βασίλισσα, βασίλισσα
έσκυψα και σε φίλησα
Και βασίλισσα του χιονιού διετέλεσα. Όχι αυτή η κακιά, η παγωμένη, η φίδι στον κόρφο σου, φύλαγέ με Άγιε μου Σπυρίδωνα. Φορούσα την κλασσική κορώνα της αμεριμνησίας κι ένα ελαφρύ παλτουδάκι, σχεδόν μαντό για τέτοια χιονόπτωση. Κι είχα μαζί μου τον Β., ήμασταν τόσο νέοι και τόσο ζεστοί που φοβόμασταν μήπως ανάψουμε φωτιές. Εμείς και κάτι άλλοι (προφανώς εστεμμένοι) τριγυρίζαμε σε μια Αθήνα αποκλεισμένη, με το χιόνι ως το γόνατο - «της Κλαίρης» φώναζα. (Ήταν η εποχή των κραυγαλέων τσιτάτων στο σινεφιλικό μου βασίλειο.)
Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2002, με ακραία καιρικά. Καλεσμένη όλη η τηλεφωνική ατζέντα - η πρόσκληση έταζε πολλά, χωρίς την ελάχιστη πρόθεση να πραγματοποιήσει το παραμικρό. Δεν προθυμοποιήθηκε κανείς - ευτυχώς. Σκάψαμε χιονοτούνελ σ' όλο το ιστορικό κέντρο, ουρλιάξαμε ό,τι επετειακό μας είχε ξεμείνει, παραγγείλαμε βότκα πορτοκάλι γκαλιάνο σε τουλάχιστον δέκα ηρωικά ανοιχτά μαγαζιά.
Eπί της ουσίας περπατούσαμε στο χιόνι. Κι ήμασταν ευτυχισμένοι που βγάζαμε στεγνοί το επόμενο τετράγωνο. Όλη μας η κοινωνική επιθυμία συνοψιζόταν στην προσέγγιση του Μέμφις, ακριβώς πίσω απ' το Χίλτον. Υποτίθεται ότι θα καρφώναμε τη σημαία της κατάκτησης, ένα πλαστικό καλαμάκι με το σήμα του ανανά.
Ο Νέος πρέπει να μας βρήκε κάπου στη Χαριλάου Τρικούπη. Ευχηθήκαμε μακροημέρευση σε κάτι υπηκόους τάξι ντράιβερς που εμφανίστηκαν απ' το πουθενά, φιλήσαμε δυο συμπαθητικούς μεσήλικες που προσπαθούσαν να σταματήσουν τους τάξι ντράιβερς, μετά φιληθήκαμε και μεταξύ μας.
Έκανε τόση ζέστη που πραγματικά ένα θαύμα γλύτωσε την Αθήνα από πυρκαγιά.
καλή χρονιά σε όλους***
σχόλια