Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ούτε φίλοι, ούτε προνόμια

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ούτε φίλοι, ούτε προνόμια Facebook Twitter
30


________________
1.

Τι γνώμη έχεις για το εκκρεμές του Φουκώ?


Έχω προσπαθήσει δύο τρεις φορές να το ξεκινήσω αλλά λύγισα.

________________
2.

εχεις δει την σειρα revenge?


Το έγραψα, επιβεβαίωσα ότι γράφτηκε, και μετά το έσβησα. Λάθος ε;


________________
3.

ειχα σοβαρο προβλημα υγειας και εχασα 1,5 χρονο απο την σχολη μου!ειμαι 4ο ετος και χρωσταω 15 μαθηματα και εχω να παρω αλλα 10...ξερω οτι ηταν κατι περα απο μενα και πως η υγεια προεχει αλλα εχω απελπιστει...


Ναι, η υγεία προέχει πάνω από όλα και μετά από όσα πέρασες, θα έπρεπε να το ξέρεις αυτό στο πετσί σου, όχι μόνο θεωρητικά!
Μην απελπίζεσαι για κάτι που είναι τόσο πέρα για τον έλεγχό σου, δεν έχεις την παραμικρή ευθύνη, γιατί προσθέτεις κι άλλο άγχος, δεν έζησες αρκετό; Θα τελειώσεις τη σχολή σου 1.5 πιο μετά από αυτούς που τελειώνουν πρώτοι, και δεν θα είσαι καν εξαίρεση πιστεύω, θα είσαι στον μέσο όρο. Μην βλέπεις το νούμερο συνολικά, δεν είναι όλα τα μαθήματα ίδιας δυσκολίας. Μία μέρα τη φορά, και μην ξεχνάς: περαστικά! Όλα περαστικά είναι.


________________
4.

αν μπορουσες να φας ενα γλυκο τωρα πιο θα ηταν?


Ποτέ δεν έχω σκεφτεί «αχ να είχα τώρα το τάδε γλυκό», πίτα-γύρο όμως, πολλές φορές.

________________
5.

πως διώχνουμε την κρεμμυδίλα από τα χέρια???

Εγώ έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν πλύνεις τα χέρια σου αμέσως μόλις κόψεις το κρεμμύδι και δεν περιμένεις ούτε δευτερόλεπτο, δεν μυρίζουν. Τέτοιος τύπος είμαι.

________________
6.

Πως μπορώ να κάνω το ταίρι μου ευτυχισμένο, να του δίνω μικρές ή μεγάλες χαρές; Να του δείχνω ότι τον σκέφτομαι χωρίς να τον πρήζω;
Προβλήματα επικοινωνίας υπάρχουν σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά αυτοί που επιμένουν κερδίζουν έτσι δεν είναι;
Όταν αγαπάμε θέλουμε να βλέπουμε τον έτερον μας ήμισυ να είναι καλά, αλλά γιατί οι άντρες θέλουν να τα ξεπερνάνε (τα προβλήματα) μόνοι τους κι εμείς οι γυναίκες να μην μπορούμε βρε παιδί μου να συμβάλουμε;
Δεν είναι δυνατόν να δακρύζω τώρα που σου γράφω; Αν είναι δυνατόν !

Επειδή ο L_Gnou προέβλεψε ότι θα γίνω έξαλλη, δε θα γίνω έξαλλη.
Να πώς δείχνεις σε κάποιον ότι τον σκέφτεσαι χωρίς να τον πρήζεις:


1) Του δείχνεις ότι τον σκέφτεσαι.
2) Δεν ρωτάς αν κατάλαβε ότι το έκανες αυτό επειδή τον σκέφτεσαι.
3) Δεν αμφιβάλλεις σιωπηλά αν κατάλαβε όχι ότι το έκανες αυτό επειδή τον σκέφτεσαι, πετώντας παράλληλα υπονοούμενα
4) Δεν απογοητεύεσαι επειδή δεν αντέδρασε όπως θα ήθελες σε κάτι που έκανες επειδή τον σκέφτεσαι
5) Δεν ζητάς τα ρέστα, δεν ζητάς αντάλλαγμα, δεν αναφέρεις πόσα έχεις κάνει επειδή τον σκέφτεσαι, δεν ρωτάς «τι άλλο να κάνω».


Και αφού κάνεις όλα αυτά, κοιτάς και τη δουλειά σου.


Θα σου πω και μια συμβουλή βγαλμένη κατευθείαν από το 2013: αν θέλεις να βοηθήσεις τον άντρα σου σε κάτι, σκέψου τι θα μπορούσες να κάνεις, συζήτα το μαζί του ως ίσος προς ίσο και μετά κάνε το. Το να κλαις επειδή δεν σε αφήνει να βοηθήσεις είναι κάπως του 1850. Δεν σου απαγορεύει κανείς να σκεφτείς, να αναζητήσεις λύσεις και μετά να τις φέρεις εις πέρας, αντί να περιμένεις πότε θα βρει τη λύση ο Άντρας του σπιτιού ή πότε θα σου αναθέσει μια δουλειά με όλη τη σοφία που τον χαρακτηρίζει. Αν θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν ως σύμμαχους, πρέπει να φερόμαστε ως σύμμαχοι.

________________
7.

Καλησπέρα Α,μπα μου! Είμαι φοιτήτρια σε μεγαλούπολη και το πρόβλημα μου είναι πως στην πόλη από όπου κατάγομαι δεν έχω γυναίκες φίλες! Η μόνη εξαίρεση μια υπερκοινωνική κοπέλα,φιλη από το σχολείο, που για να κάνεις παρέα μαζί της κάνεις μαζί με το τσούρμο που την ακολουθεί. Εκτίμηση γι αυτές το θηλυκό τσούρμο δεν μπορώ να βρω παρά ελάχιστη και το ίδιο κι αυτές για εμένα! Νιώθω μόνη μου και γκρινιάζω συνεχώς στο φίλο μου γι αυτό το θέμα. Έχω προσπαθήσει να δω θετικά το όλο θέμα αλλά δε μπορώ να συμβιβάζομαι πια. Η απορία μου είναι τι θα κάνω όταν γυρίσω μόνιμα στη πόλη μου; πώς κάνεις νέες φίλες στις μικρές επαρχιακές πόλεις;;
Ευχαριστώωωωω

Αν βρεις δουλειά στην μικρή επαρχιακή πόλη θα κοινωνικοποιηθείς από την αρχή. Όταν μείνεις εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, ως κάτοικος και όχι ως επισκέπτρια, θα ανακαλύψεις ότι υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είχες προσέξει. Με τη γκρίνια πάντως κανείς δεν βρήκε καινούριους φίλους.


________________
8.

τί γνώμη έχεις Α,μπα για τους "φίλους με προνόμια"? Εγώ το δοκίμασα και είδα οτι είναι μεγάλη μούφα. Γιατί μπορεί αυτά τα δύο άτομα να μη συντονίζονται απόλυτα αλλά πότε ερωτεύεται λίγο ο ένας..πότε ο άλλος και ούτε προχωράνε ούτε και αλλάζει η κατάσταση μεταξύ τους... Μέχρι που βγαίνουν τα μαχαίρια. Βέβαια θα μπορούσε να είναι ένα ευχάριστο σκηνικό αν δεν είχαμε αυτή την καθημερινή επικοινωνία..κι αν δεν ζήλευε ό,τι αρσενικό υπήρχε γύρω μου (κι αν δεν χαιρόμουνα από αυτό), κι αν δεν μου είχε ανοίξει τόσο την καρδιά του που να πιστεύω πως τελικά έπρεπε να με πληρώνει για ψυχολόγο...και φυσικά αν δεν ήμουνα τόσο αφελής ώστε να πιστεύω πως εκτιμάει αυτή τη "σχέση" και το δέσιμο κ.λπ... Τέλος πάντων, τώρα και με άσχημο τρόπο έληξε το θέμα..Αλλά ποτέ δε θα καταλάβω τί ήτανε. ΤΙ ήτανε Αμπα? Τι στο διάολο σκεφτόμουνα? Νιώθω θυμωμένη με τον εαυτό μου και την αφέλεια μου! Ευχαριστώ!

Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν φίλοι με προνόμια. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει σεξουαλική σχέση χωρίς συναίσθημα, γιατί και η αδιαφορία συναίσθημα είναι και ο άλλος μια χαρά την εισπράττει. Δεν γίνεται να μη νιώθεις απολύτως μα απολύτως τίποτα, όπως δε γίνεται να μη σκέφτεσαι απολύτως μα απολύτως μα απολύτως τίποτα.
Επίσης δεν πιστεύω ότι πρέπει να δοκιμάσεις τα πάντα για να έχεις γνώμη γι' αυτά. Για αρκετά μπορείς να έχεις γνώμη χωρίς να δοκιμάσεις, επειδή ξέρεις τον εαυτό σου. Αυτό, προς γνώση και συμμόρφωση για το μέλλον.

________________
9.

Γιατί πιστεύεις ότι κάποιος ερωτεύεται λάθος ανθρώπους? Δηλαδή ανθρώπους που εξ αρχής ξέρεις ότι η σχέση μαζί τους έχει ημερομηνία λήξης και στην ουσία αυτός που θα πληγωθεί θα είσαι εσύ. Είμαι 31 πότε επιτέλους θα σοβαρευτώ? - ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΦΤΕΡΟ

Επειδή προσπαθείς να αυξήσεις την προσωπική σου αξία τουμπάροντας απρόθυμους ανθρώπους. Αυτό που καταφέρνεις είναι να υπονομεύεις την αυτοεκτίμησή σου όλο και περισσότερο.


Τη λέξη «έρωτας» άφησε την για ένα διάστημα εκτός λεξιλογίου.

________________
10.

 

Αγαπητή Α,μπα ονειρεύομαι ξύπνια και συνήθως ακούγοντας μουσική. Ξέρω, σε έπιασα απ' τα μούτρα, άσε με να σου εξηγήσω...Εννοώ ότι φαντασιώνομαι καταστάσεις και γεγονότα που θα μου άρεσε να συμβούν αλλά είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν. (Για παράδειγμα ας πούμε ότι γνωρίζω μια παρέα παιδιών και μιλάμε. Μόλις πάω σπίτι μου βάζω τα ακουστικά στα αυτιά μου και φαντάζομαι ότι είμαι κολλητή με τα παιδιά, ότι αρέσω σε κάποιον από αυτούς, ότι με θαυμάζουν για την προσωπικότητά μου και ότι με συμπαθούν. Φαντάζομαι ότι πηγαίνω σε απίστευτα μέρη μαζί τους, ότι περνάω τέλεια και ότι ταυτόχρονα έχω την τέλεια σχέση με κάποιον από αυτούς.) Αυτό το παθαίνω συνέχεια, κάθε μέρα, όλη μέρα. Με το παραμικρό μου έρχεται στο μυαλό κάποια εικόνα που θα ήθελα να συμβεί και αρχίζω και ονειρεύομαι πως ακριβώς θα ήθελα να ήταν τα πράγματα.
Γιατί το παθαίνω αυτό? Είμαι ανικανοποίητη με τη ζωή μου? Από μικρή το είχα αυτό και μερικές φορές με τρομάζει, προσπαθώ να το σταματήσω αλλά δε μπορώ. Είναι κακό? Υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα?

Όλοι το κάνουμε αυτό. Το ερώτημα είναι πότε το παρακάνει κάποιος. Από αυτά που λες μοιάζει σα να το παρακάνεις, αφού σε τρομάζει κι εσένα την ίδια. Είναι κάτι που είναι δύσκολο να μετρηθεί.
Είναι πιθανόν να προσπαθείς να ξεφύγεις από κάτι, ίσως να είσαι ανικανοποίητη από τη ζωή σου, ίσως έχεις κοινωνικό άγχος... Ίσως και τίποτα από όλα αυτά, αλλά πιστεύω ότι αν σε δυσκολεύει στην καθημερινότητά σου πρέπει να το ερευνήσεις γιατί τότε είναι κακό. Όχι μόνη σου. Διάβασε κι αυτό.

________________
11.

Αρχίζω να πιστεύω ότι ο συγκάτοικός μου (30 χρόνων) έχει κατάθλιψη χωρίς όμως να είμαι σίγουρος. Δε μπορώ να το διαχειριστώ. Τι προτείνεις;


Πρέπει να πεις περισσότερα όμως βρε παιδί μου. Δηλαδή; Κλειδώνεται και κλαίει όλη μέρα; Ή σου μιλάει ανόρεχτα; Το συζητάει ή όχι; Πόσο καλά τον ξέρεις και πόσα σας δένουν; Είναι και φίλος εκτός από συγκάτοικος; Έχετε κοινούς φίλους; Άλλοι στέλνετε κατεβατά χωρίς ερώτηση και άλλοι στέλνετε μια ερώτηση που προκαλεί άλλες εκατό.

________________
12.

Καλησπέρα,καλησπέρα..
Ρε Λένα,
γνωρίζεις έναν άνθρωπο και βλέπεις ότι ταιριάζετε..και προχωράει η σχέση σας σε φιλικό επίπεδο..και αρχίζεις και τον εμπιστεύεσαι και σε κάνει να νιώθεις καλά και σε στηρίζει, και βλέπεις οτι συμβαίνει το ίδιο και για αυτόν, τουλάχιστον έτσι λέει...Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς οτι δεν τον βλέπεις πλέον φιλικά..και κάνεις ένα βράδυ μια προσπάθεια να του το πεις, μπας και το λύσετε..γιατί άνθρωποι είμαστε και στο μέλλον οι καταστάσεις αλλάζουν, αλλάζουν και τα συναισθήματα μας..και πάνω εκεί που λες ωραία δεν ήρθα ως εδώ τσάμπα θα του το πω...σου λέει ο άλλος για αυτήν που είναι ερωτευμένος (ε ναι, είναι και αυτό στη μέση, είναι ερωτευμένος με άλλη.) Εκεί είναι που χάνεις την μπάλα και νευριάζεις γιατί δεν έχεις πια τα κότσια να του το πεις γιατί δεν θέλεις να σου έρθει και άλλη χυλόπιτα όλη δικιά σου...γιατί προφανώς και δεν θα σου πει αυτό που θέλεις να ακούσεις...(Αχ σε κούρασα το ξέρω...) Και εκεί αποφασίζεις, ωραία τουλάχιστον θα απομακρυνθώ, να το περάσω μόνη μου όλο αυτό..Αυτός είναι η πηγή των όσο νιώθω, οπότε καλό θα μου κάνει...Αλλά εύκολα αποφασίζουμε πράγματα και δύσκολα τα κάνουμε πράξη. Γιατί τον έχεις συνηθίσει να βρίσκεται κοντά σου και να σε συμβουλεύει και να γελάτε και να περνάτε χρόνο μαζί. Που στο διάλα την βρίσκεις την δύναμη να το ξεπεράσεις όλο αυτό, γιατί πραγματικά έχω στερέψει από δύναμη..(δεν ήταν και η καλύτερη χρονιά εφέτος..) (εγώ και η Ελλάδα τέτοια κρίση ζωής)...
Ουσιαστικά η ερώτηση είναι, που βρίσκεις την αποφασιστικότητα να κοιτάξεις τον εαυτό σου και να προχωρήσεις...όταν υπάρχει καθημερινή επαφή λόγω του ότι έχετε κοινά μαθήματα..και δεν μπορείς να ξεκόψεις έτσι απλά.
Ευχαριστώ για τον χρόνο που θα αφιερώσεις να διαβάσεις όλο αυτό...Μπορεί σε ένα μήνα που θα απαντήσεις να έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα, ελπίζω προς το καλύτερο. Ευχαριστώ που πάντα βοηθάς...Καλό υπόλοιπο.. :)

Η αναγκαστική καθημερινή επαφή είναι δικαιολογία παλιά όσο το «μέθυσα και δεν ήξερα τι έκανα». Άσε τα σάπια. Τον βλέπεις καθημερινά επειδή θέλεις να τον βλέπεις καθημερινά.
Άκου τώρα τι γίνεται: το ξέρει ότι τον γουστάρεις. Το ξέρει. Μην σπαταλάς όλη σου την ενέργεια προσπαθώντας να κάνεις την πάπια, δεν πετυχαίνει. Ξέρει τι γίνεται και επέλεξε να σου πει ότι γουστάρει άλλη. Θέλει να είσαστε φίλοι αλλά όχι κάτι περισσότερο. Παρ' το απόφαση γιατί αν δεν το πάρεις, θα χάσεις και την παρέα, και το πιθανότερο ξέρεις ποιο είναι; Ότι σαν ζευγάρι δεν ταιριάζετε έτσι κι αλλιώς.


30

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
Για την ερώτηση «Φίλοι με προνόμια», έχω μια απορία πάνω σε αυτό το θέμα.Είμαι άνδρας 33 ετών και έχω μια φίλη 27 ετών. Πριν μια εβδομάδα είχαμε βγει για ποτό έξω και μετά πήγαμε σπίτι μου και κάναμε σεξ μετά από δική της πρωτοβουλία (δεν ήταν και ότι καλύτερο ποιοτικά πάντως). Το θέμα μου είναι ότι την Παρασκευή της λέω να πάψουμε να είμαστε φίλοι, γιατί δεν μπορώ να την δω φιλικά αλλά αυτή με πιέζει να γίνουμε και πάλι φίλοι με προνόμια. Επειδή θέλει να με δει αύριο και φοβάμαι μην κάνει καμμιά βλακεία και με εκθέσει (ξέρει τα πάντα για μένα), τι να κάνω; Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου
#4Είχα αρχίσει να προβληματίζομαι που τόσοι άνθρωποι συμβουλεύονται κάποια που προτιμάει τις φακές απ' τα γλυκά αλλά με το "πίτα-γύρο" βρήκα ξανά την πίστη μου στην α μπα!
#10 Θα συμφωνήσω με την Α-μπά κ θα προσθέσω πως έπισης μπορεί το φαινόμενο αυτό να γίνεται επειδή πολύ απλά θέλεις κάποια πράγματα να γίνουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Μέχρι να γίνει, ελπίζεις κ το φαντάζεσαι....Επίσης αφιερωμένο:http://www.youtube.com/watch?v=LlXmclEYWpI
#8 Κατά κάποιον περίεργο τρόπο η έκφραση "φίλοι με προνόμια" μου θυμίζει το "πιστωτική κάρτα με bonus". Άσχετο θα μου πεις, αλλά μου έρχεται αβίαστα.Ίσως να φταίει το άχαρο της διατύπωσης που μοιάζει με διαφήμιση υπηρεσίας και όχι με περιγραφή ανθρώπινης σχέσης ή ότι και στις δύο περίπτώσεις έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να χρησιμοποιείς τη δυνατότητα που σου παρέχεται χωρίς υποχρεώσεις, έχεις επιπλέον και τα bonus σου, αλλά στο τέλος έρχεται πάντα αυτός ο άτιμος λογαριασμός που τοκίζεται ανεξέλεγκτα και κινδυνεύεις να μείνεις μόνο με το "bonus" και αυτό, αμφίβολης αξίας.Τραβηγμένος παραλληλισμός, αλλά μερικές εκφράσεις "του συρμού" απλώς δεν μου κολλάνε.
Fucking buddies σου ακούγεται καλύτερα,ελληνιστί φίλοι για πήδημα ή ακόμη χειρότερα φίλοι για γ@μήσι? Ο όρος friends with benefits, ελληνιστί φίλοι με προνόμια είναι πιο politically correct!! No?Αλλά παρ´όλα αυτά συμφωνώ μαζί σου ότι ακούγεται σαν διαφήμιση υπηρεσίας.
Να προσθέσω πως κατά την άποψή μου κάποιες εκφρασεις όπως αυτή (friends with benefits) όταν αποδίδονται στα ελληνικά, χάνονται στη μετάφραση κι αποκτούν άλλη σημασία. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δε μου έρχονται στι μυαλό κι αλλες τέτοιες εκφράσεις για τις οποίες έχω νιώσει έτσι όταν τις έχω ακούσει μεταφρασμένες στα ελληνικά...
Politically correct, δεν λέω , αλλά ο συνειρμός είναι συνειρμός. Όσο για τις άλλες μεταφράσεις, θα μου επιτρέψεις να πω ότι είναι ανακριβείς και αλλάζει το νόημα . Δεν είναι φίλοι για. Είναι φίλοι που. Και ούτε καν φίλοι , εδώ που τα λέμε. Buddies είναι οι κολλητοί , δεν αποδίδει την έννοια της φιλίας. Και αυτά δεν τα σχολιάζω για να σε διορθώσω, αλλά ίσως σε τελική ανάλυση να είναι πιο ειλικρινής όρος.
#7 Στα μικρά μέρη είναι πάντα πιο εύκολο. Όπου κι αν δουλεύεις σίγουρα το πρόγραμμα σου έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο απ' ότι αν δούλευες σε μια μεγάλη πόλη. Έχεις χρόνο για βόλτες, δημιουργικές δραστηριότητες, μπορείς να ασχοληθείς με συλλόγους, θεατρικές ομάδες ή ότι άλλο υπάρχει εκεί που θα σε ευχαριστούσε να κάνεις. Μη σνομπάρεις το ντόπιο στοιχείο. Το θέμα είναι να βγεις από το σπίτι, μην κλειστείς στο καβούκι σου, μην αράξεις, μην αδρανήσεις. Ακόμα κι αν εκεί που θα ζεις δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις που να σου αρέσει, ξεκίνα κάτι εσύ. Πχ αν σου αρέσει το σινεμά και εκεί δεν έχετε, μπορείς να δημιουργήσεις μια κινηματογραφική λέσχη. Ή αν σου αρέσει η ζωγραφική, να οργανώσεις ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι. Διάδωσέ το και σιγά σιγά θα σε ακολουθήσουν κι άλλοι. Κι έτσι, όχι μόνο θα έχεις μια παρέα, αλλά θα έχεις μια παρέα με κοινά ενδιαφέροντα. Μην κολλάς στο πως έζησες εκεί πριν τις σπουδές σου. Τώρα το μυαλό σου έχει ανοίξει. Μπορείς να δεις το κάθετι με άλλη ματιά, ακόμα και να μάθεις τον τόπο σου από την αρχή. Κάπου εκεί θα βρεις τους φίλους. Να είσαι ανοιχτή. Θα εκπλαγείς από το πόσοι νέοι άνθρωποι επιλέγουν πλέον να μετακομίσουν στην επαρχεία αναζητώντας εργασία και καλύτερη ποιότητα ζωής. Και μην ξεχνάς πως ένας άνθρωπος γεμάτος μέσα του και πολυδιάστατος πάντα είναι πιο γοητευτικός από κάποιον που μιζεριάζει.Υ.Γ Μιλώ εκ πείρας και όλα αυτά τα έχω κάνει πράξεις. Πριν εγκατασταθώ στο μικρό νησί μου είχα ζήσει μόνο σε μεγάλες πόλεις. Με άγχωνε αρκετά η μετάβαση και τώρα, μετά από δύο χρόνια δεν θα ήθελα να φύγω ποτέ από εδώ. Οι μέρες μου είναι γεμάτες και έχω κάνει φίλους που περνάμε μαζί ουσιαστικό χρόνο, πράγμα πολύ δύσκολο να συμβεί στους ρυθμούς μιας μεγάλης πόλης.
#9, Λένα νομίζω πως έχει γίνει κπ λάθος στην κατανόηση της ερώτησης από την πλευρά σου γιατί σχετίζεις άμεσα το γεγονός ότι η σχέση θα έχει ημερομηνία λήξης με την απροθυμία του συντρόφου. Η κοπέλα θα ρωτά γιατί κολλάμε σε άντρες που δεν μας γουστάρουν αλλά γιατί μπαίνουμε σε σχέσεις που εξ’ αρχής γνωρίζουμε ότι θα έχουν ταβάνι?Ας εξετάσουμε και το ενδεχόμενο ότι ο άντρας της υπόθεσης θέλει να κάνει σχέση όμως ξεκαθαρίζει ότι σε 3 μήνες θα πάω φαντάρος- θα πάω στο εξωτερικό και δν θέλω να διατηρώ παράλληλα σχέση- εσύ η γυναίκα γιατί να επιμένεις σε μια τέτοια σχέση και μάλιστα στην πορεία να αισθάνεσαι και ερωτευμένη?
συμφωνω απολυτα.αλλο θεμα η μη ανταποκριση σε μια μονομερη επιθυμια και αλλο μια ΣΧΕΣΗ ΥΠΑΡΚΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑ που ομως εχει "ταβανι" οπως λες
οχι γιατι και εσενα γουσταρει και τη σχεση θελει να ξεκινησει απλα για δικους του λογους η σχεση αυτη θα εχει ημερομηνια ληξης - στο δηλωνει ευθαρσως και σε αφηνει να επιλεξεις - και εσυ μπαινεις μολονοτι ξερεις οτι παιζει να τον ερωτευτεις - γιατι το κανεις? Θεωρω πως αυτο ειναι το ερωτημα - are we addicted to (emotional) pain?
Εγώ αυτό απροθυμία θα το έλεγα. Το να σου βάζει κάποιος ημερομηνία λήξης τι είναι, αν όχι απροθυμία; Μετά "ερωτεύεσαι" γιατί βάζεις στοίχημα με τον εαυτό σου ότι μπορείς να του αλλάξεις γνώμη, αντί να πεις "άσε, θα πάω κάπου που με θέλουν χωρίς όρους".
Αγαπημενη Λενα, ερωτευεσαι γιατι δν μπορεις να κανεις αλλιως - δν ερωτευεσαι το στοιχημα, ερωτευεσαι τον ανθρωπο που εχεις απεναντι σου - για οσο! Και ναι ενδεχομενως να χανεις προσωρινα την αυτοεκτιμηση σου - ομως κερδιζεις σε αυτογνωσια - γιατι ανακαλυπτεις οτι το παραμυθι τελικα δν μπορει παντα να εχει happy end- μεγαλη ηττα αυτη η συνειδητοποιση- ωστοσο αυτο δν σημαινει οτι δν πρεπει να ζησεις το παραμυθι
9. @ ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΦΤΕΡΟ & gatiΟι άνθρωποι ερωτεύονται συνεχώς άλλους ανθρώπους. Κάποιοι από αυτούς είναι ακατάλληλοι. C’est la vie.Όταν πέσεις πάνω σε κάποιον που σου κάνει τρελό κλικ, πρέπει να είσαι πολύ δυνατός χαρακτήρας για να αντισταθείς. Είναι δύσκολο ακόμη και αν βλέπεις μια σχέση καταδικασμένη και με ορίζοντα λήξης, για οποιοδήποτε λόγο. Από κάποιες απόψεις, από τις καταδικασμένες σχέσεις ίσως παίρνεις ορισμένα πράγματα σε μεγαλύτερη ποσότητα από ότι σε κάποια άλλη. Αυτό το απίθανο high που νιώθεις όταν η ακατάλληλη σε φιλάει για πρώτη φορά. Το σφίξιμο του στομαχιού που χαλαρώνει όταν συνειδητοποιείς ότι αυτή δεν είναι ακόμη η τελευταία μέρα. Η ένταση που δεν σε αφήνει επειδή ξέρεις ότι αυτή δεν είναι άλλη μια συνηθισμένη σχέση σου. Οι στιγμές που προσπαθείς να χαράξεις στο μυαλό σου, γιατί σε λίγο δεν θα έχεις άλλη τέτοια ευκαιρία. Το σεξ που σε αφήνει εξαντλημένο, αδύναμο, χωρίς ανάσα και με τα πόδια να τρέμουν γιατί τα έχεις δώσει όλα και παραπάνω, γιατί δεν θέλεις να σε ξεχάσει ποτέ – τουλάχιστον όχι σύντομα. Ακόμη και ο πόνος στο τέλος, δεν είναι απόδειξη ότι ήσουν αρκετά γενναίος, για να την ζήσεις την σχέση αυτή και δεν θα έχεις να μετανιώνεις που έμεινες με την απορία πως είναι ένας έρωτας πυροτέχνημα όταν γεράσεις;
Αγαπητή Λένα,Μου αρέσει που απαντούν κι άλλοι συνεργάτες σου στις ερωτήσεις των φίλων της στήλης, αλλά προτείνω να γίνεται ταυτόχρονα (η μια απάντηση κάτω από την άλλη) έτσι ώστε να μην περιμένουν κι άλλη μια μέρα πέραν του ενός μήνα και βάλε,όσοι ανυπομονούν να δουν την ερώτηση και την απάντησή τους δημοσιευμένες. Έτσι θα υπάρχει και δυνατότητα σύγκρισης των απαντήσεων.Δεν ξέρω αν συμφωνούν κι οι υπόλοιποι με αυτήν την πρόταση.Φιλιά πολλά!
αν προκειται να απαντιουνται και απο την Λενα οι ιδιες ερωτησεις, προτιμω τον τροπο που γινεται τωρα. μια αλλη μερα, μια αλλη συζητηση, η εστω η συνεχεια μιας συζητησης. αν απανταει απο κατω, θα υπαρχει ακομα πιο εντονα μια διαδικασια συγκρισης μεταξυ καλεσμενου και Λενας που εμενα με ενοχλει ετσι κι αλλιως...
Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη αφού απαντούν στις ίδιες ερωτήσεις. Μπορεί και να συμπίπτουν πολλές φορές. Σα να παίρνεις τη γνώμη δύο διαφορετικών ανθρώπων που δε γνωρίζονται μεταξύ τους. Ο καθένας θα απαντά στην ερώτηση χωρίς να ξέρει τι έχει απαντήσει ο άλλος, απλά θα δημοσιέυονται ταυτόχρονα. Διευκολύνει όσους έχουν μνήμη χρυσόψαρου (5 sec) σαν κι εμένα, που πρέπει να ξαναδιαβάσω τι είχε απαντήσει ο καλεσμένος και τι η Λένα και ν´ αποφασίσω με ποιον από τους δυο συμφωνώ. Έτσι κι αλλιώς πρόταση ήταν.
Νομίζω πως θα ήταν πιο ενδιαφέρον το πείραμα αν πριν απαντήσεις με την σειρά σου δεν είχες διαβάσει πρώτα τις απαντήσεις του καλεσμένου. Τώρα επηρεάζεσαι από αυτές και γράφεις αλλιώς.Για παράδειγμα περιμέναμε πως και πως να γίνεις έξαλλη με την ερώτηση 6 (με ότι αυτό συνεπάγεται) και ο L_GNOU μας το χάλασε....;-)