Είμαι η Άλκηστη Γεωργίου και γράφω για τη Lifo τη στήλη Fuck Yeah 666, και διάφορα άλλα πραγματάκια. Δεν ξέρω πώς ακριβώς γίνεται αυτό, και τι άλλο να πω για μένα. Λατρεύω να βλέπω αστυνομικές σειρές στην τηλεόραση πολύ αργά το βράδυ. Είμαι φαν της στήλης και έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα :)

________________

1.

Έχοντας μείνει καιρό μόνη, τολμώ να πω ότι σίγουρα δεν είναι το παν να έχεις σχέση γιατί είναι ανάλογα ποιο άτομο θα πετύχεις κ.λ.π. Αλλά ρε Α, μπα, αφού δεν είμαι ζητιανάκι αγάπης ή κάτι τέτοιο και εκτιμώ πολύ όλους τους κοντινούς μου ανθρώπους, που όντως με γεμίζουν και δεν μένω μόνη, τότε γιατί το μόνο που μονοπωλεί τις σκέψεις μου είναι να βρω σύντροφο;- άστο

Μήπως ακριβώς επειδή είσαι τόσο τυχερή που έχεις γύρω σου ανθρώπους που εκτιμάς και που σε γεμίζουν και δεν μένεις ποτέ μόνη, να έχεις αναγάγει την έλλειψη συντρόφου σε μείζον πρόβλημα;

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν είχες μεγαλύτερα προβλήματα, όπως π.χ το να μην έχεις καθόλου φίλους, ή αυτοί να μην έχουν χρόνο για σένα ή χίλια δυο άλλα, ίσως να μην μονοπωλούσε τη σκέψη σου το γκομενικό.
Αυτή είναι μία θεωρία. Μία άλλη είναι ότι πιθανότατα οι περισσότεροι άνθρωποι κάπως έτσι σκέφτονται όταν είναι για καιρό μόνοι, και δεν είναι και τόσο κακό υποθέτω.

Δεν καταλαβαίνω γιατί φορτώνεσαι με ενοχές επειδή σκέφτεσαι ότι θα ήθελες να είσαι με κάποιον και βάζεις τόσο αρνητικό πρόσημο σ' αυτό («ζητιανάκι της αγάπης, κτλ..») Μήπως τελικά δεν έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι όντως δεν είναι το παν να έχεις σχέση, όπως θα ήθελες να πιστεύεις;

________________
2.

έχω παρατηρήσει ότι στις διαφημίσεις ρολογιών (κυρίως στα περιοδικά) πάντα η ώρα που δείχνει είναι η ίδια δηλαδή 10:15 !! Γιατί άραγε ?- ρολογάκι

Ρολογάκι γειά σου :)

Σε κάθε διαφήμιση ρολογιού η ώρα είναι σταματημένη στις 10:10 (και όχι 10:15) για λόγους καθαρά αισθητικούς και μάρκετινγκ: Οι δείκτες «αγκαλιάζουν» και τονίζουν το λογότυπο της κάθε μάρκας κι έτσι το μάτι σου πάει κατευθείαν πάνω στη φίρμα.

Επιπλέον, η θέση 10:10 είναι εντελώς συμμετρική στο καντράν, και στο ανθρώπινο μυαλό αρέσει η συμμετρία και η τάξη. Άρα η διαφήμιση δεν ενοχλεί υποσυνείδητα το μάτι.

Άλλοι το πάνε ακόμα παραπέρα και λένε ότι η θέση 10:10 σχηματίζει και κάτι σαν 'χαμόγελο' που είναι επίσης ευχάριστο στο μάτι του καταναλωτή, αλλά ας μην υπερβάλουμε.

Ή μήπως να υπερβάλουμε; Υπάρχει μία θεωρία συνωμοσίας που θέλει τα ρολόγια να δείχνουν πάντα 10:10 ως φόρο τιμής στον Αβραάμ Λίνκολν που δολοφονήθηκε εκείνη την ώρα ακριβώς.

Και τώρα με συγχωρείτε, θα περάσω λίγες ώρες στο site που βρήκα αυτή την τελευταία πληροφορία, ανακαλύπτοντας και άλλους θησαυρούς.

________________
3.

Τα πιάτα πλυμένα, τα έπιπλα ξεσκονισμένα, τα βιβλία τακτοποιημένα, τα πατώματα και το μπάνιο καθαρά. Πώς θα μάθω να τακτοποιώ τα ρούχα και να μην τα κάνω μπόγο πάνω στις καρέκλες;;- zo_moni_mou18

Αχ, ούτε να το ήξερες!

Είμαι ειδήμων στο δίπλωμα ρούχων. Ει.δή.μων. Περιαυτολογώ, αλλά στ' αλήθεια έχω ταλέντο και δεν θα ξεχάσω ποτέ κάτι ημι-σεμινάρια διπλώματος αλά Μόνικα που έκανα σε φίλους οι οποίοι έφευγαν στο εξωτερικό. Αν δεν μοιάζει η ντουλάπα με τακτοποιημένο κατάστημα ρούχων δεν ησυχάζω.

Όμως στ' αλήθεια, δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω από απόσταση χωρίς να σου δείχνω. Θα δοκιμάσω.
Αρχικά μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι αφήνοντας τα ρούχα μπόγο αυτά ξεχνιούνται και βρωμίζουν χωρίς λόγο. Μπερδεύονται τα καθαρά με τα μισολερωμένα, γεμίζουν σκόνη και τρίχες και μυρωδιές (τσιγαρίλα, μαγείρεμα κτλ). Έπειτα σου πιάνουν πολύ χώρο. Πάρα πολύ χώρο. Ακόμα και τακτοποιημένα με τον λάθος τρόπο πιάνουν πολύ χώρο, αλλά αυτό είναι άλλο level.

Άρχισε με απλά βήματα: Ξεχώρισε τουλάχιστον διαφορετικούς μπόγους για παντελόνια, άλλους για μπλουζάκια, άλλους για πιο χοντρά ρούχα κ.ο.κ Έχε πάντα στο μυαλό σου ότι θα βάζεις τα όμοια με τα όμοια όπου κι αν τα βάζεις. Είναι μία πολύ καλή αρχή. Τα βρίσκεις και ευκολότερα όταν δεν ξέρεις τι να φορέσεις.
Σουτιέν, καλσόν, πιτζάμες, πάντα κρεμασμένα κάπου.

Όταν γυρνάς από έξω δίπλωνε τα ρούχα σου την ώρα που τα βγάζεις. Γρήγορα γίνεται συνήθεια και το κάνεις μηχανικά.

Τέλος, μεγάλη ανακάλυψη είναι κάτι συρόμενες κρεμάστρες που τοποθετούνται εύκολα πίσω από πόρτες (πολλοί τις έχουν στην πόρτα του μπάνιου για μπουρνούζια). Είναι πάμφθηνες, έχει και στη λαϊκή, κι αν βάλεις μία σε κάθε πόρτα έλυσες το πρόβλημα σου. Δεν ξέρω τι άλλο να πω, ελπίζω πραγματικά να βρεις τον δρόμο σου.

________________
4.

Αγαπητή Α,μπα. άκου πώς έχουν τα πράγματα εν συντομία. Είμαστε ζευγάρι στα 23-24 και είμαστε μαζί από το σχολείο. Οι γονείς μου δε θέλουν ούτε να ακούν το όνομά του, για διάφορους λόγους (πχ δε τους
αρέσει η δουλειά του, είναι χειρωνακτική και ουχί του "επιπέδου" μας... , επίσης η οικογένειά του -ο πατέρας του βασικά- δεν είναι η καλύτερη που υπάρχει, αυτό το ομολογώ και εγώ, αλλά και αυτός το
αναγνωρίζει και όσο μπορεί κρατάει αποστάσεις, κτλ). Το θέμα είναι ότι σιγα σιγα σε κανένα χρόνο, μέχρι να βρω και εγώ δουλειά, να είμαι ανεξάρτητη, λέμε να συγκατοικήσουμε, μετά από χρόνια σχέσης
μέσα στη πίεση και το άγχος που βίωνα στο σπίτι μου. Το πρόβλημα είναι οι γονείς μου, που ξέρω ότι όχι μόνο θα θυμώσουν και δε θα με στηρίξουν σε κανένα τομέα, αλλά και θα στεναχωρηθούν.. ΠΟΛΥ.. Είναι καλοί γονείς, δε τα κάνουν από κακία, αλλά και εγώ θέλω πια να ζήσω τη ζωή μου όπως την ονειρεύομαι. Και το δικαίωμα στο λάθος, ακόμη και έτσι αν βγει στη τελική, είναι μια μορφή ελευθερίας.. Πες μου τι να κάνω σε παρακαλώ, στεναχωριέμαι πολύ. Τον εαυτό μου, ή τους γονείς μου;- li-la-lom

Δεν θα σε καθησυχάσει, αλλά η περίπτωση σου είναι παλιά όσο και ο άνθρωπος. Καταρχήν χίλια συγχαρητήρια από μένα αν στα 24 σου καταφέρεις να είσαι εντελώς ανεξάρτητη και να συντηρείσαι μόνη σου, όπως φαντάζεσαι.

Κατά δεύτερον σταμάτα όσο είναι καιρός να λες 'τον εαυτό μου ή τους γονείς μου'. Δεν προδίδει κανείς τους γονείς σου με την επιλογή του συντρόφου του. Όχι, δεν θα σου πω να κάνεις ότι θέλεις χωρίς να σε νοιάζει τίποτα, και ότι αν τους ακούσεις θα το μετανιώσεις και θα τους μισήσεις, μπλα μπλα μπλα. Τουλάχιστον δεν θα σου πω αυτό ακριβώς. Μπορεί να γίνει έτσι, μπορεί και όχι. Συνήθως τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα για να λύνονται με τέτοια κλισέ.

Μένω στη φράση «θέλω πια να ζήσω τη ζωή μου όπως την ονειρεύομαι». Φαντάσου τώρα πόσοι άνθρωποι, ας πούμε ομοφυλόφιλοι ή άλλοι που διάλεξαν ένα τρόπο ζωής (πολύ) έξω από τα συνηθισμένα, ήταν και είναι σε θέση δυσμενέστερη από τη δική σου.

Με συγκρούσεις, μάχες και δυσαρέσκειες όχι μόνο μέσα στην οικογένεια αλλά και με κοινωνίες ολόκληρες. Θέλει σκληρή δουλειά, υπομονή, θάρρος και ωριμότητα για να φτάσεις μέχρι τέλους υποστηρίζοντας τις επιλογές σου.

Και αυτό σπάνια μεταφράζεται σε καυγάδες, πείσματα, και κλάματα. Το αντίθετο. Αν είσαι εσύ σίγουρη με την επιλογή σου, αν αγαπάς τον άνθρωπο σου κι αυτός εσένα σιγά σιγά θα τον «αγαπήσουν» και οι υπόλοιποι. Πιθανόν να ανησυχούν. Αν με τη ζωή σου τους δείξεις ότι δεν έχουν λόγο να ανησυχούν σταδιακά θα σταματήσουν. Ας μη τα ρίχνουμε όλα στους γονείς. Αν δεν θες να στεναχώριουνται η λύση δεν είναι να αφήσεις το αγόρι σου, αλλά να κοπιάσεις για να τους διαψεύσεις.

Και αφού λες ότι είναι καλοί γονείς θα είναι εκεί ό,τι και να γίνει. Θα εκπλαγείς όταν δεις πόσο σεβασμό μπορείς να κερδίσεις αν υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου. Από όλους.

________________
5.

Αγαπητή Λένα,
Πιστεύεις ότι η αισιοδοξία είναι κάτι έμφυτο ή μια στάση ζωής που καλλιεργείται με τον καιρό? Προσωπικά, όντας για χρόνια φουλ απαισιόδοξη και με έντονες καταθλιπτικές τάσεις, αποφάσισα ,κατόπιν χρόνιας αυτοψυχανάλυσης ,να το γυρίσω μπας και αποδώσει το ακριβώς αντίθετο. Προσπαθώντας όμως να δω τα πράγματα με θετική ματιά, νιώθω ότι απλώς κοροϊδεύω τον εαυτό μου, κλείνοντας τα μάτια στην αλήθεια και σε δυσμενείς παράγοντες που δεν μπορώ να σταθμίσω.
Φιλιά,
η συνονόματή σου

Άλλο πράγμα είναι η αισιοδοξία και η απαισιοδοξία, και άλλο οι καταθλιπτικές τάσεις. Τι πάει να πει αυτοψυχανάλυση και 'να το γυρίσω'; Διακόπτης είναι; Μάλλον όχι και μάλλον γι' αυτό δεν βλέπεις και αποτελέσματα.

Δεν ξέρω.. Εγώ λέω ότι ούτε εντελώς έμφυτη είναι, ούτε συνειδητή στάση ζωής. Ένα στοιχείο του χαρακτήρα είναι (θεμελιώδες ίσως) που διαμορφώνεται σταδιακά από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες και περιστάσεις.
Έχω σχεδόν καταλήξει ότι η αισιοδοξία που έχει κάποιος είναι ανάλογη τη αγάπης, της αυτοπεποίθησης, και κυρίως του αισθήματος της ασφάλειας με τα οποία έχει μεγαλώσει.

________________
6.

Γιατί παλιά τα λεωφορεία είχαν μια ταμπελίτσα πάνω στο παρμπρίζ τους που έλεγε "χωρίς εισπράκτορα"; Από όσο θυμάμαι δεν είχαν τοποθετηθεί ακόμα τα ακυρωτικά μηχανήματα μέσα στα λεωφορεία. Ήταν κάποιου είδους ενημέρωση ή κάτι άλλο;- Λες;

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι είναι αυτό το χωρίς εισπράκτορα που λες. Ίσως ήταν κάτι που συνέβαινε στην Αθήνα μόνο. Το έψαξα όμως, και το μόνο που βρήκα είναι ότι στις 15 Σεπτεμβρίου του 1975 άρχισαν δοκιμαστικά να κυκλοφορούν τρόλεϊ χωρίς εισπράκτορα.

Αυτό που γινόταν ήταν το εξής. Για ένα διάστημα είχαν δοκιμάσει να καταργήσουν τους εισπράκτορες και μέσα στα τρόλεϊ υπήρχε ένα διάφανο κουτί στο οποίο έριχνες το αντίτιμο του εισιτηρίου.

Ο οδηγός είχε έναν δεύτερο μεγάλο καθρέφτη, απ' όπου ήλεγχε, θεωρητικά, αν έβαζες όντως μέσα το αντίτιμο.

________________
7.

Αγαπητή θεά Α,μπα...
είμαι με ένα παιδί εδώ και ένα μήνα, ξέρω ότι είμαστε λίγο καιρό μαζί αλλά έχω παρατηρήσει κάτι και θέλω να μου πεις τη γνώμη σου. Αυτός ξέρει την παρέα μου και μάλιστα είναι καλός φίλος με κάποιους από την παρέα μου. Όποτε κανονίζω να βγω με την παρέα μου του λέω να έρθει αλλά αυτός ποτέ δε μου προτείνει να βγω με την παρέα του. Τους φίλους του τους έχω δει μόνο μια φορά που απλώς έτυχε να τους δούμε στο δρόμο και κάτσαμε μαζί τους για περίπου μισή ώρα. Αυτή τη μισή ώρα που ήμασταν με τους φίλους του αυτός με έγραφε και με έκανε να νιώσω πολύ άβολα. Και επανέρχομαι στα προηγούμενα...ακόμα κι αν τύχει να μου πει 'αύριο λέμε με την παρέα μου να βγούμε, αν είναι θα σου πω να έρθεις' τελικά ακόμα κι αν βγει την άλλη μέρα δε μου λέει τίποτα. Η παρέα του περιλαμβάνει και κοπέλες οπότε το ενδεχόμενο να φοβάται μήπως δεν περάσω καλά δεν παίζει. Δεν θέλω να αρχίσω από τώρα τα παράπονα, είμαστε λίγο καιρό μαζί. Εννοείται ότι δεν θέλω να είναι κολλημένος πάνω μου αλλά να βγαίνει και μόνος του απλώς νιώθω ότι δε με θέλει ποτέ μαζί με την παρέα του. Εσύ τι έχεις να πεις?

Εγώ έχω να πω ότι όντως ένας μήνας είναι αστείος καιρός και για να βγάλεις συμπεράσματα, και για να κάνεις παράπονα. Δεν γνωρίζεστε παρά κάποιες μέρες, μη το ξεχνάς. Κανέναν δεν ωφέλησε το να βλέπει έργα στο μυαλό του και να τα γιγαντώνει έπειτα.

Μπορεί να πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν έχει μεγάλη εμπειρία σε σχέσεις και να του είναι ακόμα αμήχανο να διαχειριστεί το πακετάκι κοπέλα-φίλοι-βγαίνουμε-όλοι- μαζί.

Όσο μεγαλώνεις και αποκτάς ένα σωρό ωραίες, ή και τρομακτικές, εμπειρίες από σχέσεις τόσο πιο άνετος είσαι στο θέμα των πρώτων αυτών γνωριμιών. Είναι ένα κοινωνικό skill που καλλιεργείται με τα χρόνια, με τις εμπειρίες του καθένα, με την αυτοπεποίθηση ή και την ωριμότητα του. Στην αρχή είναι πάντα αμήχανα για όλους.

Η παρέα του άλλου είναι ένα θέμα περίεργο, ειδικά σε μικρότερες ηλικίες. Έχω παρατηρήσει ότι πολλά αγόρια νιώθουν εκτεθειμένα και κάπως «γυμνά» μπροστά στην παρέα τους. Πρόκειται για μία λιλιπούτεια κοινωνική ομάδα με τα δικά της σημεία αναφοράς, τους δικούς της κώδικες, αστεία, υπονοούμενα, εμπειρίες, inside jokes, κτλ.. Εσένα σε γνωρίζει τώρα.

Άλλο εαυτό παρουσιάζει σε εσένα (τον καλύτερό του μάλλον) και άλλον θα δεις όταν είσαι στην έδρα του. Και πολλοί άνθρωποι στον φόβο της.. 'αποκάλυψης' αυτής συμπεριφέρονται άτσαλα («σε έγραφε» κτλ..)
Μπορεί να ντρέπεται για τους φίλους του (ότι δεν θα έχεις τίποτα να πεις μαζί τους, ότι θα σου φανούν «κάπως», ότι θα τον εκθέσουν, κτλ), μπορεί να ντρέπεται να τον δουν αυτοί με τη σειρά τους στον ρόλο του .. ζευγαρωμένου, μπορεί κάποτε να είχε μια κοπέλα από εκείνες που κάνουν σκηνές για τις φίλες της παρέας, χίλια δυο μπορεί.

Σε τέτοια ζητήματα μη πιέζεις καταστάσεις, το κάνεις χειρότερο. Σιγά σιγά.. Αν περάσει κανένα εξάμηνο-χρόνος κι ακόμα δεν έχεις γνωρίσει άνθρωπο τότε τα λέμε.

Οι φωτογραφίες και τα gif είναι επιλογές της καλεσμένης μας.