Τέσσερα αδέλφια, τέσσερα παιδιά. Ο Γιάννης η Μαρία, η Όλια και ο μικρός Φωτάκης, 16, 15, 12 και 8 χρόνων αντίστοιχα, ζουν σε ένα σχεδόν σουρεαλιστικό -ταυτόχρονα ονειρικό και εφιαλτικό- σύμπαν, με σκηνικό χώρο το μπάνιο ενός μικροαστικού διαμερίσματος που ανήκει στη γιαγιά τους.

 

Το έργο ήταν υποψήφιο για το «Βραβείο θεατρικού Έργου Κάρολος Κουν», το 2002.

 

"Ενα σαγηνευτικό ανάγνωσμα, αν και απόλυτα θεατρικό στη δομή του. Έργο τολμηρό, με μια εσωτερική βία που σε καθηλώνει... Αποτελεί ταυτόχρονα μια τομή στα αντιπαραθετικά σχήματα παιδικότητα/ωριμότητα, άλογη φαντασία/ορθολογικότητα, αθωότητα/ενοχικότητα. Έτσι, συναντά εκείνα τα σπάνια είδη της λογοτεχνίας μας τα οποία εκφέρουν έναν λόγο που θα χαρακτηρίζαμε ως "ενήλικο" λόγο της παιδικής ηλικίας, όπου το υπαρκτό και το βιωμένο συνυπάρχει ισότιμα με το όνειρο και τη φαντασία", αναφέρει σε κριτική του στη "Νέα Εστία" τον Ιούλιο του 2002, ο θεατρολόγος Δημήτρης Τσατσούλης και προσθέτει: «Αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα από την ελληνική λογοτεχνία αποτελεί «Η Κασσάνδρα και ο λύκος» της Μαργαρίτας Καραπάνου, αλλά και ο «Ορέστης» του Δημοσθένη Δαββέτα. Αν στον κόσμο των ενηλίκων οι συμβάσεις της γλώσσας επιτρέπουν την μεταφορική χρήση των λέξεων, στον κόσμο των παιδιών οι λέξεις κυριολεκτούν, καταλύοντας τα όρια μεταξύ σημείου και αντικειμένου αναφοράς».

 

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Δευτέρα στις 21:15