29.3.2016 | 18:31
29.08.2015-29.03.2016
γνωριστήκαμε τυχαία τον ιούνιο,δε πίστευα ότι παίζει και να ενδιαφέρεσαι. έψαξες να με βρεις ,παρόλο που ζούμε σε άλλες πόλεις,κόλλησα από την υπέρβαση και το ενδιαφέρον-που δεν ήταν και τόσο φιλικό,αλλά δεν έκανα τίποτα ευθέως γιατί τραβιόμουν με άλλον και σε όποια πρόταση έκανες να βρεθούμε,για όσο ήσουν εδώ έλεγα όχι επειδή δε μου αρέσουν καθόλου οι μπερδεμένες ιστορίες,πόσο μάλλον από απόσταση.ο καιρός πέρασε μα επειδή πραγματικά χάρηκα που σε γνώρισα όποτε μου έστελνες,κι όποτε έβρισκα κάτι που μπορεί να σε ενδιαφέρει συνέχιζα να προσπαθώ να κρατήσω μια επικοινωνία μαζί σου γιατί αλήθεια σε συμπάθησα κι όταν από σύμπτωση,αναγκάστηκα να έρθω στη πόλη σου,ναι ήθελα να σε δω και να σε γνωρίσω περισσότερο και για αυτό δέχτηκα να με φιλοξενήσεις,παρόλο που δε το θεωρούσα σωστό ,επειδή δεν ήμασταν και τόσο πολύ φίλοι ακόμη,πόσο μάλλον να σκάσω στο σπίτι σου από το πουθενά,για αυτό και αντιδρούσα περίεργα όσο ήμουν εκεί.όταν ήρθα λοιπόν και έμεινα σε εσένα τον αύγουστο,παρόλο που θα μπορούσα δεν σου είπα τίποτα για όλα αυτά καθώς και το πόσο δύσκολη ήταν για μένα αυτή η περίοδος που περνούσα τότε σε όλα τα επίπεδα,αλλά αντίθετα κράτησα όσο μπορούσα όλα τα προσχήματα και παρόλο που σε έπιανα να με κοιτάς ώρες-ώρες μη γνωρίζοντας τι ξέρεις και τι δεν ξέρεις ,τι θέλεις και τι δε θέλεις-το γύριζα στο φιλικό κι όποτε δεν άντεχα,σηκωνόμουν και πήγαινα στο τελείως αντίθετο μέρος από εσένα ή απλά δεν ερχόμουν μαζί σου/σας γιατί δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να παρεξηγηθούμε,αφού ποτέ δε μου είπες τίποτα,μόνο καθόσουν και με κοιτούσες σα χαζό και εγώ δεν ήξερα τι να κάνω,γιατί δε μου είναι καθόλου εύκολο,επειδή δεν είσαι απλά ένας τύπος,είσαι και ο γιος ενός ανθρώπου που έχει παίξει πολύ κομβικό ρόλο στη ζωή μου και δε θα ήθελα με τίποτα να εκτεθώ,τόσο σε αυτόν όσο και στον ευρύτερο κύκλο μας.το τελευταίο βράδυ μόνο, από μια φράση που είπες αποφάσισα γυρνώντας στο σπίτι,να σου δείξω με τον τρόπο μου τι νιώθω για σένα και το μόνο που έκανα ήταν απλά να έρθω στο κρεβάτι σου,να κοιμηθούμε απλά μαζί,γιατί αυτό ένιωσα ότι θα ηρεμούσε κι εσένα που πεταγόσουν στον ύπνο σου τα βράδυα όσο εγώ κοιμόμουν στο καναπέ κι ανησυχούσα,κι εμένα που εδώ και πέντε χρόνια δεν έχω κοιμηθεί με άνθρωπο.συνεπώς με το να κοιμηθώ μαζί σου και όχι για να πηδηχτώ-καθώς το τελευταίο πράγμα που με νοιάζει σε σχέση με εσένα είναι απλά ένα γαμήσι,θα σου έδειχνα και το πόσο είχες κερδίσει την εμπιστοσύνη μου αφού από τυχαία πηδήματα ναι πολλά,ακόμη κι αν σε χαλάει,αλήθεια είναι,αλλά εδώ και πέντε χρόνια από ουσιαστική επαφή,συντροφικότητα,σχέση και αλληλεπίδραση με τον άλλο,αλήθεια δεν παίζει τίποτα,κι ας μη σε πείθω.συνεπώς,να ξέρεις ότι το πρωί της επομένης επίτηδες σηκώθηκα κι έφυγα χωρίς να σε χαιρετήσω και στεναχωρήθηκα που δε πήγες και στη δουλειά γιατί δε κατάφερες να ξυπνήσεις και γιατί δε κοιμάσαι καλά τα βράδια αλλά και εξαιτίας μου.σου άφησα όμως ένα τεράστιο γράμμα στη κουζίνα στο τραπέζι που είμαι σίγουρη ότι το βρήκες και το διάβασες και αργότερα αποφάσισα να μη σου ξαναμιλήσω αφού ούτε και για αυτό είπες τίποτα.γιατί νομίζω ότι πραγματικά δεν ήθελες τίποτα παραπάνω από μένα ,παρά όντως ένα γαμήσι.το οποίο εάν μου το ζητούσες να είσαι σίγουρος ότι θα δεχόμουν ευχαρίστως ,μόνο και μόνο για τους τύπους και γιατί ναι δε θα με χάλαγε απλά τώρα έχεις χάσει και αυτό και όποια περίπτωση να σε πάρω στα σοβαρά επίσης.όταν από τρίτους έμαθα πώς τον νοέμβριο ότι είχες έρθει πάλι στη πόλη μας και δε με αναζήτησες,αλλά ρώτησες πώς και δε σε πήρα εγώ αφού ξέρω ότι είσαι εδώ εκνευρίστηκα πολύ μα επικοινώνησα μαζί σου μόνο αφότου έφυγες αρχές δεκέμβρη τελείως τυπικά,γιατί είμαι άνθρωπος που κρατάει τα προσχήματα πάνω από όλα και καθώς δεν απάντησες τίποτα και δεν ανέφερες τίποτα τότε το έκλεισα τελείως μέσα μου και φυσικά και σε κανέναν από τους κοινούς μας φίλους,γνωστούς δεν είπα ποτέ τι έγινε μεταξύ μας κι αφού δε το έχεις πει ούτε εσύ το σεβάστηκα απόλυτα,όπως και το είδος της επικοινωνίας που εσύ επέλεξες γιατί έτσι κι αλλιώς τυπικές σχέσεις φυσικά και μπορούμε να έχουμε .Να ξέρεις λοιπόν ότι πάντα όταν μου στέλνεις χαιρετίσματα*έτσι λένε ,εγώ δεν έχω λάβει κάτι από εσένα ποτέ απευθείας * πάντα απαντώ πίσω "επίσης" και το εννοώ,γιατί καλό παιδί είσαι,μα περισσότερο μπερδεμένος από όσο εγώ μάλλον και καθώς τέλη φλεβάρη,αρχές μάρτη που ήρθες πάλι σε εμάς εδώ και πάλι δεν είπες τίποτα αλλά πάλι έστειλες χαιρετίσματα και ρώταγες τι κάνω,με τη σειρά μου πάλι στο ίδιο μοτίβο κινήθηκα και έτσι θα πάει από τη μεριά μου να το ξέρεις εκτός εάν την επόμενη φορά που θα έρθεις στη πόλη, με ψάξεις αυτοπροσώπως ή με ρωτήσεις απευθείας τι κάνω και πώς είμαι.Αν πάλι τύχει εγώ να ανέβω σε εσάς να ξέρεις ότι με τη σειρά μου δε θα επικοινωνήσω μαζί σου,γιατί δε θέλω σε καμία περίπτωση να σε ενοχλώ,γιατί δε ξέρω αλήθεια τι κάνεις και δε θέλω να νομίζεις ότι σε κυνηγάω ή ότι έχω φάει κόλλημα,πόσο μάλλον όταν δεν έχει γίνει και τίποτα ,ούτε έχουμε συζητήσει ποτέ για κάτι,ούτε χρωστάμε εξηγήσεις για κάτι που δεν είμαι σίγουρη τελικά και ότι υπήρξε ως τέτοιο.Μα ένα πράγμα με κάνει να απορώ ακόμη μαζί σου για το τι ζόρι τραβάς τελικά:το δώρο τον παιδιών -που δεν έχει σχέση ούτε με εσένα ,ούτε με εμένα και απλά το άφησα σπίτι σου από τον αύγουστο,γιατί τα παιδιά μένουν στην ίδια πόλη με εσένα και όχι με εμένα-ακόμη δε τους το έχεις δώσει?μπαίνει απρίλιος,μήπως να το δώσεις κι αυτό να τελειώνουμε?σε λίγο θα κλείσει χρόνος ρε,αν δε θες να το δώσεις και το θέλεις για σένα,τότε κράτα το και πες ότι χάθηκε και θα τους πάρω άλλο,να μην ανησυχείς,απλά μη χρονίσει.Εύχομαι όπως κι αν έχει ,να είσαι καλά ,να σε φροντίζεις,να κοιμάσαι καλύτερα τα βράδια και να έχεις βρει τις ισορροπίες σου.Τα λέμε.