ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι μέρες περνούν. Αδυνατώ να καταλάβω γιατί δεν κάνω τίποτα. Χτυπάνε τηλέφωνα απο φίλους, από δουλειά, έχω μαζέψει λίστα με το τι πρέπει να κάνω και δεν κάνω τίποτα. Αύριο λέω..Αδυναμία να πάρω οποιαδήποτε απόφαση. Η λογική μου δουλεύει. Ξέρω τι πρέπει να γίνει και τι όχι. Γιατί απλά δεν σηκώνομαι; Ύπνος μόλις φωτίσει, επίτηδες αφήνω ανοιχτά για να δω το πρώτο φως να ηρεμήσω. Ποιά;Εγώ που λάτρευα τις νύχτες. Στις αναγκαστικές εξόδους γίνομαι όμορφη. Αφού αυτό θέλουν ας το πάρουν. Λες και βλέπει κανείς τι υπάρχει από πίσω; Τσαμπουκάς ως εκεί που δεν πάει αλλά αν μου κάνει κανένας δυνατός 'φου' έχω πέσει στο πάτωμα σε ντε τε. Πάλι καλά που οι δυνατοί δεν βρίσκονται στο δρόμο μου. Αλλά μήπως αυτό χρειάζεται; Ποιος ξέρει.. εγώ όχι...Ευτυχώς υπάρχει και η μουσική. Έχω και κάτι ρημαδοβιβλία που τα πηγαινοφέρνω και τα γυρίζω ανάποδα. Λες και πρέπει να κάνω κάτι ανάποδα για να εξασφαλίσω τη δική μου ισορροπία.Θα έρθει το άυριο. Θα σηκωθώ να πάρω τη λίστα στο χέρι; Ή θα βρω ανόητες δικαιολογίες αντί για τρόπους; Πάντοτε κοιμόμουν όπως νά'ναι. Τώρα προτιμώ την εμβρυακή στάση. Όλα έχουν αλλάξει. Μέσα μου όχι γύρω μου. Αν ψάξω να βρω αιτίες θα αρχίσω να γελάω, θα ξεκαρδιστώ. Αν ψάξω να βρω κίνητρα θα βάλω τα κλάμματα. Συναντώ καθημερινά 24 ανθρώπους για καλημέρα. Τους μετράω. Ξέρω τα μικρά τους ονόματα και ξέρουν κι εκείνοι τα δικά μου. Χαίρομαι..'Καλημέρα κυρία Μεταξία' ... 'Καλημέρα κορίτσι μου..'..