10.9.2016 | 17:30
Ψιτ...
Θαυμάζω αυτό που είσαι και αυτό που γίνομαι εγώ όποτε βρίσκομαι έστω για λίγο κοντά σου.Αυτό που εκπέμπεις όταν χαμογελάς, ο τρόπος που μιλάς, η ευγένεια, η σοβαρότητα σε στιγμές που χρειάζεται.Ο γλυκός αυθορμητισμός που πάντα με κάνει να χαμογελάω.Το αυστηρό ύφος που το λατρεύω...αλήθεια το λατρεύω.Η αδιαφορία που καταβάθος δεν είναι αδιαφορία.Και όλα αυτά που έχεις κάνει και νομίζεις ότι δεν τα ξέρω. Σε ευχαριστώ.Δε χρειάζεται να γνωρίσεις έναν άνθρωπο σε βάθος, φτάνουν κάποιες μικρές κινήσεις για σε κάνουν να νιώσεις όπως νιώθω εγώ για εσένα.Ποιός ξέρει αν θα γνωριστούμε ποτέ παραπάνω;Ο χρόνος θα δείξει. Μέχρι τότε να ξέρεις πως σε σκέφτομαι πολύ. Και ναι, ξέρω πως με σκέφτεσαι κι εσύ. Περιμένω να μου το δείξεις για αυτό βρες έναν τρόπο που να μη μας εκθέτει πολύ...όπως ας πούμε, όταν με ξαναδείς, ρώτα με αν θέλω καραμέλα... θα καταλάβω ;-)Υ.Γ. Δε χρειάζεται να αγοράσεις καραμέλες, θα πω ότι δε θέλω...θα ξέρω όμως ότι με σκέφτεσαι.