ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.3.2020 | 01:33

1942-2020

Η προγιαγιά μου θυμόταν να ακούει όλη τη νύχτα τα πέταλα των αλόγων κατά την είσοδο των Γερμανών στο μικρό χωριό της στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Εκείνο το βράδυ πάσχοντας η ίδια από ενδημικό τύφο και με ένα νεογέννητο στην αγκαλιά που δεν μπορούσε να θηλάσει, είχαν κλειδωθεί στα ταπεινά σπίτια περιμένοντας να ξημερώσει το αύριο. Ένα αύριο σκληρό, γεμάτο αγωνία, ανασφάλεια και καθημερινό τρόμο. Επομένως το να περιοριστώ στο σπίτι μου για το δικό μου καλό και των γύρων μου, με όλες τις σύγχρονες ανέσεις..ρεύμα,νερό,τηλέφωνο,ίντερνετ,φαγητό κλπ δεν μου δίνει κανένα δικαίωμα να παραπονεθώ.Θα ήταν ντροπή το λιγότερο. Αυτά. Καλή δύναμη σε όλους.
11
 
 
 
 
σχόλια
Για μένα συγκρίνεις ανόμια πράγματα. Την εποχή των γιαγιάδων μας ήταν αλλιώς τα δεδομένα. Τότε η πλειοψηφία των ανθρώπων ζούσε στην επαρχία, και εκεί κουτσά στραβά επιβίωνες. Είχαν χωράφια, ζώα και πάνω από όλα συνεκτικότητα, στήριζαν ο ένας τον άλλο. Επίσης το ότι δεν είχαν όλη αυτή την παραπληροφόρηση τους βοηθούσε να βλέπουν πιο αντικειμενικά την κατάσταση, και να μη φρικάρουν ολημερίς με την τρομοκρατία των ΜΜΕ. Στην ιστορία του μέλλοντος θα φανεί ποιά κατάσταση ήταν πιο επίπονη. Μαθαίνω ιστορίες φίλων που τους αυξήθηκε το ωράριο με τα μισά χρήματα, άλλων που τους υποχρέωσαν να πάρουν όλη τους την άδεια σε μια συγκυρία που δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα, κάποιους που τους υποχρεώνουν να εργάζονται με κατεβασμένα ρολά, άλλους που απολύθηκαν. Φως, νερό, τηλέφωνο όμως μια χαρά συνεχίζουν να τρέχουν. Στο τέλος θα έρθει ο λογαριασμός...
Ναι, κουτσά στραβά επιβίωνες αν είχες τύχη. Αν όχι μπορεί να σε καίγανε μέσα στο ίδιο σου το σπίτι ή να σε τουφεκίζανε. Προσωπικά δεν θα περιμένω τα συμπεράσματα της Ιστορίας, ξέρω ποιά κατάσταση είναι πιο επίπονη.
Το λες και Ύβρη να συγκρίνουμε το τότε με το τώρα...το τοποθετώ όμως περισσότερο σε άγνοια ιστορικής καθημερινότητας. Οι άνθρωποι δεν είχαν παπούτσια ή σιερβιέτες, for #$#@ sake! Αφήναν τα αίματα να τρέχουν στα μπούτια τους και σκουπίζονταν με τις φούστες στα χωριά (είναι απολύτως αλήθεια, μην φρικάρετε). Το αποχωρητήριο ήταν 50 μέτρα μακριά από το σπίτι κι έβγαινες μες την νύχτα και το κρύο να κάνεις την ανάγκη σου. Πλένονταν με παγωμένο νερό τα απολύτως βασικά τις καθημερινές και ζέσταιναν μια φορά την εβδομάδα καζάνι για να λουστούν, όσοι προλάβουν. Επίσης δεν μας υποχρεώνει κανείς να ακούμε την τρομοκρατία των ΜΜΕ. Mπορεί κάποιος να επιλέξει τις πηγές πληροφόρησής του και να μην φρικάρει.
Είπα να μην γράψω κατεβατό προηγουμένως caravan. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που να νομίζει ότι είχανε εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι σπίτια με όλα τα κομφόρ. Σκέφτομαι όμως καμιά φορά πως θα ερχόμασταν στα ίσια μας αν αναγκαζόμασταν να ζήσουμε έστω και μια εβδομάδα κάτω από τις συνθήκες εκείνων των καιρών. Ακόμη καλύτερα να μας έπιανε έστω και μόνο ένας πονόδοντος για να δεχτούμε τις θεραπευτικές μεθόδους εκείνης της εποχής. Και όταν μιλάμε μάλιστα για καιρούς πολέμου τι να πω πια. Γυναίκες γεννούσανε μονάχες σε σπηλιές και δεν βγάζανε άχνα υπό τον φόβο του εχθρού που ίσως να καραδοκούσε εκεί γύρω και να είχε στήσει ενέδρα. Κουβαλούσαν τραυματίες μέσα στα χιόνια και καμιά φορά τους ίδιους τους γιούς, κάποιοι πέθαναν κατά την μεταφορά τους. Αναγκαζόντουσαν να τους θάψουν με τα γυμνά τους χέρια και βάζανε σημάδι πέτρες για να τους ξαναβρούνε μετά τον πόλεμο. Τι να πρωτοπεί κανείς για εκείνα τα χρόνια, και ποιά συμπεράσματα να περιμένουμε. Κι αν μιλάμε για καθημερινότητα, σήμερα μας χαλάει το πλυντήριο και φρικάρουμε. Ναι ο κόσμος προχωράει και αυτό είναι το σωστό, αλλά ας μην ξεχνάμε τι θυσίες κάνανε και τι περάσανε άλλοι πριν από εμάς. Είναι το λιγότερο που τους χρωστάμε.
Τα σχόλια "ναι, αλλά δεν έχουν όλοι ανέσεις για να μένουν σπίτι" προσωπικά πιστεύω ότι ανήκουν στην αντικυβερνητική ρητορική που οπλίζει την φαρέτρα με επιχειρήματα του διεθνούς προλεταριάτου (του ποιού;;;;) Εφόσον τα γράφουμε με σύνδεση internet έχουμε ξεφύγει από τον τεχνολογικό αναλφαβητισμό του προλεταριάτου.
Μπιπ Μπιπ έχω δικά μου πρόσωπα που εκείνα τα χρόνια έτρωγαν και τα τελευταία ψίχουλα, ή που η ανάγκη τους έκανε να στραφούν στις στάχτες. Νερό δεν υπήρχε, παρά μόνο στις πηγές ή στις βρύσες, πολλές φορές έξω ή και μακριά από τα χωριά. Ο ηλεκτρισμός έφτασε πολύ αργότερα. Όποιος νομίζει πως η επαρχία παρείχε επιβίωση, ακριβώς επειδή το κάθε σπιτικό διέθετε ένα χωράφι, είναι βαθιά νυχτωμένος.
Ακριβώς έτσι είναι.Και εγώ έχω ανθρώπους με εμπειρία από εκείνα τα χρόνια.Όσο για τα χωράφια οι κατακτητές στην αρχή έπαιρναν το σιτάρι για τον στρατό και έδιναν στον κόσμο τόσο ώστε να επιβιώσει τον πρώτο καιρό.Το αποτέλεσμα να μην έχουν σπόρο για την επόμενη χρονιά και τα χωράφια ήταν πλέον άχρηστα..Και πολλά άλλα ακόμα που θα πάρει σελίδες να γράφουμε. Λοιπόν ας μην παραπονιούνται για έναν και δύο μήνες καραντίνας.Όσο για τις βασικές ανάγκες το πρόβλημα προϋπήρχε για αρκετό κόσμο, που όμως είναι άλλο ζήτημα.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon