H Sarah Paulson, ανοιχτά gay, σε μία συνέντευξη από αυτές που δεν θα δοθούν ποτέ στην Ελλάδα

H Sarah Paulson, ανοιχτά gay, σε μία συνέντευξη από αυτές που δεν θα δοθούν ποτέ στην Ελλάδα Facebook Twitter
Μιλώντας στο περιοδικό "Town & Country's" και χωρίς για πολλοστή φορά να αποφεύγει ερωτήσεις για την κατά 32 χρόνια μεγαλύτερη σύντροφό της, Holland Taylor η Paulson κάνει το ένα γενναίο βήμα μετά το άλλο και απαντά με τόλμη σε μια σειρά από ερωτήματα.
0

Λίγα είναι τα ειλικρινή come out στο ελληνικό πεδίο, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ο κόσμος της τηλεόρασης, της μουσικής σκηνής, της τέχνης και των γραμμάτων γενικώς, συνήθως ψελλίζει, αναποδογυρίζει, κάνει το άσπρο μαύρο αν μια αυθόρμητη δήλωση τσαντίσει τους θαυμαστές. 

Την ίδια στιγμή, στις ΗΠΑ του κακού καιρού και του Προέδρου που μετράει τίνος το κουμπί είναι μεγαλύτερο, στον πλανήτη της σεξουαλικής παρενόχλησης που αποκαλύπτεται κατόπιν εορτής και με διαφορά φάσης, το come out έχει αλλάξει πίστα. Μπορεί να είναι συγκινητικό, σκεπτόμενο, βαθύ και να τερματίζει τις ανόητες ερωτήσεις εν τη γενέσει τους.

Δεν θέλω να με προσδιορίζει το με ποιον μοιράζομαι το κρεβάτι, το σπίτι, την ψυχή μου. Οι επιλογές μου στη ζωή δεν ήταν συνηθισμένες και αυτό είναι δική μου δουλειά. Όμως, θέλω να ζήσω υπεύθυνα και με ειλικρίνεια χωρίς να κρύβομαι.

Η περίπτωση της Sarah Paulson -οι περισσότεροι τη γνωρίζουν από τους πρωταγωνιστικούς της ρόλους στη σειρά American Horror Story είναι μια τέτοια: ανοιχτά ομοφυλόφιλη, πριν από λίγες μέρες παραχώρησε μία συνέντευξη στο περιοδικό "Town & Country" χωρίς να αποφεύγει ερωτήσεις για την κατά 32 χρόνια μεγαλύτερη σύντροφό της, Holland Taylor.

H Sarah Paulson, ανοιχτά gay, σε μία συνέντευξη από αυτές που δεν θα δοθούν ποτέ στην Ελλάδα Facebook Twitter
Με την κατά 32 χρόνια μεγαλύτερη σύντροφό της, Αμερικανίδα ηθοποιό Holland Taylor.

«Δεν θέλω να με προσδιορίζει το με ποιον μοιράζομαι το κρεβάτι, το σπίτι, την ψυχή μου. Οι επιλογές μου στη ζωή δεν ήταν συνηθισμένες και αυτό είναι δική μου δουλειά. Όμως, θέλω να ζήσω υπεύθυνα και με ειλικρίνεια χωρίς να κρύβομαι. Είναι πολύπλοκο, γιατί υπάρχει πολύ μίσος στον κόσμο και μπορεί να προκύψει κάτι θετικό από το να κανονικοποιείς -εντός εισαγωγικών- κάτι που ο κόσμος δεν αντιμετωπίζει ως κανονικό. Η σχέση μας (με την Taylor) αντανακλά ένα συγκεκριμένο όγκο ελπίδας και ρίσκου. Μπορεί και να υπάρχει κάτι γενναίο σε όλο αυτό. Μπορεί να ενθαρρύνει άλλους να κάνουν γενναίες επιλογές. Τι να πω; Αγαπάμε η μία την άλλη».

Όταν η κουβέντα -μοιραία- έρχεται στο γιατί δεν απέκτησαν παιδιά, η Paulson το πάει ως το τέλος. 

«Δεν ήθελα να νιώθω διχασμένη. Δεν ήθελα να κοιτάω το παιδί μου και να του λέω "είσαι ό,τι πιο εξαιρετικό μου συνέβη σ' αυτή τη ζωή, αλλά ταυτόχρονα ήσουν και το ανακοινωθέν θανάτου μου», (σ.σ.: στο σημείο αυτό η Paulson κάνει χρήση του όρου "death knell" που δύσκολα μεταφράζεται στα ελληνικά, καθώς πρόκειται για αναφορά στο παλαιό έθιμο των τριών πένθιμων χτύπων καμπάνας - ο πρώτος, γνωστός ως passing bell χτυπούσε, όταν κάποιος ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ο δεύτερος "death knell" σήμαινε ακριβώς την ώρα του θανάτου και ο τρίτος, "lych bell", χτυπούσε κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας, ενώ το φέρετρο προσέγγιζε στην εκκλησία. Ο αναγνώστης ας ερμηνεύσει κατά βούληση τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τον ορισμό η ηθοποιός).

«Ήταν δύσκολο για τη μητέρα μου να βρίσκεται παντού για χάρη μου, να είναι εκεί για 'μένα στις σχολικές εκδηλώσεις και ταυτόχρονα να δουλεύει για να μας συντηρεί. Και πάντα ήξερα τι ήθελα εγώ για τη δική μου ζωή, πέρα από το επάγγελμα που διάλεξα. Και σίγουρα δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ να λέω: μακάρι αυτή τη φορά να την είχα αφιερώσει σ' εμένα, στον εαυτό μου. Ξέρω, ακούγεται εγωιστικό, αλλά στις μέρες μας ο εγωισμός τρώει πολύ ξύλο», δηλώνει με ειλικρίνεια. 

H Sarah Paulson, ανοιχτά gay, σε μία συνέντευξη από αυτές που δεν θα δοθούν ποτέ στην Ελλάδα Facebook Twitter
Με Holland Taylor.

«Ως γυναίκα στα 43 μου πια έχω ένα παράθυρο σε ό,τι αφορά την επαγγελματική μου διαδρομή και σκοπεύω να το κρατήσω ανοιχτό και με τα δύο μου χέρια, όσο πιο ανοιχτά μπορώ και για όσο περισσότερο μπορώ», λέει. 

Ούτε πάθη, ούτε ένταση, ούτε απόπειρα ωραιοποίησης. Κατηγορηματικές φράσεις και ειλικρινείς, από κάποιαν που τελικά αποφάσισε να μην κρύβεται μόλις το 2016, όταν απλώς αντιμετώπισε το δίλημμα για το αν θα έπρεπε να ευχαριστήσει δημόσια τον άνθρωπο της ζωής της, κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των Emmy. 

Όσο για τις απόψεις; Σίγουρα θα ξενίσουν -ειδικά το σημείο στο οποίο το παιδί φαίνεται να αντιμετωπίζεται από την ηθοποιό ως «αγγελτήριο θανάτου» (προφανώς της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής της γυναίκας), όμως και πάλι πρόκειται για μία από τις πιο ειλικρινείς συνεντεύξεις που έχουν δοθεί από μία gay γυναίκα, ηθοποιό, πλέον στην πρώτη γραμμή του star system και κυρίως στον αντίποδα ενός συστήματος που κατόπιν εορτής θυμάται τις αμαρτίες του, κατόπιν εορτής τις ομολογεί και επιχειρεί να τις ξορκίσει με hashtags, μαύρα ρούχα και γυναίκες σε θέσεις - κλειδιά της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίας... 

Lgbtqi+
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Διεθνής Ημέρα Τρανς Ορατότητας 2025

Διεθνής Ημέρα Τρανς Ορατότητας 2025 / Διεθνής Μέρα Τρανς Ορατότητας: 16 χρόνια μετά, το κλίμα είναι πολύ διαφορετικό

Η φετινή επέτειος έρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία οι κατακτήσεις, τα δικαιώματα, η ίδια η ύπαρξη των τρανς και non-binary ανθρώπων δοκιμάζονται στις ΗΠΑ και διεθνώς – τι ζητά το ΣΥΔ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Λονδίνο: Το «Μουσείο για το Αιδοίο» έκανε έρανο και συγκέντρωσε σε χρόνο ρεκόρ τα χρήματα για το ενοίκιο του

Διεθνή / Το «Μουσείο για το Αιδοίο» έκανε έρανο για το ενοίκιο του - Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν σε χρόνο ρεκόρ

Το μουσείο ανακοίνωσε ότι ίσως χρειαστεί να κλείσει οριστικά λόγω των υψηλών ενοικίων - Το τρανσφοφοβικό σχόλιο της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ στο άκουσμα της είδησης
LIFO NEWSROOM
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Εικαστικά / «Μια πολύ κακή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Πώς η ανάγκη μιας κολεκτίβας καλλιτεχνών για χώρο εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο φιλόξενα κουίρ σποτ στο κέντρο της πόλης: Μέσα από τις αφηγήσεις των παιδιών που το έφτιαξαν και το έζησαν.  
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Όταν τα «υποψιασμένα κορμιά» κυριαρχούσαν στους ομοφυλόφιλους έρωτες 

Βιβλίο / Όταν τα «υποψιασμένα κορμιά» κυριαρχούσαν στους ομοφυλόφιλους έρωτες 

Η κυκλοφορία του βιβλίου-ντοκουμέντου «Ανδρικές ομοερωτικές σχέσεις στη μεταπολεμική Ελλάδα» πυροδότησε μια συζήτηση με τον Κώστα Γιαννακόπουλο για έναν «αλλιώτικο» έρωτα, που παρέμενε ισχυρός ακόμα και σε καιρούς όπου κανείς δεν τολμούσε να προφέρει το όνομά του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ελένη Ρίζου: «Η δυαδική αντίληψη του φύλου ισχύει μόνο όταν μιλάμε με καθαρά γενετικούς όρους»

Lgbtqi+ / Η πολιτική των «δύο μόνο φύλων» και η αντιπαράθεση με τη Βιολογία

Μια χρήσιμη συζήτηση με την εργαστηριακή γενετίστρια και αντιπρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων, Ελένη Ρίζου, για την επιστημονική διάσταση του φύλου και τις πολυπλοκότητες του, από τον βιολογικό του καθορισμό έως τις σύγχρονες κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Τα φύλα δεν είναι δύο ήδη από την αρχαιότητα»

Lgbtqi+ / «Τα φύλα δεν είναι δύο ήδη από την αρχαιότητα»

Η συγγραφέας, ηθοποιός, αρθρογράφος και σύμβουλος σεξουαλικής υγείας στο Athens Checkpoint, Ερωφίλη Κόκκαλη, σχολιάζει την «αντι-τρανς υστερία» που είναι σε εξέλιξη στις ΗΠΑ και όχι μόνο, σε σχέση και με την ελληνική πραγματικότητα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ναι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Οπτική Γωνία / «Όχι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Το επικοινωνιολόγ@ Jay Ραΐσης και η κλινική ψυχολόγος, συνιδρύτρια του Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου εξηγούν γιατί το κοινωνικό φύλο είναι ένα κατασκεύασμα και πώς η ρητορική μίσους κανονικοποιεί και ενδυναμώνει την άσκηση κάθε είδους βίας στην καθημερινότητα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Queer Χόλιγουντ: Κάρι Γκραντ και Ράντολφ Σκοτ, ένας μεγάλος έρωτας;

Lgbtqi+ / Κάρι Γκραντ και Ράντολφ Σκοτ: Ένας μεγάλος έρωτας ή μόνο φίλοι;

Σε μια εποχή που το Χόλιγουντ απαγόρευε κάθε αναφορά σε οτιδήποτε queer και οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις διώκονταν ως κακούργημα στις ΗΠΑ, δύο αχώριστοι κινηματογραφικοί σταρ ζούσαν τη ζωή τους σαν να μη νοιάζονταν για τα σχόλια που γίνονταν γι’ αυτούς.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ