντι από το πάλαι ποτέ Χρηματιστήριο.

Στην υποδοχή ο βιρτουόζος της σάλας Αρίστος Βασιλόπουλος, λάτρης και γνώστης του οίνου, ενορχηστρώνει τις παρέες με τον καλύτερο τρόπο. Φιλόξενος και έμπειρος, συντονίζει μαγικά τη λειτουργία του εστιατορίου. «Ό,τι συμβαίνει είναι καρμικό» λέει, μειδιώντας. Η σάλα κρατάει το στυλ της έτσι όπως το θυμάμαι από τις προηγούμενες φορές που είχα επισκεφθεί το Bacaro. Η μπάρα σφύζει από κόσμο που έχει πάρει θέση με άνεση στα κόκκινα σκαμπό. Τα κοκτέιλ πάνε κι έρχονται.

Φρέσκιες και πρωτότυπες ιδέες προτείνει το μπαρ, όπως μαργκαρίτα με νερό ντομάτας και νότες πιπεριού. Όλα δένουν όμορφα μεταξύ τους. Από το χώρο του αιθρίου λείπουν οι αναπαυτικοί καναπέδες, αλλά τώρα ενισχύεται από τη μουσική σκηνή που βρίσκεται κάπου στο κέντρο. Ολόγυρα τραπέζια και αρτίστικες μαύρες, άσπρες και διαφανείς πολυθρόνες συμπληρώνουν την εικόνα με τον απαλό φωτισμό από επιδαπέδια αμπαζούρ και φωτιστικά σαν σταλακτίτες. Στο βάθος τεράστια κόκκινα πανό με κορνέτες δίνουν το στίγμα.

Έναρξη με ευπρόσδεκτα μικρά ρολά προσούτο με μινιόν μπαστουνάκια λαχανικών στην καρδιά τους, που αγκαλιάζουν κομψά μια κρέμα ελαφρώς ξινούτσικη. Γευστικότατοι οι αλμυροί λουκουμάδες τυλιγμένοι σε σουσάμι που ενισχύονται διακριτικά από τη γλύκα του ευωδιαστού θυμαρίσιου μελιού.

Ο κατάλογος, που μόνο φλύαρο δεν θα μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις, προτείνει πιάτα με ξεκάθαρες γεύσεις προσανατολισμένες στη Μεσόγειο. Απλές και κατανοητές, όπως το γευστικό, γήινο, al dente ριζότο με μανιτάρια πορτσίνι. Από τα κυρίως, καλοφτιαγμένο ήρθε το ψαρονέφρι που ο σεφ Κώστας Σταύρου τού χαρίζει μια νότα δημιουργικότητας, όπως το γεμίζει με καπνιστό τυρί Μετσόβου, τονίζει την γεύση του με γλυκοπικάντικη σάλτσα και το συνοδεύει με πουρέ μελιτζάνας.

Μια σκάλα πιο πάνω ήταν το μοσχαρίσιο φιλέτο που έκανε τέλειο γάμο με τη σάλτσα κόκκινου γλυκού κρασιού και συνοδευόταν από ψητές baby πατάτες με μυρωδικά· ταίριαξε όμορφα με ένα Chianti classico Lamole di Lamole 2006.

Το Baby Trio στη σκηνή, με τον εκπληκτικό μουσικό Γιώργο Κοντραφούρη (Hammond) να «ζωγραφίζει» στα πλήκτρα, μαγνητίζει το γοητευμένο κοινό αποσπώντας την προσοχή του από το φαγητό. Άλλωστε, η δυνατή μουσική δεν αφήνει περιθώρια επικοινωνίας στις παρέες. Bacaro σημαίνει τρώμε διασκεδάζοντας και προσφέρει μια διαφορετική πρόταση εξόδου που εκτιμάται από όλες τις ηλικίες, όπως διαπίστωσα μια βραδιά καθημερινής -παρακαλώ- που το επισκέφθηκα.