Το Θησείο είναι νόστιμο!

Ήταναρχές Ιουνίου όταν μια φίλη μου μίλησεγια ένα ολοκαίνουργιο εστιατόριο, τηΝοστιμιά, που άνοιξε σε ένα στενό δρόμοτου Θησείου. Βέβαια στην περιγραφή της,όσο και αν την αγαπώ και την εμπιστεύομαι,ήμουν επιφυλακτικός. Βλέπετε είναιυπεύθυνη για την επικοινωνία του, άραμη αντικειμενική. Έχω και ένα θέμαπροσωπικότητας βέβαια εγώ, με τη δυσπιστίαεννοώ. Και κυρίως στη δουλειά. Ότανέρχεσαι σε επαφή καθημερινά, είτε ζωντανάείτε ηλεκτρονικά, με μερικές δεκάδεςανθρώπων που ο καθένας θέλει να σου«πουλήσει» το δικό του μαγαζί καιπροϊόν, για να κάνεις έστω και μια αναφοράσε κάποιο από τα έντυπα που συνεργάζεσαικάποια στιγμή, όσο καλοπροαίρετος καινα είσαι, απλά μετατρέπεσαι σε Άπιστο(γευσιγνώστη) Θωμά. Για να γίνω ακόμηπιο αρνητικός, και να εκνευρίσω ορισμένους,να προσθέσω πως απεχθάνομαι το μέγιστοκομμάτι του Θησείου (καθώς και όλο σχεδόντο Ψυρρή και σίγουρα όλο το Μοναστηράκι).Ο συναγελασμός με φαντάρους σε έξοδο,και άλλες γραφικές περιπτώσεις θαμώνωντων τραγικών καφετεριών του πεζόδρομου,με απωθούσε από τις πρώτες ημέρες πουήρθα στην Αθήνα. Πήρατε τη δόση σας απόγκρίνια; Μπορώ να συνεχίσω με το γλυκύτατοεστιατόριο τώρα. Γιατί η Νοστιμιάαποτελεί μια πολιτισμένη και γουστόζικηόαση στο πουργκατόριο της κακοφωνίας,έναν δυο δρόμους πιο πάνω.

Στεγάζεταισε ένα όμορφο, αναπαλαιωμένο νεοκλασικόπου χαρίζει μια γλυκιά αίσθηση νοσταλγίαςκαι ηρεμίας. Το εσωτερικό, σαν σάλακομψού μεγαλοαστικού σπιτιού περασμένωνδεκαετιών, έχει για οικοδεσπότες δυοαδέλφια από την Κύπρο, τον Ευριπίδη καιτη Μάρω Κολνάκου. Μοιάζουν να έχουν βγει(ευτυχώς) από άλλο χωροχρόνο. Έμφυτηευγένεια, φινέτσα και παιδεία που βρίσκωσπάνια, ειδικά σε επαγγελματικές εξόδους.Την κουζίνα επιμελείται ο Ευριπίδης,δημιουργώντας με σεμνότητα και ρεαλισμόταυτόχρονα ένα μικρό μενού μεσογειακώνπιάτων, με σαφή την επιρροή του τόπουκαταγωγής του. Τη νόστιμη κουζίνα τουτην είχαν εκτιμήσει στο πρόσφατο παρελθόνάλλωστε στο Πόρτο Χέλι ουκ ολίγοιΑθηναίοι, στο γνωστό Οι Νοστιμιές τηςΜάρως που διατηρούσαν για αρκετά χρόνιατα δυο αδέρφια.

Ταίδια τα πιάτα τώρα είναι ανεπιτήδευτα,χωρίς φανφάρες, τόσο στην περιγραφήτους όσο και στην εκτέλεσή τους. Διαθέτουνόμως σαφή δημιουργική ματιά και παράλληλαφανερώνουν ένα «χέρι» που διαθέτειταλέντο στους χρόνους ψησίματος καιμαγειρέματος. Σπεσιαλιτέ του μαγαζιούθεωρείται η «σαλάτα» πέστροφαςσερβιρισμένη ψιλοκομμένη μαζί μετριμμένο καρότο και μείγμα τυριών. Εγώφλέρταρα τα φιλετάκια γάλακτος μεκρούστα από καραμελωμένα κρεμμύδια,πράσο και χαλούμι - ζουμερά και με βαθιάνοστιμιά, καθώς και τα υπέροχα (αν καιμια ιδέα περισσότερο βρασμένα απ' όσοτα θέλω) λιγκουίνι με φρέσκια ντομάτα,τσορίθο και γαρίδες. Πολύ καλά τα«πυργάκια» τραγανής κυπριακήςπίτας με ντομάτα και ψητό χαλούμι αλλάκαι τα χοιρινά μπριζολάκια με πάπρικακαι ρίγανη. Συνολικά, πιάτα νόστιμα,δικαιολογώντας το όνομα του εστιατορίου,με ισορροπίες στα μυρωδικά τους,συνοδευμένα από την προσωπική φροντίδακαι την προσοχή στο σερβίρισμα τωνιδιοκτητών. Θα ξαναπάμε σίγουρα.