________________
1.

Α, μπα, νι μπι;
Φιλιά!- Τάδε

เชื่อป่ะดู หนัง เก๋า เก๋า จบมาตั้งหลายปีพึ่งหาเจอ เนี้ย <3

________________
2.

Μας διασκεδάζει πολυ η στήλη σου και keep up the good work! Ερώτηση λοιπον με θέμα: Τηλεφωνικές συνδιαλέξεις στον αμερικάνικο κινηματογράφο. Τις περισσότερες φορές και αφου πούν ο,τι έχουν να πούν κλείνουν το τηλέφωνο κατάμουτρα στον άλλο χωρις να ολοκληρωθεί η συνομιλία με το «Bye!» ή το «ok Bye!» ή κατι σαν χαιρετισμό. Ακούγεται εξαιρετικά αγενές αφού ο άλλος δύσκολα καταλαβαίνει εάν έχει τελειώσει ο διάλογος ή όχι. Αγένεια λοιπόν; Έτσι συνηθίζουν να μιλάνε στο τηλέφωνο εκεί; Οικονομία στο σενάριο or what? Ευχόμαστε ο,τι και να κάνεις εκεί να στεφθεί με πανηγυρική επιτυχία. Α! Και να είσαι ευτυχισμένη και δημιουργική. Αυτά. Σε φιλούμε απο τη βόρεια Σουηδία οπου τώρα το καλοκαίρι δεν βραδιάζει ποτέ.- Ρου και Μου

Από τα σεναριακά κλισέ μου αρέσει και όταν κλείνουν το λάπτοπ κατεβάζοντας την οθόνη, αντί να κάνουν shut down και τα λοιπά. Τόσο πολύ μου αρέσει που τώρα το κάνω κι εγώ. Επίσης μου αρέσει στις σαπουνόπερες όταν μιλάνε δύο μεταξύ τους και κοιτάνε και οι δύο το φακό, οπότε ο ένας μιλάει στην πλάτη του άλλου και ο άλλος απαντάει στον αέρα. Το αγαπημένο μου όμως είναι όταν δύο συναντιούνται για κάτι τρομερά σημαντικό (σε δικαστήριο, σε πεζοδρόμιο, σε καφέ) και όταν τελειώνει η κουβέντα ο ένας σηκώνεται και φεύγει χωρίς να πει γεια, και ο άλλος μένει σκεφτικός στο τραπέζι. Μήπως σκέφτεται ότι πάλι θα πληρώσει τον λογαριασμό;

________________
3.

Γειά σου αμπουλίτσα. Μπορεί να με περιγελάσεις για την ερώτησή μου, δεν πειράζει. Ενδιαφέρομαι για κάποιον με τον οποίο έχουμε κοινό χιούμορ, κοινά ενδιαφέροντα και κοινές απόψεις σε πολλά θέματα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός έχει κολλήσει με την ωραία της παρέας και δεν βλέπει παραπέρα. Η εν λόγω κοπέλα έχει μια γενική συμπεριφορά που είναι παρεξηγήσιμη, αλλά έχει ξεκαθαρίσει λεκτικά οτι δεν ενδιαφέρεται. Έχεις να με συμβουλέψεις για το πώς να του τραβήξω την προσοχή; Ευχαριστώ και να ξέρεις σε διαβάζω καθημερινά και σε θαυμάζω πολύ. –plainandsimple

Πότε έχω περιγελάσει κάποιον;!

Πολλές φορές, αλλά τώρα δε θα είναι μια από αυτές. Μην πιστεύεις αυτά που λέει η ωραία της παρέας, αλλά μόνο αυτά που κάνει. Ου, πόσα τέτοια έχουμε ακούσει!

Δεν είναι παρεξηγήσιμη η συμπεριφορά της, φλερτάρει κανονικότατα για να κρατάει τη μηχανή αναμμένη. Αν δεν εμφανιστεί κάτι καλύτερο στο δρόμο της, μπορεί και να διαλέξει αυτόν.

Δεν ξέρω τι μπορείς να κάνεις. Είναι η ανθρώπινη ασθένεια: με άλλους ταιριάζουμε, άλλοι μας γυαλίζουν. Όμως συμβαίνει και το ανάποδο, και πρόσεξε μην είσαι τέτοια περίπτωση: κάποιοι μας γυαλίζουν και μετά τους αποδίδουμε φανταστικές ιδιότητες, κάνοντας την τρίχα τριχιά (κοινό χιούμορ, κοινά ενδιαφέροντα μπλα μπλα μπλα). Αφού τον ενδιαφέρει άλλη, είναι πιθανόν να έχετε λιγότερα κοινά από όσο νομίζεις. 

________________
4.

Ξέρω οτι σε μερικά ερωτήματα κανείς δεν μπορεί να σου πει το σωστό αλλά κάποιες φορές μια άποψη μπορεί να κάνει το τοπίο στο κεφάλι σου να ξεκαθαρίσει. Έτσι ρωτώ... Ήμασταν τρεις φίλες πραγματικά αγαπημένες, εγώ τα άτομα που είχα απο μικρή στη ζωή μου ανέκαθεν τα είχα προτεραιότητα οπότε αν και συνήθως σε σχέση, δεν τις είχα παραμελήσει ποτέ, ίσως περισσότερο τη σχέση μου παρά αυτές. Να πως τα φερε η ζωή και τώρα είναι αυτές σε σχέση και εγώ όχι. Και θέλω πάρα πολύ να χαρώ γι αυτές αλλά μου το χαλάνε. Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή που κάποιος απλά έχει μια σχέση που τη χαίρεται και θέλει να περνάει χρόνο μαζί της και που σε έχει γραμμένη? Ας πούμε, πλέον δεν τα λέμε απο κοντά ποτέ εκτός και αν οι φίλοι τους δεν μπορούν οπότε θα είμαι η πρώτη τους σκέψη. Και καταλαβαίνω οτι όπως είναι το πρόγραμμα των ανθρώπων πλέον οι ώρες είναι περιορισμένες αλλά γιατί νιώθω σαν προδομένη? Πρέπει να βρώ τις ισορροπίες μου εγώ ή κάτι δεν πάει καλά? Σκέψου το λίγο παραπάνω πριν απαντήσεις σε παρακαλώ...- ampampa

α) Αν όντως παραμελούσες τη σχέση σου για τις φίλες σου, ήταν δικιά σου απόφαση. Μην το θέτεις σαν επιχείρημα για οτιδήποτε. Μην το χρησιμοποιείς σαν προϊόν ή ως μέσο συναισθηματικού εκβιασμού. Αν δεν σου άρεσε, ας μην το έκανες.

β) Ναι, φυσικά θα είσαι η δεύτερη τους σκέψη. Επίσης, είσαι τυχερή που έχεις όχι μία, αλλά δύο φίλες που σε βάζουν στη δεύτερη θέση. Γιατί πιστεύεις ότι πρέπει να είσαι η πρώτη τους σκέψη; Μήπως τους ζητάς να παίξουν το ρόλο του υποκατάστατου σχέσης;

γ) Πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να σε έχουν γραμμένη και να μην το έχεις καταλάβει; Δεν αποκλείεται, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω. Αλλά αν τις ξέρεις από παιδιά, δεν ξέρεις πώς φέρονται όταν δεν ενδιαφέρονται για κάποιον;

δ) Να μια λαμπρή ευκαιρία να ασχοληθείς με τον εαυτό σου. Πρέπει να μάθεις να περνάς χρόνο μόνη σου. Ήρθε η ώρα να το προσπαθήσεις.

________________
5.

Αγαπημένη μου Α, μπα;,

μένω σε μια αρκετά μεγάλη πολυκατοικία, σε ένα από τα διαμερίσματα της οποίας μένει κι ένα σκυλάκι που κλαίει από τον Οκτώβρη που μετακόμισα. Κλαίει το πρωί, κλαίει το απόγευμα, κλαίει συνέχεια και σπαράζει η καρδιά μου που το ακούω.

Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι πως δεν πάει άλλο κι αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να πάρω τηλέφωνο κάποια φιλοζωική οργάνωση να το καταγγείλω. Θέλω να μου πεις εσύ, αρκεί; ή θα μου πούνε.. άσε μας κουκλίτσα μου; Δεν θέλω να χώνομαι, αλλά δεν είναι κρίμα που η ψυχούλα κλαίει όλη μέρα; Πες μου τι να κάνω σε παρακαλώ.

ΥΓ: Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να εκβιάσω την απάντησή σου, αλλά μπορώ να σου ζητήσω μια χάρη; Αν το θεωρείς πράγματι σημαντικό, μπορείς να μου απαντήσεις σύντομα; Θα φύγω σε λίγες μέρες (είμαι φοιτήτρια). Αν πάλι πιστεύεις ότι πρέπει να κάτσω στα αβγά μου, θα περιμένω την απάντηση κάποια μέρα του Ιουλίου! να είσαι Καλά, σε φιλώ :)- άλδη

Άλδη, δεν απάντησα αμέσως, σόρι. Η απάντηση είναι η εξής: αντί να παίρνεις τηλέφωνα βρε παιδάκι μου, δεν σκέφτεσαι πρώτα το πιο λογικό, να το πεις στους ιδιοκτήτες; Μπορεί να λείπουν όλη μέρα και να μην ξέρουν ότι υποφέρει ο σκύλος!

________________
6.

Γιατί αρκετές εταιρίες στην Ελλάδα της κρίσης, ζητάνε προσωπικό, τους περνάνε από συνέντευξη, δηλώνουν ότι πήγε πολύ καλά η συνέντευξη και μετά από ένα διάστημα σου λένε: τελικά δε θα προσλάβουμε προσωπικό; Ξέρω πως στην Ελλάδα της κρίσης projects ολόκληρα ακυρώνονται αλλά μιλάω από προσωπική εμπειρία και για εταιρίες που ζητάνε προσωπικό πιο μόνιμο.- απελπισμένη

Τι είδους βασανιστήριο είναι πάλι αυτό; Δεν το έχω ξανακούσει, υπάρχει κανείς με ανάλογη εμπειρία;

________________
7.

Έχω θέμα στις επαγγελματικές σχέσεις. Σε όλες μου τις δουλειές ενώ έχω πολύ καλές σχέσεις με όλους τους συναδέλφους πάντα υπάρχει κάποιος που αφήνω να με ενοχλεί. Πως μπορώ να εξασκηθώ στο να τσακώνομαι(εφόσον και μόνο χρειάζεται εννοείται). 1ον φοβάμαι το θυμό μου -γιατί αφού δεν έχω ξεσπάσματα; 2ον φοβάμαι τον άλλο Με αποτέλεσμα να μου συμπεριφέρονται καποιοι με τρόπο που δε μου αρέσει γιατί δεν τους οριοθέτησα. Γιατί έχω πρόβλημα να θέσω όρια; Τι μπορώ να κάνω για να το αλλάξω αυτό;- αισιόδοξη

Εντάξει, λέω συνέχεια για όρια, αλλά και σ'αυτό υπάρχουν όρια.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να βάλει όρια στους πάντες. Φυσικά και θα υπάρχει κάποιος που θα σε εκνευρίζει. Πάντα υπάρχει κάποιος που δε βλέπει τα απαγορευτικά σημάδια, ή που τα βλέπει και τα αδιαφορεί. Αν είναι μόνο ένας, είσαι και τυχερή.

Εφ' όσον με τους περισσότερους τα πας πολύ καλά, εντάξει είσαι. Δεν χρειάζεται να ριχτείς σε όλες τις μάχες που σου παρουσιάζονται. Choose your battles, που λένε. Αν είναι ένας, προσπάθησε απλώς να τον αποφύγεις.

________________
8.

Θα θελα να ξέρω ποιο είδος μουσικής θεωρείται ας πούμε 'ανώτερο' και 'καλύτερο' από τα άλλα! (τύπου θα πεις ακούω αυτό το είδος και -αν και ξέρω ότι είναι αδύνατον- θα καταλάβουν ότι ακούς μια άλφα ποιότητα). Πιστεύω πως είναι κοινώς αποδεκτό ότι η κλασική είναι ίσως η καλύτερη! Αλλά δεν έχει στίχους φυσικά. Άρα τι κάνει ένα μουσικό κομμάτι? Οι στίχοι, η μουσική ή και τα 2? Γιατί και στη metal αλλά και στα μπουζουξίδικα ακούς και βλέπεις live τα μουσικά όργανα, και στο έντεχνο ακούς στιχάρες κατεξοχήν για την αγάπη αλλά στα hip hop-rap ακούς στιχάρες για την ζωή και την κοινωνία, άμα πεις ότι ακούς pop γελάει ο κόσμος, άμα πεις ότι ακούς latin πιστεύουν ότι αυτόματα είσαι μόνο του συγκεκριμένου στυλ χορού και όλα τ'άλλα τα σνομπάρεις, αν πεις ρεμπέτικα σε νομίζουν για 50χρονο, αν παλι πεις ροκ ε εντάξει είσαι σε καλύτερη θέση γιατί αποτελεί ένα σεβαστό είδος μουσικής μιας και άκουγαν και οι πατεράδες μας τότε, κτλ... (καταλαβαίνεις το κλίμα της ερώτησης...)- l-d-r

Καταλαβαίνω, αλλά αυτές είναι συζητήσεις που πρέπει να λήγουν μετά τα 20. Μην προσπαθείς να βρεις ποια είναι η σωστή απάντηση στο «τι ακούς» για να προσδιοριστείς.

Και – ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: η κλασική μουσική έχει (και) στίχους, καλό μου παιδί.

________________
9.

Τί γνώμη έχεις για τα reunion; (Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου κλπ.;)- Ανώνυμος

Τι νόημα έχουν τώρα που υπάρχει το Facebook; Μπορείς να κουτσομπολέψεις το ίδιο καλά, φορώντας τις πιτζάμες σου.

________________
10.

Αγαπητή Α, μπα,
έχεις παρατηρήσει πως τα σχόλια των αναγνωστών της Lifo κάτω από τα άρθρα (αφού έχεις ανοίξει το post, δηλ. όσων έχουν δημιουργήσει λογαριασμό), είναι πιο εξευγενισμένα και συνήθως πιο open - minded, από αυτά που γίνονται κάτω ακριβώς από το post στην αρχική μας σελίδα πριν ανοίξεις το link? μόνο εγώ συναντώ δυό διαφορετικούς κόσμους;
Μήπως παίζει ρόλο το ότι όσοι σχολιάζουν εκεί δεν έχουν διαβάσει το ποστ παρά μόνο τον τίτλο και βιάζονται να μιλήσουν; μήπως ρωτώ τα αυτονόητα; Σε φιλώ!-v

Συμφωνώ, είναι δύο κόσμοι.

Πιστεύω ότι συμβαίνει και το εξής: όσοι έχουν λογαριασμό στη lifo και γράφουν συστηματικά, σταδιακά σχηματίζουν μια εικόνα, και υποθέτω ότι θέλουν να είναι καλή. Το Facebook από την άλλη είναι τελείως αρένα.
Επίσης, μην ξεχνάς ότι τα σχόλια της lifo περνούν από έγκριση.

Αλλά δε φαντάζεσαι πόσοι πολλοί είναι αυτοί που δεν διαβάζουν και σχολιάζουν και ταυτόχρονα τα ξέρουν όλα.

________________
11.

Ή μικρός μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου. Σχόλιο, παρακαλώ. -Μαρίνα

Καταλαβαίνω από πού ξεπήδησε: όταν είσαι νέος έχεις περισσότερες ψυχικές αντοχές, συγχωρείς και παραβλέπεις πιο εύκολα, έχεις λιγότερες παραξενιές και είσαι πιο ελκυστικός στους άλλους. Τότε είναι πιθανόν να βρεις κάποιον και να καταφέρεις μαζί με τον άλλον να λειάνεις τις διαφορές, μεγαλώνοντας παρέα.
Όταν το έλεγαν αυτό εννοούσαν κυριολεκτικά 'μικρός'. Το πρόβλημα τώρα είναι ότι το «μικρός» έχει φτάσει μέχρι τα 35, μην πω 40, που είσαι πλέον τίγκα στις νευρώσεις.

________________
12.

Γεια σου Αμπούλα, ελπίζω να τα περνάς όμορφα εκεί που είσαι. Είμαι 27 ετών και τους τελευταίους μήνες έχω αναλάβει μια θέση "υψηλής" ευθύνης στον κλάδο μου. Όλα καλά μέχρι εδώ παρά το άγχος και τις ευθύνες γιατί είναι συναρπαστικό και νοιώθω πιο ζωντανή επαγγελματικά παρά ποτέ, Στο δια ταύτα. Οι άνθρωποι που είναι υφιστάμενοι μου στην αρχή ήταν ιδιάιτερα επιφυλακτικοί και καχύποπτοι λόγω της ηλικίας μου (είναι όλοι τουλάχιστον μια- δυο δεκαετίες μεγαλύτεροι) και συχνά ένοιωθα ότι και το γεγονός ότι είμαι γυναίκα έπαιζε ρόλο στην καχυποψία τους. Τώρα πια όλα βαίνουν καλώς και μαθαίνω πως η δουλειά πηγαίνει πολύ καλύτερα από όταν έφυγε ο προηγούμενος που είχε τη θέση μου (άντρας γύρω στα 40). Αναρωτιέμαι λοιπόν: μήπως τελικά η ελληνική κοινωνία δεν έχει ξεπεράσει τα στερεότυπα πίσω από τα δύο φύλα;;; μήπως υπάρχουν εκεί έξω τόσοι κρυφο-φαλλοκράτες όσοι και οι κρυφο-ρατσιστές ας πούμε;; Μπορεί και να γενικεύω (αν και σιχαίνομαι τις γενικεύσεις μπλιαχ) σε φιλώ

Υ.Γ Ρούφα τη ζωή με το καλαμάκι, αν κλείσεις τα μάτια έχει τη γεύση παγωμένης φράουλας -the observer

Ρε κοπέλα μου, αληθινά τώρα αναρωτιέσαι αν η ελληνική κοινωνία έχει ξεπεράσει τα στερεότυπα σχετικά με τους ρόλους των φύλων, ή μήπως ψαρεύεις κομπλιμέντα με άγαρμπο τρόπο; Ό,τι και από τα δύο και να ισχύει, κακό είναι.