_____________
1.
πιστεύεις στην προκατειλημμένη αντίληψη ότι οι κυνικοί αξίζουν ένα μάθημα όπως αντίστοιχα και αυτοί που είναι πάντα θετικοί άνθρωποι τους αξίζουν μόνο καλά πράγματα;
Το 'αξίζουν' έχει την έννοια της τιμωρίας και της επιβράβευσης, και αυτές οι έννοιες έχουν μέσα την ηθική με τον τρόπο που τον ορίζει η θρησκεία, και δεν συμφωνώ με αυτόν τον τρόπο ερμηνείας. Ο κυνισμός δεν είναι αμαρτία, δεν είναι καν αρνητικό χαρακτηριστικό. Το 'θετικός άνθρωπος' τι είναι; Για κάποιον είναι ο αισιόδοξος, για κάποιον άλλον ο αφελής ή ο αιθεροβάμων. Μιλάμε με λέξεις που μπορεί να έχουν διαφορετική σημασία για τον καθένα (αν και δεν θα έπρεπε να έχουμε μεγάλη απόσταση, αλλιώς ο ένας από τους δύο δεν έχει καταλάβει την έννοια της λέξης).
Αν στην ουσία λες ότι οι κακοί πρέπει να τιμωρούνται και οι καλοί να επιβραβεύονται, ας πούμε ναι, πρέπει, αλλά μια επιτροπή που ορίζει το καλό και το κακό έχει απορριφθεί ήδη από τον Χριστό τον ίδιο, οπότε δύσκολο να οριστεί τώρα. Πλέον για να χειριστούμε αυτό το θέμα έχουμε νόμους και δικαστήρια.
_____________
2.
Αγαπητή μου α,μπα, θα ήθελα να μου πεις την γνώμη σου για το πότε πιστεύεις οτι κάποιος πρέπει να καταλάβει ή να αρχίζει να καταλαβαίνει οτι έχει περάσει από τον αυτοσαρκασμό, που αυτός είναι ο σκοπός του, στην γελοιοποίηση.
Καλή ερώτηση. Νομίζω όταν οι άλλοι χρησιμοποιούν αυτή την συμπεριφορά εναντίον του.
_____________
3.
Γεια σου Αμπα μου! Άκου και το δικό μου πρόβλημα.. είμαι 21 ετών και είμαι σε σχέση με ένα παιδί περίπου 1 χρόνο.. Σπουδάζουμε και οι 2 στην ίδια σχολή και αποφασίσαμε να δηλώσουμε για erasmus μαζί στην ίδια χώρα. Εμένα με δέχτηκαν εκείνον ωστόσο δεν τον δέχτηκαν. Τι να κάνω τώρα;;; Εγώ θέλω πάρα πολύ να πάω, το ήθελα από πριν μπω στο πανεπιστήμιο και το ήξερε εξ'αρχής. Πάνω κάτω για εμένα έκανε την δήλωση και ας μην το παραδέχεται για να μην χωρίσουμε.. Είχαμε συζητήσει το σενάριο αν πάρουν έναν από τους 2 τι θα γίνει, εκείνος μου είπε ότι αν δεν με δέχονταν δεν θα πήγαινε, ενώ εγώ του είχα ξεκαθαρίσει ότι θα πάω όπως και να χει και είχαμε τσακωθεί πάρα πολλές φορές για αυτό το θέμα με την ελπίδα ότι θα τον έπαιρναν.. Εκείνος το βλέπει ότι θα είμαστε 6 μήνες (4 ουσιαστικά) μακριά και δεν θα αντέχει και το πιο πιθανόν είναι να χωρίσουμε.. Γενικώς εγώ δεν είμαι σε φάση τα παρατάω όλα για τη σχέση μου, θέλω ν την ζήσω αυτήν την εμπειρία, είναι τόσο εγωιστικό; εκείνος γενικά είναι πιο παθιασμένος δίνεται ολοκληρωτικά στη σχέση και ώρες ώρες φρικάρω που δεν είμαι σε θέση να του τα ανταποδώσω. Τι να κανωωω; Βοηθειαα
Έχεις γράψει με τρεις διαφορετικούς τρόπους τι σκόπευες να κάνεις, και με άλλους τόσους τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα. Αυτό είναι λυμένο. Αυτό που δεν είναι λυμένο είναι πώς θα το κάνεις χωρίς να έχεις τύψεις, και γι' αυτό δεν υπάρχει λύση. Αν σε βοηθάει κάπως, οπλίσου από το γεγονός ότι δεν τον κορόιδεψες ποτέ, από την αρχή είχες δηλώσει τις προθέσεις σου.
Κατά τη γνώμη μου είναι κάπως επιφανειακό να θεωρείς ότι θέλει να μείνεις μαζί του γιατί δίνεται ολοκληρωτικά στη σχέση σας. Πρόσεχε μήπως μπερδεύεις την προσπάθεια ελέγχου για αγάπη. Αν δινόταν τόσο ολοκληρωτικά στη σχέση σας, οι τέσσερις μήνες χωριστά δεν θα έπρεπε να τον προβληματίζουν τόσο πολύ. Γιατί να είναι τόσο σίγουρος ότι θα χωρίσετε αν φύγεις, και αντίστοιχα, γιατί να είναι τόσο σίγουρος ότι δεν θα χωρίσετε αν μείνεις;
_____________
4.
"Καλησπέρα,
Aγαπητή Λένα,
Η σεξουαλικότητα με πνίγει. Βρίσκομαι σε σχέση χρόνια - δεν έχει νόημα να πετάξω βαριές λέξεις, με σιγουριά σου λέω ότι είμαι ευτυχισμένη, δεν θα άλλαζα τίποτα πάνω του και τον νιώθω σαν το σπίτι μου.
Πέρσι έφυγα εξωτερικό για σπουδές, και λίγο καιρό μετά, καταγοητεύτηκα από έναν ντόπιο. Δεν προβάλλω πάνω του καμία μελλοντική φαντασίωση, η έλξη μας είναι απολύτως σαρκική. Τον φίλησα λοιπόν άπαξ και τον ξόρκισα (σε dark room - I shit you not).
Δεν είναι η πρώτη φορά εντός της σχέσης μου που έχω crushes, τα οποία παρέρχονται, δεν με γεμίζουν τύψεις ούτε με κάνουν να πιστεύω ότι ήρθε το τέλος της σχέσης μου γιατί αφενός εννοώ ό,τι είπα εξ αρχής, αφετέρου αναγνωρίζω ότι δεν έχουν καν να κάνουν με το εκάστοτε crush σαν άνθρωπο αλλά με το δικό μου φαντασιακό. Ωστόσο τώρα με την απόσταση και τις στέρησεις που αυτή συνεπάγεται, δεν μπόρεσα να το εξορθολογήσω και να γυρίσω το μάγουλο στο φίλο.
Ζητώ λοιπόν τη δική σου ηθική οπτική: Μήπως να αρχίσω να αμφισβητώ την ηθική μου και τελικά να νιώσω ασήκωτες τύψεις;
Δυσκολεύομαι πολύ να μιλήσω για ηθική όταν δεν είναι στα πλαίσια της φιλοσοφίας και δεν μπορώ να μιλήσω στα πλαίσια της φιλοσοφίας γιατί είναι πέρα από τις δυνατότητες μου. Μπορώ να μιλήσω για την προσωπική μου ηθική, μέσα στην ησυχία του μυαλού μου όμως, μόνο με τον εαυτό μου – δεν θέλω να την αναλύσω με άλλους και σίγουρα δεν θέλω να την επιβάλω σε άλλους.
Δεν χρειάζεσαι την δική μου ηθική οπτική, η δική σου σου φτάνει. Ότι ρωτάς σημαίνει ότι κάτι σε απασχολεί που πρέπει να λύσεις. Μην καταφεύγεις σε έντονες εκφράσεις όπως 'ασήκωτες τύψεις' γιατί αποπροσανατολίζεσαι (αν και η λέξη που διάλεξες είναι αποκαλυπτική για αυτό που κρύβεται πίσω από το νόημα).
_____________
5.
Πώς ξέρεις πότε ο άλλος είναι ο κατάλληλος για σένα? Περνάνε τα χρόνια, γίνεται συνήθεια, γίνεται η κάθε σου ανάμνηση και φτάνει μια στιγμή που αναρωτιέσαι, είναι αυτός ο κατάλληλος για μένα, θα μπορούσα να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου με αυτόν τον άνθρωπο, μήπως δεσμεύτηκα πολύ μικρή? Να φύγω? Αλλά αν δεν βρω κάποιον καλύτερο, δεν θα μπορώ να ξαναγυρίσω άπαξ και φύγω. Αυτά είναι φόβος ή αγάπη? Είναι υγιές να αναρωτιέσαι μετά από 7 από χρόνια σχέση ή αυτό υποδηλώνει κάτι από μόνο του? Γιατί δεν αρκούμαστε με αυτά που έχουμε και θέλουμε πάντα παραπάνω?
Το ποιος είναι ο κατάλληλος είναι κάτι που είναι πάρα πολύ αυτονόητο όταν βρεις τον κατάλληλο, μόνο αν έχεις στο μεταξύ χτίσει μέσα σου ανάλογο χαρακτήρα. Ο κατάλληλος είναι προφανής όταν ξέρεις ποια είσαι και τι χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένη. Αν δεν ξέρεις αυτά, κανένας δεν θα είναι αρκετά καλός.
Δεν θέλουμε όλοι πάντα κάτι παραπάνω. Αν νιώθεις ότι εσύ θέλεις πάντα κάτι παραπάνω, ψάξε να βρεις τι είναι αυτό που σε αφήνει ανικανοποίητη και γιατί. Αν δεν είσαι πάντα έτσι και το νιώθεις με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλάζει.
_____________
6.
αμπα, βοήθεια. Είμαστε μαζί 1 μήνα και κάτι, μου αρέσει, με φτιάχνει, με εξιτάρει, με διασκεδάζει, τον θαυμάζω, μου φέρεται όπως θέλω να μου φέρεται ένας άντρας, με κάνει προτεραιότητα, είναι φτασμένος, είναι πλούσιος, είναι όμορφος....αλλά........αλλά.....έχει πρόβλημα στύσης ρε αμπά...γαμώ την ατυχία μου....εγώ σκεφτόμουν πολύ long term μαζί του, είμαι και σε μια άλφα ηλικία κ με ενδιαφέρουν μόνο σοβαρές καταστάσεις....αλλά αν δεν μπορούμε να έχουμε σεξουαλική ζωή τότε τι κοινή ζωή να σκεφτώ??? Τι να κάνω? Φαντάζομαι πως θα γίνει χειρότερα με τα χρόνια και με τη ρουτίνα που μοιραία έρχεται σε μια σχέση...εδώ τώρα που γουσταριζόμαστε πολύ και πάλι δεν βγαίνει....Έχω σκεφτεί τα viagra, είναι το τελευταίο μου χαρτί....αλλά λένε πως δεν κάνει! Κάνει?? Τι παθαίνεις δηλαδή άμα παίρνεις viagra που και που, κάνει κακό? Δε συζητάω το να του μιλήσω ανοιχτά, το ξέρει πως έχει θέμα, δεν νομίζω ότι θα βοηθήσει να του πω πως δεν με ικανοποιεί σεξουαλικά κι έχω φρικάρει! –Αχου
Το πρόβλημα στύσης είναι ένα πρόβλημα, αλλά ότι δεν το συζητάει καν και δεν κάνει τίποτα γι' αυτό, αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Αν δηλαδή δεν κάνει τίποτα, γιατί δεν το ξέρεις, αφού δεν το συζητάτε. Οι περιστροφές και η αποφυγή είναι ροκάνισμα χρόνου και τίποτα άλλο. Από οργανικό πρόβλημα μέχρι ψυχολογικό, είναι τεράστια γκάμα το τι μπορεί να συμβαίνει και τι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν, αλλά χωρίς συνεργασία και επικοινωνία δεν θα γίνει τίποτα.
Ελπίζω να μην ρωτάς δεξιά και αριστερά για γνώμες, ποιος είπε ότι 'δεν κάνει;' Αυτά τα θέματα είναι ιατρικά, δεν είναι κουβέντα σε καφενείο, αλλά κυρίως είναι για συζήτηση με τον άνθρωπο που τον αφορά.
_____________
7.
Καλή μου Α, μπα. Θέλω τη γνώμη σου για ένα θέμα που αντιμετωπίζω στη σχέση μου. Είμαι 29 ετών και ο καλός μου είναι 15 χρόνια μεγαλύτερος. Είναι χωρισμένος εδώ και 2,5 χρόνια και έχει ένα κοριτσάκι 8 ετών. Η σχέση μας άρχισε ενώ ήταν στα χωρίσματα με την πρώην γυναίκα του. Για μένα είναι ουσιαστικά η πρώτη κανονική σχέση καθώς με ένα παιδί που ήμουν ερωτευμένη στα 21-22 η κατάληξη ήταν τραγική για μένα αφού με άφησε μετά από 2 φορές που κάναμε σεξ λέγοντάς μου ότι έκανε λάθος και δεν αισθάνεται για μένα όπως εγώ γι'αυτόν. Μου πήρε πολύ καιρό να τον ξεπεράσω. Ώσπου ήλθε ο Α. και άλλαξε η ζωή μου. Μαζί του έχω ζήσει όλα όσα ονειρευόμουνα και έβλεπα να έχουν οι φίλες μου. Περνάμε τέλεια μαζί, είναι τρυφερός και γλυκός. Τον αγαπώ τρελά και θέλω να ζήσουμε μαζί την υπόλοιπη ζωή μας, να τον φροντίζω και να τον βοηθώ σε ότι πρόβλημα έχει, να τον κάνω ευτυχισμένος κι αυτός να θέλει μόνο εμένα. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι αισθάνομαι την σχέση μας να παραμένει στο επίπεδο του «τα έχουμε». Έχω γνωρίσει τους γονείς του αλλά όχι το παιδί του. Και αυτό με ανησυχεί. Μου έχει εξηγήσει ότι δεν θέλει να γνωριστούμε με το παιδί πριν πάρουμε την απόφαση να παντρευτούμε γιατί δεν θέλει να το αναστατώσει χωρίς λόγο. Όμως εγώ είμαι έτοιμη για αυτό το βήμα και αγχώνομαι όταν βλέπω ότι αυτός δεν το βλέπει έτσι. Δεν εννοώ να παντρευτούμε άμεσα αλλά θέλω να ξέρω ότι έχουμε τον ίδιο στόχο. Διότι εάν και αυτός με βλέπει σοβαρά τότε πιστεύω ότι είναι καλύτερα να γνωρίσω το παιδί τώρα που είναι ακόμη μικρό και θα είναι πιο εύκολο να με συμπαθήσει και όχι όταν θα είναι στην εφηβεία. Έχω και πρόβλημα με τον πατέρα μου που είναι πολύ αυστηρός και δυσκολεύομαι να έχω ελευθερία κινήσεων. Ευτυχώς η μητέρα μου με βοηθάει, της λέω τα πάντα, αλλά και αυτή είναι προβληματισμένη με την σχέση μου και τι κατάληψη μπορεί να έχει. Μου λέει, και το βλέπω κι εγώ ότι ο Α. είναι πολύ αναβλητικός άνθρωπος, του αρέσει το βόλεμα και δεν προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα παρά μόνο όταν φθάσουν στο μη περαιτέρω. Κι εγώ θα ήθελα όσο τίποτα να έλθει να μιλήσει στον πατέρα μου, να δώσουμε ένα λόγο, να σταματήσω κι εγώ να κρύβομαι. Από την άλλη φοβάμαι να τον πιέσω. Αν όμως δεν το κάνω δεν βλέπω να αποφασίζει να κάνει κάποια κίνηση από μόνος του. Τι να κάνω???
Θα σου τα πω λίγο απότομα, γιατί δεν κατάφερα να βρω έναν ομαλό τρόπο, και προσπάθησα γράφοντας και σβήνοντας. Ετοιμάσου για την ένεση.
Αυτός δεν έχει κανέναν λόγο να βιαστεί να κάνει οτιδήποτε, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Έχει μια πρώην γυναίκα, οπότε κανέναν λόγο να βιαστεί να μπει σε άλλες υποχρεώσεις, και έχει ήδη ένα παιδί, οπότε ακόμα λιγότερο κίνητρο να δεσμευτεί. Τη ζωή που θέλεις να ζήσεις εσύ μαζί του την έχει ήδη ζήσει, και ξέρει από πρώτο χέρι ότι έχει και δυσκολίες που μερικές φορές είναι αξεπέραστες. Αυτό που προτιμάει τώρα είναι να 'τα έχει', γιατί αν ξαναπαντρευτεί, θα αποκτήσει και επιπλέον υποχρεώσεις απέναντι σε μια ακόμη οικογένεια (την δική σου) και μια περίπλοκη εποχή για το παιδί του με έκβαση που για την ώρα δεν προβλέπεται.
Ο μόνος λόγος που έχει για να ξεβολευτεί και να δεσμευτεί εκ νέου είναι να το κάνει για χάρη σου, δηλαδή επειδή το θέλεις εσύ, κι ας μην το θέλει αυτός. Είτε αυθόρμητα, επειδή μπορεί και θέλει να βάλει τις ανάγκες σου πάνω από τις δικές του, είτε αναγκαστικά, αν κάποια στιγμή θεωρήσει ότι αν δεν το κάνει, μπορεί να σε χάσει, και η σκέψη αυτή τον τρομοκρατήσει. Εγώ έτσι αναλύω την κατάσταση. Αν σε όλα αυτά προστίθεται ότι είναι αναβλητικός και λόγω χαρακτήρα, η υπόθεση επιβαρύνεται κι άλλο. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις, εσύ ξέρεις, αλλά αυτό που θα κάνεις πρέπει να έχει σχέση με την πραγματικότητα και όχι με τις επιθυμίες σου.
σχόλια