__________________
1.
Με αφορμή την ερώτηση-πονο 7 στις 11/9/2016 θελω κι εγω με τη σειρα μου να πω οτι... ναι ειμαι απο αυτα τα εκνευριστικα ατομα που ο δικος μας πονος ειναι μεγαλυτερος ολων και αυτο που μας λενε οι αλλοι δεν ειναι τιποτα μπροστα σε αυτο που εχουμε ζησει εμεις! Και χρησιμοποιω πληθυντικο επειδη πιστευω οτι υπαρχουν πολλοι σαν κι εμενα αλλα και για να νιωθω παρηγορια οτι δεν ειμαι ο μονος που εχω το κουσουρι! Παιδια, να ξερετε δεν το κανουμε επιτηδες! Εγω προσωπικα πολλες φορες δεν το καταλαβαινω, μεχρι που εφτασαν σε σημειο οι φιλοι μου να μου λενε ελεος πια και να με κοροϊδευουν καθε φορα που πηγαινα να πω οτι ο δικος μου πονος ειναι μεγαλυτερος απο τον δικο τους. Αλλα πιστεψτε με Λενα και αναγνωστες, το παλευω πραγματικα και εχω βελτιωθει πολυ! Το εχω περιορισει και εχει αναγνωριστει η προσπαθεια μου απο την παρεα μου. Αυτο που εχω να προτεινω σε εσας που ειστε απο την αλλη πλευρα ειναι το λετε σε αυτους που το κανουν, γιατι μπορει να μην το καταλαβαινουν καν οπως δεν το καταλαβαινα κι εγω.
-Σπαστικος
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Υπάρχουν πολλοί που είναι σαν κι εσένα, περισσότεροι από όσους αντέχουμε, αλλά είναι πολύ λίγοι αυτοί που τους επισημαίνεις ένα ελάττωμα τους, και αντί να παρεξηγηθούν για πάντα, το βλέπουν, το παραδέχονται, και μετά προσπαθούν να το διορθώσουν, οπότε πολλά πολλά χειροκροτήματα.
__________________
2.
Α,μπά μου γεια σου και πάλι. Στο παρελθόν σου είχα ξαναγράψει και λάβει απάντηση που έδειχνε πόσο σωστά και λογικά σκέφτεσαι. Λοιπόν θα ήθελα τη γνώμη σου σε κάτι ακόμη:
Βρίσκομαι σε διάσταση από τον Μάιο και το διαζύγιο έχει δρομολογηθεί. Μετά από μήνες απελπισίας, μοναξιάς κλπ. γνώρισα τελείως ξαφνικά και τυχαία μέσω φίλης έναν άντρα οχτώ χρόνια μικρότερό μου και τρομερά αυθόρμητο και σεξουαλικό. Για μένα είναι ο ιδανικός εραστής (και δεν το λέω αυτό ως ...στερημένη εν διαστάσει γυναίκα :-)) Να προσθέσω ότι έχω πάνω από είκοσι χρόνια να πάω με άλλον άντρα εκτός από τον σύζυγο. Όλα λοιπόν είναι νέα. Ξαναπέφτω σε καταστάσεις που θυμίζουν πρώτη νεότητα: αναμονή αν θα στείλει μήνυμα, αφηρημάδες κλπ. Ξέρω καλά ότι έχω κι εγώ τις ανασφάλειές μου, η παρουσία του όμως με βοηθά αφενός να ξεπεράσω την δυσάρεστη ατμόσφαιρα της διάστασης και αφετέρου να ξαναβρω την αυτοπεποίθησή μου ως γυναίκα που ποθείται, κάτι που δεν εισέπραττα από τον πρώην μου.
Μετά λοιπόν από μια βδομάδα πάθους βρίσκεται τώρα σε διακοπές (ήδη προγραμματισμένες πριν τον γνωρίσω) με τον μικρό του γιο και την πρώην του. Και αυτό είναι το πρόβλημά μου: κι αν κάνει έρωτα και μαζί της; Κι αν τα ξαναβρούν; Τον ξέρω λίγο αλλά μου δίνει την εντύπωση άντρα που το σεξ παίζει κεντρικότατο ρόλο στη ζωή του, μου έχει προτείνει και πράγματα πολύ "προχωρημένα". Αμπά μου κατά ποσον είναι φυσιολογικό να πηγαίνεις δέκα μέρες με το παιδί σου ΚΑΙ την πρώην σου;; Μήπως είναι και εγώ υπερανησυχώ, Ή μήπως θα πρέπει να αποφασίσω ότι η σχέση αυτή θα είναι του στιλ φακ μπάντις;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν είναι ώρα να ξαναθυμηθείς ότι εκτός από τα ανεβαστικά που συμβαίνουν όταν μπλέκεσαι σεξουαλικά με έναν άγνωστο, όπως το ότι νιώθεις πολύ επιθυμητή, συμβαίνουν και διάφορα άλλα παράλληλα, όπως η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, και ο φόβος ότι τελικά μπορεί να μην είσαι τόσο επιθυμητή γι'αυτόν όσο είναι αυτός για σένα.
Η μονογαμία δεν έχει επιβιώσει επειδή είναι εύκολη, αλλά επειδή έχει επιχειρήματα. Τώρα που αποχώρησες από μια μονογαμική σχέση, πρέπει να δεχτείς ότι θα παίξεις με τους καινούριους όρους. Μεταξύ αυτών είναι ότι δεν μπορείς να είσαι σίγουρη για τον άλλον. Οι απορίες που έχεις είναι λογικές, αλλά κανείς δεν μπορεί να σου απαντήσει. Όποιος σου απαντήσει από τις δικές του εμπειρίες κρίνει, και είναι πολύ περιορισμένες.
__________________
3.
Ρε συ Αμπα,εχω μια φίλη πολυ καλή, μορφωμένη κοπέλα,με επίπεδο.Μου αρέσει να κάνω συζητήσεις μαζί της .Τα λέμε όμορφα:συμφωνούμε,διαφωνούμε γενκά επικοινωνούμε.
Σε μια απο τις συζητήσεις μας της είχα πει ότι δεν πιστέυω στο Θεό και ότι θεωρώ ότι οι θρησκείες υπάρχουν για να εξουσιάζουν και να ελέγχουν τους ανθρώπους.Εκείνη με είχε αφήσει να καταλάβω ότι συμφωνεί μαζί μου.
Ξαφνικά χτυπάει το χέρι της και μου εμφανίζεται με ματόχαντρο πάνω στον επίδεσμο.!Δεν ρωτάω κατι,το προσπερνάω.Αργότερα γεννάει και θέλω να πάω να τη δω και με ρωτάει μήπως έχω περίοδο,γιατί άμα έχω δεν κάνει.Μετά ,στις 20 μέρες πήρε τη 'μισή ευχή' για να βγεί έξω!!
Έλεος!!!! Τι είδωλολατρικές μα...κιες είναι αυτές!!Πώς είναι δυνατόν μορφωμένος υποτίθεται άνθρωπος να τα πιστέυει αυτά?Απογοητέυτηκα πλήρως.Την είχα στο μυαλό μου ως έξυπνη ,σύγχρονη γυναίκα και αποδεικνύεται μικροαστή καρακατίνα.
Δεν βρήκα το θάρρος να πώ κάτι,να τη ρωτήσω γιατί μου έλεγε άλλα αφού τελικά απ ότι φαίνεται πιστεύει..
Πές μου σε παρακαλώ,δώσε μου μια ελπίδα..Πότε θα απαλλαχτούμε από αυτό τον τρόπο σκέψης?Τι πρέπει να γίνει για να γίνουν πιο ανοιχτόμυαλοι οι άνθρωποι και να αποκτήσουν κριτική σκέψη?Είναι θέμα παιδείας?Υποτίθεται ότι η κοπέλα αυτή έχει σπουδάσει,ξέρει γλώσσες,διαβάζει βιβλία,πηγαίνει σε θέατρα,συναυλίες...Δηλαδή αν ακόμη και αυτή δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν μπορεί η περίοδος μου να βλάψει το μωράκι της ή ότι η απροσεξία της ευθύνεται για το χτυπημένο χέρι της και όχι το 'κακό το μάτι',τότε υπάρχει ελπίδα?
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Για να υπάρξει ελπίδα, πρέπει κάποτε κι εσύ να σταματήσεις να εκπλήσσεσαι τόσο πολύ που κάποιος με μόρφωση και ξένες γλώσσες δεν έχει κριτική σκέψη και φοβάται τον ίσκιο του. Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί συμβαίνει αυτό, και εξακολουθείς να ταυτίζεις το λάιφσταϊλ κάποιου (βιβλία θέατρα συναυλίες), που άνετα μπορεί να είναι αποτέλεσμα συγκυριών ή μίμησης, με την προσωπική ιδεολογία, τόσο είσαι μέρος του προβλήματος.
__________________
4.
Αγαπητή Α μπα θα ήθελα να σε ρωτήσω πως μπορώ να βοηθήσω κάποιον που πάσχει από κάποια μορφή σχιζοφρένειας. Έχω πλέον καταλάβει ότι ο αδερφός μου τα τελευταία χρόνια δε συμπεριφερόταν καλά αλλά ποτέ δεν έδινα σημασία επειδή πάντα ήταν λιγομίλητος,συνεσταλμένος από μικρός ώσπου πλέον το έχω συνειδητοποιήσει ότι όντως είναι έτσι.Ακούει φωνές γελάει με ότι του λένε τρομάζει επίσης με ότι του λένε και μερικές φορές λέει ασυναρτησίες φαντάζεται πράγματα νομίζει ότι τον ελέγχουν και φτιάχνει μικρές ιστοριούλες μέσα απ'αυτό και αρνείται να μας πει πως νιώθει τι ακούει όταν τον ρωτάμε.Επίσης όμως πέρα από αυτό έχει κάποια λογική στη συμπεριφορά του από την άποψη ότι άμα του ζητηθεί να κάνει κάτι η να απαντήσει κάτι συμπεριφέρεται σε λογικά πλαίσια μπαίνει καμιά φορά ίντερνετ ακούει μουσική με ρωτάει ας πούμε πως πήγε η δουλεία τι έκανες απλά πιστεύω ότι όλα αυτά που φαντάζεται κι ακούει παρεμβαίνουν στο μυαλό του και έχει ως αποτέλεσμα να είναι στον δικό του κόσμο συνέχεια γιατί γι αυτόν είναι μια πραγματικότητα όπως και να 'χει. Η μητέρα μου η καημένη ανησυχεί στεναχωριέται έχει ψάξει έχει συμβουλευτεί γιατρούς με ψυχοφάρμακα και διάφορα αλλά εγώ διαφορά δε βλέπω. Η ερώτηση μου λοιπόν είναι πως μπορώ εγώ πέρα από γιατρούς ψυχολόγους και φάρμακα να τον ανοίξω να τα βγάλει από μέσα του και να του δώσω να καταλάβει ότι όλα αυτά που φαντάζεται πέρα για πέρα αληθινά είναι στη δική του φαντασία, να μπορέσει δηλαδή να ζήσει μεν μ'αυτό αλλά να ξεχωρίσει την φαντασία με την πραγματικότητα.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η σχιζοφρένεια είναι ασθένεια. Οι ασθένειες χρειάζονται παρακολούθηση, γιατρούς και φάρμακα. Οι γιατροί και τα φάρμακα για να πετύχουν χρειάζονται πλήρως ενημερωμένους και διαβασμένους ασθενείς ή/και συγγενείς ασθενών με ικανότητα κρίσης.
Όπως δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να μειώσει την χοληστερίνη με τη δύναμη της θέλησης του, ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι δεν μπορεί ο αδερφός σου να γιατρέψει τον εαυτό του με τη «λογική». Σου λείπουν πολλές πληροφορίες για την ασθένεια αυτή. Ή θα διαβάσεις μόνη σου, ή θα πας στον ψυχίατρο του αδερφού σου να σε κατατοπίσει. Το καλύτερο είναι να κάνεις και τα δύο και να πας κι εσύ σε έναν δικό σου ψυχίατρο ή ψυχολόγο για να μάθεις πώς να αντιμετωπίσεις αυτό που συμβαίνει στην οικογένεια σου.
__________________
5.
Δεν σου φαίνεται περίεργο που αγοράζουμε ρούχα από αλυσίδες μαγαζίων που στοχεύουν σε ηλικίες απο 12 έως 30 πες χρόνων; Δεν ξέρω αλλά μου φαίνεται λίγο περίεργο να ψωνίζω μαζί με κορίτσια γυμνασίου και επίσης με βάζει σε αρκετές σκέψεις. Για παράδειγμα με αυτόν τον τρόπο δεν έρχονται και τα νεαρά κορίτσια πιο γρήγορα σε επαφή με το σεξι, το κόντο φόρεμα, την ανοιχτή μπλούζα κλπ κλπ? Με αποτέλεσμα να χάνουν την παιδική τους ηλικία από πολύ μικρές και να συμπεριφέρονται σαν 18 αρκετά πριν..Δουλεύω σε τέτοιο μαγαζί και βλέπω συνέχεια 12-16, βαμμένα με έντονο σκούρο κραγίον και μάτι, να μιλούν μεταξύ τους με 'ρε μαλάκα τι κώλο σου κάνει αυτή η φούστα' ή 'ποπο τι βυζάρες έχεις' (αυτά ήταν 12χρονα σήμερα). Ξέρω πως δεν φταίνε μόνο τα ρούχα, αλλά νομίζω είναι ένας ακόμα τρόπος να νομίσουν πως έτσι μεγαλώσαν και δεν ξέρω και εγώ τι. Σαν να προσπαθούν να αντιγράψουν το πως νομίζουν πως συμπεριφέρονται οι μεγάλοι και να το προβάλλουν (γιατί τους το προβάλλουν και οι εταιρείες μέσα και από τα ρούχα)
Επίσης κάτι άλλο που σκέφτηκα είναι πως μήπως αυτή η αγορά 12-30 δεν μας συμφέρει καθόλου και εμάς που είμαστε 20+; Να εξηγήσω, όλα τα ρούχα φτίαχνονται για body type 0 που στις μικρές ηλικίες υπάρχει γιατι μέχρι την ηλικία των 18 οι καύσεις είναι πολύ γρήγορες κλπ κλπ μετλα σιγά σιγά το σώμα αρχίζει να αλλάζει. Τα ρούχα όμως όχι, συνέχιζουν να ετοιμάζεται για τον συγκεκριμένο σωματότυπο της συγκεκριμένης ηλικίας. Οπότε θέλουμε δεν θέλουμε, με την προβολή του τέλειου σώματος που έχουμε δεχτεί, σε όλη μας την ζωή θα θέλουμε να είμαστε στο small νούμερο, να μοίαζουμε στο μανεκέν της βιτρίνας και να ζηλεύουμε και εμείς τα μικρά όπως αυτά εμάς? Με λίγα λόγια μήπως θα έπρεπε να το αλλάξουμε αυτό, μπας και βρούμε κάποιες,έστω και ελάχιστες, ισσοροπίες? πρώτο λιθαράκι?
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν υπάρχει γενιά που δεν είναι απολύτως βέβαιη ότι τα νέα κορίτσια είναι πιο ξεπεταγμένα από όσο «θα έπρεπε». Εκπρόσωποι αυτής της λογικής επίσης πιστεύουν ότι τα τρία 12χρονα που είδαν σε ένα μαγαζί / στο τρόλεϊ μια μέρα/ στο σούπερ μάρκετ προχθές, εκπροσωπούν όλα τα 12χρονα της χώρας. Για θυμήσου πώς ήσουν εσύ στα 12. Θα ήσουν καλό κορίτσι, χωρίς αμφιβολία. Δεν θυμάσαι άλλα κορίτσια που δεν ήταν τόσο καλά όσο εσύ;
Πάντα υπήρχε πίεση για τις γυναίκες να είναι σέξι με τα ρούχα και χωρίς τα ρούχα. Η βεβαιότητα σου ότι παλιά ήταν καλύτερα δεν ισχύει, γιατί παλιά ήταν χειρότερα· παντρεύανε κορίτσια με το ζόρι και έκαναν παιδιά στα 18. Ο φόβος για την χαμένη υποτιθέμενη σεμνότητα είναι συντηρητισμός.
Για την δεύτερη ερώτηση, έχεις δίκιο. Αλλά όσο πιστεύεις στην χαμένη σεμνότητα και για την χυδαιότητα που εκτοπίζει κάποια θεωρητική αθωότητα της παιδικής ηλικίας, είσαι μέρος του προβλήματος γιατί ενισχύεις την άποψη ότι η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι κάτι βρώμικο που πρέπει να ελέγχεται, και μάλιστα κυρίως από τις ίδιες τις γυναίκες. Επίσης, όσα δωδεκάχρονα και να βλέπεις στο μαγαζί που δουλεύεις, δεν έχεις εικόνα όλων των δωδεκάχρονων της Ελλάδας. Κάποιοι υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο: ότι η «νέα γενιά» δεν κάνει σεξ γιατί είναι κολλημένη στο facebook. Οι νοσταλγοί του παρελθόντος κάποτε πρέπει να κάνουν ένα συνέδριο για να έχουν μια ενιαία θεωρία προς τα έξω.
__________________
6.
Έβλεπα Πουαρό και παρατήρησα κάτι.. οι ηθοποιοί παλία ήταν νορμάλ άνθρωποι! Ναι υπήρχαν και πολύ όμορφοι ηθοποιοί, αλλά δεν ήταν όλοι! μέχρι τον τελευταίο κομπάρσο στην πίσω δεξιά γωνία που θα τρέχει με τον σκύλο του. Πότε άλλαξαν τα πράγματα και πήραν τα ηνία οι ηθοποιοί/μοντέλα με τους εξαιρετικούς μαικ απ αρτιστ? Όταν ανέβηκε το Χόλυγουντ και έγινε παγκόσμιος "φάρος πολιτισμού"?
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δε νομίζω ότι το Χόλιγουντ ταυτίστηκε ποτέ με «φάρο πολιτισμού», αλλά με το γκλάμουρ, τα εφέ, και την ανέμελη διασκέδαση, και αυτό έγινε με την υποστήριξη εκατομμυρίων ανθρώπων που ήθελαν και θέλουν γκλάμουρ, εφέ και ανέμελη διασκέδαση. Για κάποιους αυτό συνέβη με ιδεολογικό επεκτατικό πόλεμο, αλλά ας μην ξεκινήσουμε αυτή την κουβέντα.
Οι όμορφοι όμως που βλέπεις παντού συχνά είναι όμορφοι με αρκετή βοήθεια από την τεχνολογία. Αν είχαν παλιότερα τα μέσα που είναι διαθέσιμα σήμερα, μάλλον θα τα ξεζούμιζαν.
_________________
7.
Έχω ένα μικρό πρόβλημα με τους φίλους του αγοριού μου.. Το παίρνω από την αρχή, είμαι μαζί του εδώ και 2 χρόνια, είναι πραγματικά υπέροχος, ανοιχτόμυαλος, μορφωμένος, έχουμε τέλεια επικοινωνία! και μιλάμε συνέχεια για τα πάντα. Τους φίλους του τους ξέρει από χρόνια δημοτικού.. για αυτό τον λόγο ακόμα και όταν δεν συμφωνεί μαζί τους, σε αρκετά θέματα δεν το σχολιάζει το αφήνει να περάσει έτσι. Και το ίδιο κάνω και εγώ γιατί είναι φίλοι του, τον αγαπάω και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να τον φέρω σε δύσκολη θέση ή το οτιδήποτε. Όμως βρε Αμπα θα σκάσω καμία στιγμή, είναι τρομερά ρατσιστές και φαλλοκράτες. Όχι φαλλοκράτες φαλλοκράτες, αλλά η γυναίκα πρέπει να είναι στο σπίτι κυρά και αρχόντισσα, αν πάει με πολλούς είναι πουτάνα αυτά. Όταν η συζήτηση πάει (την πάνε) στην πολιτική, ομοφυλόφιλους, Αλβανούς, Άραβες, Ινδούς (ότι θές!) κλείνω το στόμα μου και προσπαθώ να μην απαντήσω, αλλά πόσο να αντέξω? Πες καμία ιδέα πέρα απο το να το αποφεύγουμε όπως ήδη κάνουμε και να μην απαντάω σε περίπτωση που την γυρίσουν από μόνοι τους εκεί την κουβέντα. Γενικά, πέρα από αυτά είναι καλά παιδία και ο φίλος μου τους αγαπάει και με τα ελλατώματα τους, αλλά φοβάμαι πως κάποια μέρα θα μιλήσει και αυτός και θα γίνουν από δυο χωρία χωρίατες.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Οι «φαλλοκράτες φαλλοκράτες» πώς είναι; Έχουν κάρτα μέλους, ή τατουάζ στο μέτωπο;
Καθόλου μικρό δεν είναι το πρόβλημα. Ο φίλος σου κάνει παρέα με ρατσιστές, σεξιστές, ομοφοβικούς και ξενοφοβικούς που μαζί με πολλούς άλλους πλέον έχουν αποθρασυνθεί και γίνονται επικίνδυνοι για την ανοιχτή κοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεταξύ άλλων αυτό συμβαίνει επειδή όσοι διαφωνούν κάνουν την πάπια για να μην χαλάσουν το παρεάκι.
Δεν έχει «πέρα από αυτά». Αυτοί είναι οι φίλοι του. Δεν θέλει να γίνουν από δυο χωριά χωριάτες; Αυτό σημαίνει ότι κι εσύ θα τους επιβραβεύσεις κι εσύ με την στάση σου; Πάρ'το στα σοβαρά και κάνε τα κουμάντα σου.
σχόλια