ολα ειν κύκλος .................... ποιος μου λεει μενα οτι δε θα γινει κατι ......................που θα μας φέρει πολυ κοντά σαυτο που έζησε η γιαγιά ???
28.3.2020 | 01:33
1942-2020
Η προγιαγιά μου θυμόταν να ακούει όλη τη νύχτα τα πέταλα των αλόγων κατά την είσοδο των Γερμανών στο μικρό χωριό της στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Εκείνο το βράδυ πάσχοντας η ίδια από ενδημικό τύφο και με ένα νεογέννητο στην αγκαλιά που δεν μπορούσε να θηλάσει, είχαν κλειδωθεί στα ταπεινά σπίτια περιμένοντας να ξημερώσει το αύριο. Ένα αύριο σκληρό, γεμάτο αγωνία, ανασφάλεια και καθημερινό τρόμο. Επομένως το να περιοριστώ στο σπίτι μου για το δικό μου καλό και των γύρων μου, με όλες τις σύγχρονες ανέσεις..ρεύμα,νερό,τηλέφωνο,ίντερνετ,φαγητό κλπ δεν μου δίνει κανένα δικαίωμα να παραπονεθώ.Θα ήταν ντροπή το λιγότερο. Αυτά. Καλή δύναμη σε όλους.
11