ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.10.2012 | 14:55

18/10/07 – 18/10/12

Θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι δεν με ενδιαφέρει Να ταυτιστείτε ή μη, αλλα να το δεί εκείνος που πρέπει.Πρίν 5 χρόνια που σε γνώρισα, θυμάμαι ότι «είπα» Αυτός είναι.Ταιριάξαμε αρκετά σε πολλά πράγματα, αλλα το πολύ πάθος σε όλους τους τομείς και οι διάφοροι τσακωμοί, μας ανάγκασαν 1 χρόνομετά να το διαλύσουμε..Όλα αυτά τα χρόνια κάναμε καινούργιες σχέσεις-γελάσαμε-χωρίσαμε-απογοητευτήκαμε ξανά και ξανά αλλα ποτέ δεν χάσαμε επαφή. Ήσουν και είσαι πάντα δίπλα μου για να με βοηθάς, να με προσέχεις και να με αγαπάς. Πιο ώριμος, ήρεμος καιέχοντας «διορθώσει» κατά πολύ τον εγωισμό σου. Όλα αυτά τα χρόνια λαμβάνω και αναγνωρίζω όλα αυτά που κάνεις για μένα, αλλα κάτι με σταματούσε όταν ερχόταν στο προσκήνιο η συζήτηση για να είμαστε ξανά μαζί. Κάποια στιγμή σου είπα ότι δεν είμαι ερωτευμένη πια μαζί σου και εγώ θέλω να ερωτευτώ ξανά.Αλλά σε αγαπάω. Τελικά συνειδητοποίησα ότι (μάλλον χαζοηδώς!) με σταματούσε αυτό το συναίσθημα. Μου είπες ότι γι αυτό δεν είχες λύση… και έμεινες «δίπλα μου» για ακόμη μια φορά. Για να είμαι εγώ καλά....και εσύ? Εσύ όμως θα ήσουν?! Δεν σε ένοιαζε. Εξάλλου είχες«πέσει» πολλές φορές και άλλες τόσες, όμως, είχες σηκωθεί.Πρίν 2 μήνες πήγαμε μαζί ολιγοήμερες διακοπές μετά από πολλά χρόνια και πολλές δικές σου προτάσεις. Και περάσαμεΤέλεια! Από τότε και για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια,άρχισα να το σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί ξανά.Αλλά και πάλι «φοβόμουν».. σου έλεγα ότι μάλλον έχω «συνηθίσει» μόνη.. τελικά άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως φοβάμαι τη δέσμευση…..ή ότι πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι λιγότερο και αναλύω λιγότερο!Χθές έφτιαξες και μου αφιέρωσες ένα πολύ ωραίο βιντεάκι στο youtube. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα και με συγκίνησε πολύ..Χθές σκεφτόμουνα να σου πώ να είμαστε ξανά μαζί, να το προσπαθήσουμεκαι, οπου και αν, μας βγάλει. Ας περάσουμε μια δοκιμαστική περίοδο πραγματικά μαζί, και μακάρι να μας «βγεί» !..γιατί όπως είπες και εσύ : το μισό είναι υπέρ του μαθητή.Για κάποιο λόγο προφανώς, θα γίνονται όλα αυτά. Τόσα χρόνια..δεν μπορεί..Τι λές λοιπόν..? θές να είμαστε ξανά μαζί από.. χθές?p.s φυσικά όλα αυτα θα μπορούσα να στα πώ face to face, αλλα ήθελα να το κάνω και "δημόσια", οπως και εσύ.(Αρκέστηκα μόνο στα δικά του καλά αν και θα μπορούσα να γράψω πολλά πολλά ακόμα,αλλα δεν χρειάζεται γιατί αυτός (με) ξέρει.)
 
 
 
 
Scroll to top icon