Στον εταιρικό κόσμο ακούμε πλέον όλο και πιο συχνά για DEI strategies, για συμπερίληψη, για πολιτικές και προσεγγίσεις που μπορούν να βελτιώσουν πραγματικά, τόσο την εργασιακή καθημερινότητα όσο και την ποιότητα της δουλειάς μας.
Στη συνείδηση πολλών από εμάς, μέσα στις αυξημένες ταχύτητες και στον μεγάλο φόρτο εργασίας, μπορεί οτιδήποτε έχει να κάνει με τον όρο diversity να είναι συνδεδεμένο με ατελείωτη, συχνά δυσνόητη ορολογία, μπορεί ακόμα και να νομίζουμε πως πρόκειται για «πολυτέλειες» για τις οποίες πρακτικά δεν έχουμε χρόνο.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Η PwC Ελλάδας εγκαινίασε μια νέα σειρά δράσεων με στόχο την ενημέρωση των εργαζομένων της για όλες τις βέλτιστες πρακτικές που οδηγούν στη δημιουργία ενός συμπεριληπτικού εργασιακού περιβάλλοντος.
Για τη δράση αυτή συνεργάστηκε με το «The Upfront Initiative», την πρωτοβουλία της LiFO και της Tsomokos για τη συμπερίληψη, την ισότητα, την ορατότητα και την ποικιλομορφία στον χώρο εργασίας, και το «Orlando LGBT – Ψυχική Υγεία Χωρίς Στίγμα» για ένα tailor made workshop που πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Χαλάνδρι.
Συγκεκριμένα, με αφορμή τον φετινό Pride Month, τον μήνα υπερηφάνειας που γιορτάζεται κάθε χρόνο από όλη την παγκόσμια ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και τους συμμάχους της, η PwC κάλεσε τον Αλέξανδρο Διακοσάββα, δημοσιογράφο, διευθυντή σύνταξης της LiFO και curator του «The Upfront Initiative», και τη Νάνσυ Παπαθανασίου, κλινική ψυχολόγο, συνιδρύτρια του «Orlando LGBT» και επιστημονικά υπεύθυνη στη Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης 11528 για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, τις οικογένειές τους και εκπαιδευτικούς, στα γραφεία της, για το workshop «Inclusive workspace: A guide to acceptance» (Συμπεριληπτικό εργασιακό περιβάλλον: Ένας οδηγός για την αποδοχή).
Ενεργά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, με ειδίκευση σε ζητήματα συμπερίληψης, η Νάνσυ και ο Αλέξανδρος ανέπτυξαν, σε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση διάρκειας μίας ώρας, μερικές από τις πρακτικές οικοδόμησης ενός ασφαλούς, ισότιμου και συμπεριληπτικού εργασιακού περιβάλλοντος.
Πιο συγκεκριμένα, εξέτασαν το πολύ σημαντικό ζήτημα της εργασιακής συμπερίληψης μέσα από επιστημονική αλλά και βιωματική σκοπιά, επιβεβαιώνοντας τον αρχικό ισχυρισμό, ότι μόνο πολυτέλεια δεν είναι το να απευθύνεσαι σε συναδέλφους, πελάτες και άλλους ανθρώπους που συναντάς καθημερινά με τρόπο που οι ίδιοι δεν θεωρούν προσβλητικό ή ακόμα και κακοποιητικό, ότι ο σεβασμός στον αυτοπροσδιορισμό είναι απαραίτητος, ότι η οικοδόμηση με απλά και μελετημένα βήματα ενός περιβάλλοντος που θα ενισχύει την αποδοτικότητα όλων των εργαζομένων και θα συμβάλλει στην άνθιση των ταλέντων και των δυνατοτήτων τους πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλο τον σύγχρονο εταιρικό κόσμο, ότι όταν μιλάμε για τη ζωή, για την αυτοέκφραση και για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τίποτα δεν είναι πολυτέλεια.
Εξηγώντας, μεταξύ άλλων, την ορθή ορολογία που οι εργαζόμενοι οφείλουν να γνωρίζουν όταν απευθύνονται σε άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, τη σημασία του coming out στον χώρο εργασίας και τους τρόπους με τους οποίους αυτό σχετίζεται με την παραγωγικότητα και την ευημερία των εργαζομένων, αναλύοντας τους τρόπους ανάπτυξης μιας υγιούς συμπεριληπτικής εταιρικής κουλτούρας, χρησιμοποιώντας τεκμηριωμένα στοιχεία επιστημονικών ερευνών και βιωματικά παραδείγματα, οι δύο εισηγητές φαίνεται πως κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των εργαζομένων της PwC (πάνω από 400 άτομα παρακολούθησαν διαδικτυακά τη μετάδοση της συζήτησης, αριθμός που αποτελεί ένα ποσοστό της τάξης του 21% επί των συνολικών εργαζομένων της εταιρείας στην Ελλάδα).
Στο τέλος, απάντησαν σε ερωτήσεις των εργαζομένων, προτού ανανεώσουν το ραντεβού τους για τα επόμενα workshops της πρωτοβουλίας.