Σε καταλαβαινω, περασα μια αδρανη φαση τον τελευταιο καιρο και μην σου πω ακομα το παλευω. Ισως καποια συσσωρευμενη κουραση σε εχει ακινητοποιησει. Οπως και να εχει αρχικα χρειαζεται να ξεκουραστεις, οταν νιωσεις οτι εχεις εστω και ενα καποιο αποθεμα ενεργειας κανε κατι, στο απειροελαχιστο, εστω και ενα περπατημα εξω, πιες ενα χυμο, κανε ενα ντουζ, κοιμησου νωριτερα απο το συνηθισμενο. Ανεφερα τα συγκεκριμενα παραδειγματα γιατι αυτα θα σε ανανεωσουν, θα σε φρεσκαρουν, θα σε κανουν να νιωσεις ελαχιστα πιο δυνατο. Κανοντας κατι εστω και στο απειροελαχιστο θα εχεις κανει το πρωτο βημα απο-αδρανοποιησης (αν υπαρχει αυτη η λεξη). Γενικα παρατα τους λογισμους που εμποδιζουν, σε καταλαβαινω παρα πολυ σε αυτο το κομματι, γενικα η σκεψη παιζει πολλα παιχνιδια και μας κανει οτι θελει. Αστην λοιπον και κανε ορισμενες πραξεις χωρις να σκεφτεσαι αν θα σε ικανοποιησουν ή αν θα εχουν καποιο αποτελεσμα. Καπως σαν ρομποτακι ενα πραγμα. Κατι που με βοηθησε εμενα ειναι να ξυπναω παρα πολυ νωρις το πρωι και να αφιερωνω ενα δυωρακι στο εαυτο μου πηγαινοντας για περπατημα, τρωγοντας ενα καλο πρωινο, διαβαζοντας κατι.Χρειαζεται να βαλεις λιγο "αλατοπιπερο" στην καθημερινοτητα σου. Μην σκεφτεσαι ομως τι νοημα εχει, το νοημα ειναι οτι θα κανεις καθε μερα κατι που θα σε κανει πιο δυνατο.Και αυτο θα λειτουργησει καπως σαν τη φραση "τρώγοντας ερχεται η ορεξη".Καλο κουραγιο, ειναι κουραστικο να εισαι αδρανης, ευχομαι να το παλεψεις :)
12.1.2020 | 23:14
αδράνεια
Δεν κάνω τίποτα.Ο λόγος είναι ότι έχω περιορίστηκες πεποιθήσεις.Θελω να ξεκινήσω κάτι αλλα δε μπορώ.Θα έρθει κάτι στο μυαλό,ενας λογισμος που θα με εμποδίζει και θα με αποτρέψει.Νιώθω εγκλωβισμένος και τίποτα δε μου δίνει ικανοποίηση...
1