Η περιπατητική παράσταση Τοπογραφία θανάτου ή Ας μην ξεχάσουμε ιχνηλατεί στο κέντρο της πόλης μια διαδρομή που σχηματίζεται από σημεία ποτισμένα με μνήμη. Κεντρικό θέμα οι δολοφονίες στον δημόσιο χώρο, με θύματα νέους και νέες που οραματίζονταν έναν πιο δίκαιο κόσμο. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Ζακ Κωστόπουλος, Παύλος Φύσσας είναι ορισμένα από τα πρόσωπα στα οποία γίνονται αναφορές. Πρόσωπα εμβληματικά πια. Πρόσωπα που οι δολοφονίες τους έχουν τραυματίσει το κοινωνικό σώμα, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια σε μια ολόκληρη γενιά.

 

Η σκηνοθέτρια Μπρικένα Γκίστο, εστιάζοντας στο πολιτικό θέατρο του σήμερα, καλεί τους θεατές σε μια άλλου τύπου χαρτογράφηση της πόλης, μακριά από τα αναμενόμενα τουριστικά αξιοθέατα. Αντλεί υλικό από συνεντεύξεις, από αρχεία, αλλά και από τα αποτυπώματα που χαράχτηκαν στους δρόμους της πόλης: τις ονομασίες των οδών, τα συνθήματα στους τοίχους, τα αυτοσχέδια μνημεία και άλλες παρεμβάσεις. Οι ηθοποιοί υιοθετούν διαφορετικές οπτικές γωνίες για να μεταφέρουν τα γεγονότα μέσα από μια πολυφωνική αφήγηση. Η παράσταση ερευνά τα ίχνη που έχουν αφήσει τραυματικά γεγονότα στον αστικό ιστό και στη συνείδηση των κατοίκων και των περιπατητών/τριών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να επαναοικειοποιηθεί τον δημόσιο χώρο. Κυρίως, όμως, μας καλεί να δούμε αυτή την περιδιάβαση στην Ιστορία ως ένα σπινθήρα ελπίδας για να μη σβήσει η λαχτάρα για αλλαγή.

 

Περιπατητική παράσταση, αφετήρια Πανεπιστημίου 48.