Εφόσον μιλάμε για γάμο κτλ. έχεις τις εξής επιλογές κατ'εμέ.1. Χωρίζεις τώρα, όλοι καλά και αγαπημένοι. Κάνεις μια προσπάθεια για τον πρώτο έρωτα και ο,τι κάτσει.2. Παντρεύεσαι, η ζωή περνάει και σου φέρνει τον παιδικό σου έρωτα όλο και πιο κοντά, συναντιέστε πιο συχνά , μετακομίζεται δίπλα, μπαίνετε στο ίδιο ταξί καταλάθος κτλ., ο 'ερωτάς σου' ή καλύτερα, ή ανάμνηση της τότε σχέσης σας, η απορία και το ανεξερεύνητο, το καινούργιο και συναρπαστικό που ταυτόχρονα έχει και βαθιά χρονικές ρίζες μέσα σου, αρχίζει να φουντώνει και τότε γίνεται το κακό. Δεν ξέρω πότε, σε μια μέρα, τρεις μήνες, σε επτά χρόνια, η ζωή σου διχάζεται, πληγώνεις σίγουρα τρεις ανθρώπους και ας ελπίσουμε πως δεν έχει κανένας παιδιά!3. Παντρεύεσαι, αποφασίζεις - και κρατάς το λόγο σου στον εαυτό σου πρώτα απ΄όλα- πως θα μείνεις πιστός στη γυναίκα σου. Ξανά-ανακαλύπτεις τους λόγους για τους οποίους την διάλεξες και ζεις με ένα πειρασμό -που δεν είναι πια πειρασμός- κάτω από την μύτη σου μέχρι η ζωή να σας χωρίσει ευγενικά.gool luck anyway
10.9.2016 | 17:26
7 χρονια
...ειμαι με μια κοπελα που αγαπαω πολυ και σκεφοτμαστε νατο παμε σοβαρα στο μελλον. αλλα....ακομα σκεφτομαι τον πρωτο μου ερωτα απο το σχολειο...που με ηθελε κ εγω διλιασα....γιατι με τρομαζε...απο τοτε τη βλεπω καμια φορα (μενουμε κοντα) και μου κοβωνται τα ποδια....ποτε δεν της μιλαω και δεν θα απατουσα τη κοπελα μου αλλα...αν δεθω με τη κοπελα μου θα τη χασω για παντα...ηληθιες σκψεις τεσπα....
2
