ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 4 χρόνια έχω σχέση με έναν πολύ μεγαλύτερο μου άνδρα, Αυτό που με τρώει είναι ότι νομίζω ότι δεν ξεπέρασε ποτέ μια κοπέλα . Όταν μιλούσαμε ακόμα φιλικά μου είπε ότι είναι ένα θέμα που πονάει,ότι αυτή πρόκειται να παντρευτεί κτλ. (είχαν περάσει 3 χρόνια από το χωρισμό τους ) Μου είπε ότι ήταν ο πρώτος του έρωτας (στα 30 ) κι ότι νόμιζε ότι θα περάσει μια ζωή μαζί της . Μιλούσε με θαυμασμό για αυτήν , την ακολούθησε στον τόπο καταγωγής της αφήνοντας στην άκρη τα επαγγελματικά του (κάτι που πληρώνει τώρα), δέθηκε με την οικογένεια της ,(με την οποία εξακολουθεί να έχει επαφές). Μου είπε ότι δεν της είπε πότε σ αγαπώ κι αυτό ήταν μεγάλο λάθος . Η σχέση μας άρχισε πολύ χαλαρά δηλαδή μόνο σεξ. Μια βραδιά αφού κάναμε σεξ και συζητούσαμε περί έρωτα με κοίταξε έντονα με χάιδεψε στα μαλλιά και με συμβούλεψε να αγαπήσω αλλά να μην ερωτευτώ ποτέ γιατί ο έρωτας είναι άρρωστο συναίσθημα. Μετά από αρκετό καιρό όλο αυτό που είχαμε κατέληξε σε σχέση . Μου είπε ότι μ αγαπάει , μου είπε ότι έβαλα χρώμα στην γκρίζα ζωή του , μου είπε ότι είμαι όμορφη μέσα κι έξω . Πολλά όμορφα μου είπε . Αλλά ποτέ δεν πίστεψα ότι με ερωτεύτηκε όσο εκείνη , ότι μ αγαπάει όσο αγάπησε εκείνη, ότι με πόθησε όσο εκείνη ....Εγώ όμως δεν άκουσα την συμβουλή του ,τον ερωτεύθηκα και τώρα βιώνω την αρρώστια που περιέγραφε....Ζηλεύω αφόρητα μια άγνωστή και πονάω αβάσταχτα γιατί θέλω κάτι απόλυτο και έντονο αλλά δεν πίστεψα πότε ότι το ένιωσε για εμένα , Αυτός κάνει όνειρα για γάμους και παιδιά και εγώ κατάντησα να αναθεματίζω την ώρα και την στιγμή που τον συνάντησα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πονάω τόσο . Θα ήθελα πολύ να περάσω μια ζωή μαζί του αλλά όχι έτσι. Θέλω να φύγω αλλά δεν μπορώ . Κάθε μέρα πονάω περισσότερο.Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε. Σας εύχομαι υγεία και ηρεμία